Палкавы камісар
Палкавы́ каміса́р — у УС Саюза ССР спецыяльнае воінскае званне для старшага ваенна-палітычнага складу Чырвонай Арміі і Флоту ў 1935—1942 гадах. Папярэдняе званне да 30 ліпеня 1940 — батальённы камісар, пасля — старшы батальённы камісар у РСЧА, і батальённы камісар — у ВМФ СССР. Наступнае па рангу — брыгадны камісар. ГісторыяСпецыяльнае званне ўведзена пастановамі ЦВК СССР і СНК СССР ад 22 верасня 1935 года адначасова з іншымі персанальнымі воінскімі званнямі. У РСЧА адпавядала воінскаму званню палкоўніка[1]. ![]() Нароўні з камандзірам, палкавы камісар з’яўляўся прамым начальнікам усяго асабовага складу часці і нёс поўную адказнасць за палітыка-маральны стан палка, за выкананне воінскага абавязку і правядзенне вайсковай дысцыпліны ўсім асабістым складам часці, за баявую і мабілізацыйную гатоўнасць, за стан узбраення і вайсковай гаспадаркі палка. Рашэннем ДКА СССР ад 9 кастрычніка 1942 года інстытут ваенных камісараў быў ліквідаваны, і ўсе камісары атрымалі армейскія і флоцкія званні на прыступку або некалькі ніжэй.
Знакі адрозненняДля звання палкавы камісар быў усталяваны знак адрознення ў выглядзе 4-х прамавугольных «шпал» ў пятліцах (да 30 ліпеня 1940 — тры прамавугольныя «шпалы»), як і ў палкоўніка, без эмблемы роду войскаў да 30 ліпеня 1940 і з эмблемай роду войскаў пасля; агульная для палітработнікаў усіх званняў чырвоная зорка з сярпом і молатам, нашытая на абодвух рукавах вышэй за абшлаг (1 жніўня 1941 года нашэнне такіх нашывак было адменена). На флоце — у выглядзе 4-х сярэдніх залатых галуноў (як у капітана 2-га рангу) з чырвонымі прасветамі і чырвонай зоркай з залатой акантоўкай. Гл. таксама
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia