Містычнае паляванне на аднарога

Містычнае паляванне на аднарога — алегарычная выява евангельскай гісторыі Дабравешчання Панны Марыі, якая атрымала распаўсюджанне ў заходнееўрапейскім мастацтве позняга сярэдневякоўя. Выявы містычнага палявання вядомыя па маляўнічых працах, гравюрах і ксілаграфіях XV стагоддзя.

У гэтай алегарычнай кампазіцыі Дзева Марыя малюецца ў іканаграфіі hortus conclusus, закліканай падкрэсліць яе бязгрэшнасць. Аднарог малюецца або з галавой, якая ляжыць на каленях Дзевы, альбо адпачывальнікам у садзе. У сад у вобразе паляўнічага уваходзіць архангел Гаўрыіл. Ён пераследуе аднарога, трубіць у горн, узброены дзідай. Яго суправаджаюць чатыры сабакі, якія сімвалізуюць хрысціянскія цноты (руск.) (бел.: Міласэрнасць, Ісціну, Мір і Справядлівасць або манахаў-дамініканцаў, якія імкнуцца да міласэрнасці, міру і зразумення боскай ісціны.

Сюжэт містычнага палявання звязаны з легендай, што аднарога можа ўтаймаваць толькі нявінніца, якой у алегорыі выступае Маці Божая, перад чысцінёй якой аднарог губляе сваю выкрутлівасць і становіцца пакорлівым. У гэтай алегорыі Дзева Марыя выступае як зямны прытулак містычнага аднарога-Хрыста.