Мікалай Арцем’евіч Маер

Мікалай Арцем’евіч Маер
Мікалай Арцем’евіч Маер
Дата нараджэння	9 студзеня 1932
Месца нараджэння	Ніжні Ноўгарад, Горкаўскі край[d], РСФСР, СССР;
Дата смерці	24 жніўня 2012 (80 гадоў)
Род дзейнасці	навуковец
Месца працы	Інстытут фізіка-арганічнай хіміі НАН Беларусі;
Навуковая ступень	доктар хімічных навук
Навуковае званне	член-карэспандэнт НАН Беларусі;
Альма-матар	Ніжагародскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. І. Лабачэўскага (1954);

Мікалай Арцем’евіч Маер (нар. 9 студзеня 1932, Ніжні Ноўгарад — 24 жніўня 2012) — беларускі хімік. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1991). Доктар хімічных навук (1976), прафесар (1989)^[1].

Біяграфія

Скончыў Горкаўскі дзяржаўны ўніверсітэт (1954). У 1954—1956 гадах загадчык навукова-даследчай лабараторыі Лахвіцкага спірткамбіната ў Палтаўскай вобласці. З 1956 года аспірант, малодшы, старэйшы, з 1986 года вядучы навуковы супрацоўнік, у 1988—2003 гадах загадчык аддзела арганічнай хіміі Інстытута фізіка-арганічнай хіміі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя даследаванні ў галіне арганічнай хіміі і хіміі металаарганічных злучэнняў. Адкрыў (разам з Г. А. Разуваевым, Ю. А. Альдэкопам) рэакцыю ініцыяванага дэкарбаксіліравання діацылатаў ртуці і даказаў ланцуговай гомалітычны характар гэтай рэакцыі. Распрацаваў прэпаратыўныя спосабы атрымання разнастайных ртутьарганіченых злучэнняў, хімічныя і электрахімічнай спосабы атрымання шэрагу металаацэнавых, біс-дыкарбалільных і металакарбаранавых вытворных жалеза, кобальту і нікеля. Адкрыў шкілетную перабудову орта-карбаранавага ядра ў металакарбаранавае, а таксама ізамерызацыю орта-нікелакарбаранаў ў мета-ізамеры.

Аўтар больш за 170 навуковых прац, у т.л. 2 манаграфій, 10 вынаходстваў^[2].

Асноўныя працы

Введение в элементоорганическую химию. Мн.: Наука и техника, 1976 (совм. с Ольдекопом Ю. А.).
Синтез металлоорганических соединений декарбоксилированием ацилатов металлов. Мн., 1976 (совм. с Ольдекопом Ю. А.).
Новый путь перестройки орто-карборановой структуры в клозо-металлокарборановую (в соавт.) // Доклады АН СССР. 1984. Т.278, № 5.
Электрохимический синтез дикарболильных производных кобальта и никеля (в соавт.) // Весцi АН БССР. Серыя хiм. навук. 1984. № 4.
Электрохимический синтез h5-циклопентадиенил-h4-тетрафенилбутадиенов и их взаимодействие с йодом (в соавт.) // Металлоорганическая химия. 1991. Т.4, № 5.