Медальны залік на летніх Алімпійскіх гульнях 1896

Медальны залік Летніх Алімпійскіх гульняў 1896 — рэйтынг каманд-удзельніц, складзены Міжнародным алімпійскім камітэтам, паводле колькасці медалёў, выйграных на Летніх Алімпійскіх гульнях 1896 года — першых Алімпійскіх гульнях у сучаснай эры — якія праводзіліся ў Афінах, Грэцыя, з 6 па 15 красавіка 1896. Усяго 241 спартсмен з 14 краін-удзельніц прымаў удзел у 43 спаборніцтвах па 9 відах спорту на гэтых гульнях^[1].

Дзесяць з чатырнаццаці краін-удзельніц зарабілі медалі, у дадатак да трох медалёў, якія зарабілі змешаныя каманды, г.зн. каманды з спартсменаў з некалькіх краін. Каманда Злучаных Штатаў Амерыкі атрымала найбольшую колькасць залатых медалёў (11), а каманда Грэцыі, якая прымала Алімпійскія гульні, атрымала найбольшую колькасць медалёў у цэлым, а таксама найбольшую колькасць срэбных (17) і бронзавых (19) медалёў і на адзін залаты медаль менш, чым ЗША^[2].

У пачатку Алімпійскіх гульняў у некалькіх камандных спаборніцтвах удзельнічалі спартсмены з розных краін^[3]. Заднім лікам МАК стварыў тэрмін «Змешаная каманда» (з кодам краіны ZZX) для абазначэння гэтых груп спартсменаў. Некаторыя спартсмены заваявалі медалі і ў індывідуальных спаборніцтвах і ў складзе змешаных каманд, у выніку чаго ў афіцыйным рэйтынгу гэтыя медалі былі залічаныя розным камандам. Дыянісій Касдагліс, спартсмен грэчаскага паходжання, які жыў у Александрыі, Егіпет, лічыўся прадстаўніком Грэцыі падчас спаборніцтваў па тэнісе ў адзіночным разрадзе, аднак Касдагліс і яго партнёр, грэчаскі спартсмен Дымітрый Петракокінас, у парных спаборніцтвах па тэнісе лічыліся змешанай камандай^[2].

Падчас першай Алімпіяды пераможцы атрымлівалі срэбны медаль і аліўкавую галіну, а спартсмены, якія займалі другія месцы — медны медаль і лаўровую галіну^[4]. Заднім лікам МАК прызначыў залатыя, срэбныя і бронзавыя медалі для трох лепшых спартсменаў згодна з больш познімі традыцыямі^[2]. Тры нічыйныя вынікі паміж спартсменамі прывялі да павялічэння колькасці медалёў краін-удзельніц: нічыі паміж Фрэнсісам Лэйнам з ЗША і Алаізам Сокалам з Венгрыі за трэцяе месца ў бегу на 100 метраў, паміж Евангеласам Дамаскасам і Іаанісам Тэадаропуласам з Грэцыі ў скачках з шастом і паміж Канстантынасам Паспатысам з Грэцыі і Мамчылам Тапавіцам з Венгрыі ў адзіночным тэнісе. Акрамя таго, бронзавыя медалі не былі прызначаныя ў шэрагу спаборніцтваў, дзе наогул не было разыграна трэцяе месца^[4][5].

Ніжэй прадстаўлена поўная табліца медальнага заліку Летніх Алімпійскіх гульняў 1896 года на аснове медальнага заліку Міжнароднага Алімпійскага камітэта (МАК)^[a]. Удзельнікі гэтага рэйтынгу адсартаваныя паводле колькасці залатых медалёў, заробленых камандамі. Пасля гэтага (у выпадку роўнасці) улічваецца колькасць срэбных медалёў, а пасля колькасць бронзавых медалёў. Калі вынікі краін аднолькавыя па ўсіх крытэрыях, яны маюць роўны рэйтынг і пералічваюцца ў алфавітным парадку. Гэтая інфармацыя прадастаўляецца МАК, аднак МАК не прызнае і не пацвярджае ніякіх рэйтынгавых сістэм^[2].

Каб адсартаваць гэтую табліцу паводле краін, агульнага медальнага заліку, або іншага крытэрыю, націсніце на значок побач з назвай слупка.

