Мікалай Міхайлавіч Казачэнка

Мікалай Міхайлавіч Казачэнка
Мікалай Міхайлавіч Казачэнка
Дата нараджэння	1 студзеня 1916
Месца нараджэння	Бярозаўка 1, Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	21 сакавіка 1977 (61 год)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Альма-матар	Рэспубліканская партыйная школа пры ЦК КП(б)Б (1949);
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	інжынерныя войскі
Званне	старшына
Бітвы/войны	Паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь і Украіну, 1939; савецка-фінляндская вайна; Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды і званні	;

Мікалай Міхайлавіч Казачэ́нка^[1] (1 студзеня 1916 — 21 сакавіка 1977) — старшына Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).

Біяграфія

Мікалай Казачэнка нарадзіўся 1 студзеня 1916 года ў вёсцы Бярозаўка (цяпер Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці Беларусі). У 1937—1940 праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнічаў у польскім паходзе і савецка-фінскай вайне. Пасля дэмабілізацыі працаваў трактарыстам у машынна-трактарнай станцыі. У 1941 годзе М. М. Казачэнка быў паўторна прызваны ў армію. З чэрвеня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да кастрычніка 1943 года сяржант Мікалай Казачэнка камандаваў аддзяленнем 112-га асобнага інжынернага батальёна 37-й арміі Стэпавага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро^[2].

3 кастрычніка 1943 года аддзяленне Мікалая Казачэнкі пабудавала прыстань, а затым пераправілі ў раёне Крэменчука на пароме 1700^[1] байцоў і камандзіраў, 60^[1] фурманак з боепрыпасамі і амуніцыяй, 120^[1] коней і 620 скрынак са снарадамі^[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 снежня 1943 года сяржант Мікалай Казачэнка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».

У 1946 годзе ў званні старшыны Мікалай Казачэнка быў дэмабілізаваны. Пражываў у Мінску. У 1949 годзе М. М. Казачэнка скончыў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КП Беларускай ССР, пасля чаго працаваў на аўтазаводзе. Памёр 21 сакавіка 1977 года.

Быў таксама узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 2-й ступені і Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г БелЭн 1998.
↑ ^а ^б Казаченко Николай Михащлович (руск.). Az Library. Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2013. Праверана 4 лютага 2017.

Літаратура

Казачэ́нка Мікалай Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 425. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984. — С. 205.