Нова-Ціхвінскі манастыр
Аляксандра-Неўскі Нова-Ціхвінскі манастыр (руск.: Александро-Невский Ново-Тихвинский монастырь) — жаночы праваслаўны манастыр у Екацярынбургу. Галоўны храм — сабор Аляксандра Неўскага — уяўляе сабой помнік архітэктуры позняга класіцызму. Манастыр вядзе сваю гісторыю з канца XVIII стагоддзя, калі пачала існаваць багадзельня пры могілкавай Успенскай царквы. У 1809 годзе жаночая абшчына, якая служыла ў багадзельні, была ператворана ў агульнажыційны жаночы манастыр. ГісторыяУ другой палове XVIII стагоддзя паблізу Екацярынбурга з'явіліся новыя могілкі. На іх не было царквы, пакуль купец першай гільдыі Іван Іванавіч Хляпецін, жонка якога была там пахавана, не вырашыў узвесці храм у гонар Успення Прасвятой Багародзіцы. Пабудаваў Хляпецін і драўляны дом для кліру. Аднак пастаянны клір прызначаны да царквы не быў, і дом пуставаў. У 1789 годзе ў гэтым будынку быў уладкаваны «агульнажыційны прытульны дом» — багадзельня для немаёмных удоў і дзяўчат-сірот з Екацярынбурга і навакольных паселішчаў. Жанчыны, якія пасяліліся ў багадзельні, утрымлівалі сябе на сродкі, якія падавалі ім за чытанне Псалтыра па нябожчыках і за догляд хворых у Екацярынбургу і навакольных паселішчах. Яны вялі жыццё амаль манаскае: шмат маліліся, пасціліся. У 1796 годзе да насельнікаў прытулку далучылася Таццяна Андрэеўна Мітрафанава, у дзявоцтве Кастраміна, якая хоць і была афіцыйна замужам, але вырашылася пакінуць свецкае жыццё, паколькі яе муж, некалі сыдучы на ваенную службу, ужо чатырнаццаць гадоў не падаваў аб сабе ніякіх вестак. Пачынаючы з сярэдзіны XIX стагоддзя Нова-Ціхвінскі манастыр належаў да ліку найбуйнейшых на Урале, прымаў шматлікіх паломнікаў, якія прыходзілі пакланіцца Ціхвінскай іконы Багародзіцы. Манастыр наведвалі члены царскай сям'і, імператар Аляксандр I (1824), вялікі князь Аляксандр Мікалаевіч — будучы імператар Аляксандр II (1837). У 1907 годзе ў манастыры адслужыў літургію св. Іаан Кранштацкі. У пачатку XX стагоддзя тут пражывала каля тысячы насельнікаў. На тэрыторыі манастыра было шэсць храмаў, карпусы келляў і майстэрняў (усяго — 18, у тым ліку залаташвейная, іканапісная, шаўкашвейная, фатаграфічная, прадзільная, фініфцяная, белашвейная), бальніца, дзіцячы прытулак, бібліятэка, пякарня. Манастыр быў абгароджаны прыгоннай сцяной і займаў каля 58 гектараў. У пачатку 20-х гадоў кляштар быў зачынены, у яго сценах размясціліся розныя ваенныя ўстановы У савецкі час частка будынкаў архітэктурнага ансамбля была разбурана або перабудавана, у цяперашні час ідзе аднаўленне комплексу. У 1994 Святы Сінод спецыяльным указам адрадзіў Нова-Ціхвінскі жаночы манастыр. У паселішча быў зноў дастаўлены спіс Ціхвінскай іконы Божай Маці, які да рэвалюцыі знаходзіўся ў адным з манастырскіх храмаў. У манастыры вядзецца праца па падтрымцы няшчасных сем'яў (дабрачыннасць). У пасёлку Елізавет з канца XIX стагоддзя дзейнічала сельскагаспадарчая заімка манастыра, цяпер на яе месцы знаходзіцца асобны падворак, пры якім размешчана Праваслаўная гімназія ў імя святых царскіх пакутнікаў і храм Усяміласцівага Спаса. 19 мая 2013 года, у дзень нараджэння апошняга расійскага імператара Мікалая Другога, у Дзень памяці Іава Шматпакутнага, а таксама ў Дзень жонак-міраносіц, Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі Кірыл асвяціў адноўлены Аляксандра-Неўскі манастырскі сабор і блаславіў перайменаваць абіцель з Нова-Ціхвінскай ў Аляксандра-Неўскую Нова-Ціхвінскую. Літаратура
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