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	ЗША	11	7	2	20
2	Грэцыя	10	17	19	46
3	Германія	6	5	2	13
4	Францыя	5	4	2	11
5	Вялікабрытанія	2	3	2	7
6	Венгрыя	2	1	3	6
7	Аўстрыя	2	1	2	5
8	Аўстралія	2	0	0	2
9	Данія	1	2	3	6
10	Швейцарыя	1	2	0	3
11	Змешаная каманда	1	1	1	3
Увогуле (11 каманд)		43	43	36	122

Спаборніцтвы па гімнастыцы праходзілі з 9 па 11 красавіка. У васьмі спаборніцтвах удзельнічаў 71 спартсмен з 8 ці 9 краін^[6][7].

Большасць медалёў у гімнастыцы атрымалі спартсмены з Германскай імперыі (10 медалёў), а індывідуальна найбольшую колькасць узнагарод атрымаў Герман Вайнгертнер (6). У агульнай колькасці тры каманды атрымалі медалі ў спаборніцтвах па гімнастыцы: Германская імперыя, Грэцыя і Швейцарыя.

У спаборнітцтвах па практыкаваннях на ашэстку, паралельных брусах і кані былі разыграны толькі залатыя і срэбныя медалі. Вынікі іншых удзельнікаў невядомыя^[6]. У камандным спаборніцтве па практыкаваннях на брусах удзельнічала толькі адна краіна — Германская імперыя, якая і заваявала залаты медаль^[8].

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Германія	5	3	2	10
2	Грэцыя	2	2	2	6
3	Швейцарыя	1	2	0	3
Увогуле		8	7	4	19

Спаборнітвы па веласпорце пачаліся 8 красавіка і скончыліся 13 красавіка. 19 спартсменаў з 5 краін змагаліся за медалі ў шасці дысцыплінах^[9].

Найбольшую колькасць медалёў выйгралі спартсмены з Францыі (6 медалёў), а індывідуальна лідарамі па колькасці перамог сталі Адольф Шмаль і Пол Масон (па 3 медалі).

У гонцы на 100 км да фінішу даехалі толькі Леон Фламан і Георгіяс Калетыс, а ў 12-гадзіннай гонцы да канца таксама даехалі толькі двое спартсменаў — Адольф Шмаль і Фрэнк Кіпінг^[9].

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Францыя	4	1	1	6
2	Грэцыя	1	3	0	4
3	Аўстрыя	1	0	2	3
4	Вялікабрытанія	0	1	1	2
5	Германія	0	1	0	1
Увогуле		6	6	4	16

Спаборніцтвы па лёгкай атлетыцы пачаліся 6 красавіка і скончыліся 10 красавіка. 63 спартсмены з 9 краін змагаліся за медалі ў дванаццаці дысцыплінах^[10].

Лідарамі па колькасці медалёў ў лёгкай атлетыцы сталі спартсмены з Злучаных Штатаў (17 медалёў), апярэдзіўшы лёгкаатлетаў з Аўстраліі і Грэцыі. Найбольшую колькасць медалёў у індывідуальных дысцыплінах атрымаў Роберт Гарэт з ЗША (4 медаля).

У спаборніцтвах па скачках у вышыню два спартсмены, Джэймс Коналі і Роберт Гарэт, былі ўзнагароджаны срэбнымі медалямі, а бронзавая не была разыграна. У фінале бегу на 110 метраў з бар'ерамі двое з чатырох зарэгістраваных удзельнікаў зняліся: Франц Рэйшэль быў памочнікам Альбена Лермузьё ў марафонскім бегу, а Уэлс Хойт рыхтаваўся да спаборніцтваў па скачках з шастом. У выніку Хойт выйграў спаборніцтва па скачках з шастом, скокнуўшы на 10 см вышэй за свайго суайчынніка Альберта Тайлера, а Евангелас Дамаскас і Іааніс Тэадаропулас здабылі бронзавыя медалі. У бегу на 100 метраў таксама былі ўручаны два бронзавыя медалі — Фрэнсісу Лэйну і Алаізу Сокалу, якія прабеглі з аднолькавым вынікам у 12,6 с^[10].

