Марта Месараш

Марта Месараш
венг.: Mészáros Márta
Род дзейнасці	кінарэжысёр, сцэнарыст
Дата нараджэння	19 верасня 1931(1931-09-19)[1][2][…] (93 гады)
Месца нараджэння	МТК Будапешт, Каралеўства Венгрыя
Грамадзянства	Венгрыя
Бацька	László Mészáros[d]
Муж	Міклаш Янча і Ян Навіцкі[d]
Альма-матар	Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С. А. Герасімава (1956)
Узнагароды і прэміі	Béla Balázs Award[d] (1977) Заслужаны артыст Венгрыі[d] (1985) SZOT prize[d] (1989) прэмія імя Кошута (1990) Master of Hungarian Motion Picture[d] (2004) Imre Nagy Order of Merit[d] (2007) прэмія «Гундэль» у галіне мастацтваў[d] (2010) Prima Primissima[d] (2013) Hazám-díj[d] (2018) Прэмія еўрапейскай кінаакадэміі за прыжыццёвыя дасягненні (2021) Гран-пры (Канскі кінафестываль) (1984) Berlinale Camera[d] (2007) Сярэбраны мядзведзь[d] (1987) Q62662168? (2023)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марта Месараш (венг.: Mészáros Márta, нар. 19 верасня 1931, Будапешт) — венгерскі кінарэжысёр.

Бацька — скульптар і камуніст Ласла Месараш. У 1935 годзе сям’я эмігравала ў СССР. Бацька загінуў у ГУЛАГу (пазней, у 1968, Марта Месараш зняла пра бацьку дакументальную стужку Памяці Ласла Месараша. Марта пасля Другой Сусветнай вайны вярнулася на радзіму, скончыла сярэднюю школу. Затым вучылася ва УДІКе, скончыла яго ў 1956 годзе, з выкладчыкаў яна ўспамінае А. Даўжэнку, Л. Куляшова, І. Пыр’ева, С. Герасімава, адзначаючы, што яны ў выкладанні былі сканцэнтраваны на тэорыі і нічому не вучылі на практыцы. У 1958 годзе выйшла замуж за Міклаша Янча, у іх нарадзіліся два сыны, зараз яны абодва — кінааператар, дапамагаюць маці. У сярэдзіне 1960-х муж і жонка рассталіся.

Здымала дакументальныя і кароткаметражныя фільмы. Першы поўнаметражны гульнявы фільм паказала ў 1968 годзе. Сусветную вядомасць атрымала яе аўтабіяграфічная тэтралогія, распачатая фільмам «Дзённік для маіх дзяцей» (1984).

У апошнія гады жыве ў Польшчы.