Аляксандр Пятровіч Даўжэнка

Аляксандр Пятровіч Даўжэнка
Аляксандр Пятровіч Даўжэнка
	укр.: Олександр Петрович Довженко
Дата нараджэння	29 жніўня (10 верасня) 1894
Месца нараджэння	Сосныця, Сосніцкі павет[d], Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	25 лістапада 1956[…] (62 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі;
Грамадзянства	Украінская Народная Рэспубліка; Украінская дзяржава; УССР; Расійская імперыя; СССР;
Жонка	Юлія Сонцава[d]
Адукацыя	Кіеўскі нацыянальны эканамічны ўніверсітэт імя Вадзіма Гецьмана; Глухіўскі нацыянальны педагагічны ўніверсітэт імя Аляксандра Даўжэнкі;
Месца працы	Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С. А. Герасімава;
Прафесія	кінарэжысёр, сцэнарыст, кінапрадзюсар, пісьменнік, мантажор, дыпламат, рэжысёр
Кірунак	дакументальны фільм
Прэміі
Узнагароды	;
IMDb	ID 0235590
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Пятровіч Даўжэнка (укр.: Олександр Петрович Довженко, руск.: Алекса́ндр Петро́вич Довже́нко; 11 верасня 1894, хутар Уюнішча, Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя, цяпер Чарнігаўская вобласць Украіны — 25 лістапада 1956, пасёлак Перадзелкіна, Маскоўская вобласць, РСФСР) — украінскі кінарэжысёр, пісьменнік. Заслужаны дзеяч мастацтва Украіны (1939), народны артыст Расіі (1950).

У 1957 годзе імем названа кінастудыя імя А. Даўжэнкі.

Біяграфія

Скончыў Глухаўскі настаўніцкі інстытут (1914). Вучыўся ва Украінскай акадэміі мастацтва ў Кіеве (1917—1919). У 1926—1928 гадах працаваў на Адэскай кінафабрыцы, у 1929—1941 гадах — на Кіеўскай студыі мастацкіх фільмаў, з 1946 года — на «Масфільме».

Творчасць

Сярод фільмаў: «Сумка дыпкур’ера» (1927), «Звяні-гара» (1928), «Арсенал» (1929), «Зямля» (1930), «Іван» (1932), «Аэраград» (1935), «Шчорс» (1939), «Мічурын» (1949); дакументальныя «Бітва за нашу Савецкую Украіну» (1943) і «Перамога на Правабярэжнай Украіне» (1945, разам з Ю. Сонцавай). Фільмы А. Даўжэнкі філасофскія, рамантычна прыўзнятыя, паэтычныя, з метафарычнасцю кінамовы, блізкія да традыцый украінскага фальклору. Аўтар апавяданняў («Маці», «Перад боем», «Перамога» і інш.), аўтабіяграфічнай аповесці «Зачараваная Дзясна» (выд. 1957), кінааповесцей «Аповесць палымяных гадоў» (1944—45), «Паэма пра мора» (1956).

Фільм «Зямля» ўвайшоў у спіс 12 лепшых фільмаў усіх часоў і народаў па версіі Сусветнай выставы 1958 года ў Бруселі.^[4]