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	ЗША	9	6	2	17
2	Аўстралія	2	0	0	2
3	Грэцыя	1	3	6	10
4	Венгрыя	0	1	2	3
5	Францыя	0	1	1	2
	Вялікабрытанія	0	1	1	2
7	Германія	0	1	0	1
Увогуле		12	13	12	37

Спаборніцтвы па плаванні праходзілі 11 красавіка. 14 спартсменаў з 4 краін змагаліся за медалі^[11].

Большасць медалёў у плаванні выйгралі спартсмены з Грэцыі (7 медалёў), а індывідуальна найбольшую колькасць медалёў атрымалі Арнольд Гутман і Эфстаціас Харафас (па 2 медалі).

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Венгрыя	2	0	0	2
2	Грэцыя	1	3	3	7
3	Аўстрыя	1	1	0	2
Увогуле		4	4	3	11

Спаборніцтвы па цяжкай атлетыцы праходзілі 7 красавіка. У дзвюх дысцыплінах прымалі ўдзел 7 спартсменаў з 5 краін^[12].

Усе шэсць медалёў у цяжкай атлетыцы выйгралі прадстаўнікі Вялікабрытаніі, Даніі і Грэцыі (па 2 медалі), а індывідуальна лідарамі па колькасці медалёў сталі Ланчэстан Эліят і Віга Енсэн (па 2 медалі).

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Вялікабрытанія	1	1	0	2
	Данія	1	1	0	2
3	Грэцыя	0	0	2	2
Увогуле		2	2	2	6

Спаборніцтвы па стральбе праходзілі з 8 па 10 красавіка. 38 спартсменаў з 7 краін удзельнічалі ў пяці дысцыплінах^[13].

Большасць медалёў выйгралі прадстаўнікі Грэцыі (9 медалёў), апярэдзіўшы амерыканцаў і датчанаў. Лідарам па колькасці медалёў у індывідуальным заліку стаў Іааніс Франгудыс (3 медалі).

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Грэцыя	3	3	3	9
2	ЗША	2	1	0	3
3	Данія	0	1	2	3
Увогуле		5	5	5	15

Спаборнітвы па фехтаванні пачался 7 красавіка і скончыліся 9 красавіка. 15 спартсменаў з чатырох краін спаборнічалі за медалі ў трох спаборніцтвах^[14].

Найбольшую колькасць медалёў заваявалі грэчаскія спартсмены (4 медалі), апярэдзіўшы спартсменаў з Францыі і Даніі.

Спаборніцтва па фехтаванні на рапірах сярод маэстра стала адзіным на Алімпійскіх гульнях, дзе ўдзельнічалі выключна прафесіяналы. У спаборніцтве прынялі ўдзел толькі два спартсмены: Леанідас Піргас перамог Жана Перанэ з лікам 3:1^[14].

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Грэцыя	2	1	1	4
2	Францыя	1	2	0	3
3	Данія	0	0	1	1
Увогуле		3	3	2	8

Спаборніцтвы па тэнісе пачаліся 8 красавіка і скончыліся 11 красавіка. 13 прадстаўнікоў 6 краін удзельнічалі ў барацьбе за медалі ў дзвюх дысцыплінах^[15].

Найбольшую колькасць медалёў у тэнісе атрымала змешаная каманда (3 медалі), а Джон Пій Баланд выйграў два медалі.

У адзіночным разрадзе абодва спартсмены, якія саступілі ў паўфіналах, былі ўзнагароджаны бронзавымі медалямі^[16].

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Змешаная каманда	1	1	1	3
2	Вялікабрытанія	1	0	0	1
3	Грэцыя	0	1	1	2
4	Венгрыя	0	0	1	1
Увогуле		2	2	3	7

Спаборніцтвы па барацьбе пачаліся 10 красавіка і працягвалася 2 дні. За медалі змагаліся 5 спартсменаў з 4 краін^[17].

Зборная Грэцыі атрымала два медалі, а алімпійскім чэмпіёнам стаў нямецкі гімнаст Карл Шуман.

Месца	Краіна	Золата	Срэбра	Бронза	Усяго
1	Германія	1	0	0	1
2	Грэцыя	0	1	1	2
Увогуле		1	1	1	3

Гэты спіс уваходзіць у лік выдатных спісаў беларускамоўнага раздзела Вікіпедыі.