Мікалай Аляксандравіч Маніс

Мікалай Аляксандравіч Маніс
Род дзейнасці	краязнавец, настаўнік
Дата нараджэння	1912
Месца нараджэння	Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя
Дата смерці	18 красавіка 1996(1996-04-18)
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	Полацкі каледж БДУ
Узнагароды і прэміі

Мікалай Аляксандравіч Маніс (1912, Варшава — 18 красавіка 1996) — беларускі краязнаўца, Заслужаны настаўнік БССР (1966).

Дзяцінства прайшло ў мястэчку Росіца. Вучыўся ў Полацкім педтэхнікуме, Беларускім дзяржаўным універсітэце. Па спецыяльным наборы накіраваны ў лётнае вучылішча, якое скончыў у 1937 годзе. З першых дзён вайны — баец знішчальнага атрада, створанага Полацкім райкамам КП(б)Б для барацьбы з нямецкімі дыверсантамі, затым член першай са створаных у Полацку падпольных груп, якой кіраваў былы загадчык раённага аддзела народнай адукацыі камуніст С. В. Сухавей. З кастрычніка 1942 года па снежань 1943 года ваяваў у 3-й Беларускай партызанскай брыгадзе.

У пасляваенны час на партыйнай рабоце, з 1947 года быў дырэктарам СШ № 13 у Полацку.

Вёў даследчую работу ў архівах, музеях, бібліятэках, пісаў гісторыю старажытнага Полацка і Полацкага раёна. Ён адзін з аўтараў калектыўнай працы «Полацк», выдадзенай Інстытутам гісторыі АН БССР у 1962 годзе і перавыдадзенай у 1987 годзе. У 1988 годзе выйшла яго кніга «Память о них жива в Белоруссии». Падрыхтаваў шмат матэрыялаў для хронікі «Памяць. Полацкі раён». За краязнаўчую дзейнасць узнагароджаны Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР^[1][2].

• Маніс Мікалай Аляксандравіч (1912, Варшава — 1996), краязнаўца, педагог // Півавар, М. В. Краязнаўцы Віцебшчыны другой паловы XX — пачатку XXI ст. / М. В. Півавар. — Мн., 2010. — С.201-202.