Мікалай (Трускоўскі)

Мікалай
Мікалай
Дата нараджэння	1826
Месца нараджэння	Гаруцішкі, Беларусь;
Дата смерці	20 жніўня (1 верасня) 1881
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Сіманаў манастыр[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Род дзейнасці	гісторык царквы, архімандрыт
Месца працы	Наўгародская духоўная семінарыя[d]; Мінская духоўная семінарыя; Пінскі Богаяўленскі манастыр; Свята-Дабравешчанская царква і базыльянскі кляштар (Ляды); Пскоўская духоўная семінарыя[d]; Міражскі манастыр; Заіконаспаскі манастыр[d];
Альма-матар	Віленская духоўная семінарыя; Кіеўская духоўная акадэмія;
Узнагароды

Мікалай (Трускоўскі) (руск.: Николай (Трусковский); 1826 — 20 жніўня (1 верасня) 1881, Масква) — беларускі царкоўны дзеяч, архімандрыт, гісторык царквы, аўтар шэрагу прац па гісторыі Мінскай епархіі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1826 годзе. Паходзіў з сям’і ўніяцкага святара Фёдара Трускоўскага (нар. 1775), які ў 1818—1837 гадах служыў у царкве ў вёсцы Гаруцішкі Мінскага павета. Маці — Элеанора Левановіч. Родны брат — протаіерэй Пётр Фёдаравіч Трускоўскі (пам. 1874)^[1].

У 1841 годзе скончыў Літоўскую духоўную семінарыю ў Жыровічах, у 1841—1845 гадах вучыўся ў Кіеўскай духоўнай акадэміі, якую скончыў са ступенню магістра багаслоўя. У 1843 годзе прыняў манаства і святарскі сан^[1].

У 1845—1848 гадах служыў інспектарам і прафесарам філасофіі ў Ноўгарадскай духоўнай семінарыі. З 1848 — інспектар і прафесар царкоўнай гісторыі ў Мінскай духоўнай семінарыі, з 1853 — яе рэктар і прафесар багаслоўя. З 1854 — благачынны манастыроў Мінскай епархіі і настаяцель Пінскага Богаяўленскага манастыра, з 1856 — Лядзінскага манастыра. У снежні 1863 — студзені 1865 года выконваў абавязкі чарговага архімандрыта ў Санкт-Пецярбургу^[1].

З 1865 года быў рэктарам Пскоўскай духоўнай семінарыі і настаяцелем Спаса-Мірожскага манастыра. Пазней — настаяцель Заіконаспаскага манастыра ў Маскве^[1].

Памёр 20 жніўня (1 верасня) 1881 года ў Маскве, пахаваны ў Сіманавым манастыры^[1].

Навуковая дзейнасць

Аўтар кнігі «Гісторыка-статыстычнае апісанне Мінскай епархіі» (1864), за якую атрымаў ордэн Святога Уладзіміра 3-й ступені і падзяку імператара^[1].

Працы

Историко-статистическое описание Минской епархии, составленное ректором Минской духовной семинарии Архимандритом Николаем. СПб., 1864. 315 с. (Рэцэнзія: Матвеевский П. // Странник. 1864. № 10).
Историко-статистические сведения о чудотворных иконах и благочестивых обычаях в Минской епархии (3-й и 6-й отделы «Историко-статистического описания Минской епархии») / Сочинение Р. М. Д. С. архимандрита Николая. СПб.: Типография духовного журнала «Странник», 1864. 25 с.
Исторические сведения о начале и судьбе православной церкви в нынешней Минской епархии / Сочинение Р. М. Д. С. архимандрита Николая. СПб.: Типография духовного журнала «Странник», 1864. 50 с. (1-й отдел «Историко-статистического описания Минской епархии»).
Исторические сведения о начале и судьбе православной церкви в нынешней Минской епархии // Минские губбернские ведомости. 1864. № 49, 50.

Літаратура

Иерофей, епископ острожский. Отчетная записка о рассмотренной рукописи архимандрита Николая под заглавием: О начале и судьбе православной церкви в нынешней Минской епархии, с соображением и заключением рассматривавшего // Волынские епархиальные ведомости. 1873. № 10. С. 354—372; № 11. С. 393—412; № 12. С. 433—441.
Кончина архимандрита Московского Заиконоспасского монастыря // Минские епархиальные ведомости. 1881. № 19. С. 452—453. (Некралог).
Ковалев Алексей. Историческое описание Ставропигиального второклассного Заиконоспасского монастыря в Москве, на Никольской улице. М., 1887. (Змешчана памылковая дата смерці 19.8.1882).
Ленкевич Д.В. Архимандрит Николай. Что стоит за этим именем? // Актуальныя праблемы гісторыі Беларусі: стан, здабыткі і супярэчнасці, перспектывы развіцця. Матэрыялы рэспубліканскай навуковай канферэнцыі. 3—4 мая 2002 года, Гродна. У 4 частках. Частка 4. Гродна: ГрДУ, 2003. С. 115—119, 300.
Лісейчыкаў Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме. Прасапаграфія ўніяцкага духавенства 1596—1839 гг. Мінск: Беларусь, 2015. С. 512.