Папскі ўніверсітэт Святога Тамаша Аквінскага

Папскі ўніверсітэт Святога Тамаша Аквінскага або Ангелікум (лац.: Pontificia Studiorum Universitas a Sancto Thoma Aquinate in Urbe або лац.: Angelicum) — адзін з асноўных папскіх універсітэтаў Рыма. Служыць вучэбнай і даследчай установай ордэна Дамініканцаў. Дэвіз (motto): лац.: Caritas veritatis, англ.: The charity of truth (1908): бел.: Міласэрнасць ісціны. Гады заснавання — 1222, 1577, 1963.^[1]

Ангелікум пачынаецца ад заснаванага Тамашам Аквінскім сярэднявечнага Студыума (лац.: Studium) 1222: «Conventus S. Sabinae de Urbe prae ceteris gloriam singularem ex praesentia fundatoris ordinis et primitivorum fratrum necnon ex residentia Romana magistrorum generalium, si de ea sermo esse potest, habet. In documentis quidem eius nonnisi anno 1222 nomen fit, ait certe iam antea nostris concreditus est. Florebant ibi etiam studia sacra.»^[2][3] Дамініканскага ордэна ў Рыме, і ад італа-іспанскага Каледжа св. Тамаша (лац.: Collegium Divi Thomæ de Urbe), заснаванага Ман-сеньёрам Хуанам Салана, былы біскуп Куска (Перу), пры дамініканскім Канвенце Санта-Марыя-сопра-Мінерва ў Рыме ў 1577 годзе. Новы каледж быў адкрыты для ўсіх жадаючых, а не толькі для Дамініканцаў.

• 26 мая 1727 года Папа Бенедыкт XIII абвясціў каледж вышэйшай навучальнай установай Дамініканцаў і дазволіў прысвойваць акадэмічныя ступені па тэалогіі выпускнікам.
• У 1701 годзе дзякуючы шчодрасці кардынала Джыралама Казанатэ навучальная ўстанова атрымала права карыстання Бібліятэкай Казанатэ^[4].
• У 1873 годзе, з-за наступстваў выкліканая «Рисорджименто», каледж быў вымушаны пакінуць сваю першапачатковую рэзідэнцыю, і на працягу многіх гадоў размяшчаўся ў розных рымскіх палацах.
• У 1882 годзе быў заснаваны факультэт філасофіі.
• У 1896 годзе быў заснаваны факультэт кананічнага права.
• 2 мая 1906 года каледж атрымаў найменне Папскага (лац.: Pontificium Collegium Divi Thomæ de Urbe).
• У лістападзе 1908 года заснаваны Папаю Піям X Папская Міжнародны Каледж «Ангелікум» (лац.: Pontificium Collegium Internationale Angelicum), які замяніў сабой Каледж св. Тамаша. Каледж атрымаў новы будынак на вуліцы Сан Віталь 15.
• У 1926 годзе Папскі міжнародны каледж Ангелікум стаў Інстытутам (лац.: Pontificium Institutum Internationale Angelicum).
• У 1932 годзе Ангелікум быў перамешчаны ў старадаўні дамініканскі манастыр св. Дамініка і Сікста.
• У 1942 годзе Папская міжнародны інстытут Ангелікум стаў «Атенеум» ад стар.-грэч.: Ἀθήναιος — лац.: Athenaeus (лац.: Pontificium Athenaeum Internationale Angelicum).
• У 1950 годзе заснаваны Духоўны інстытут, які ўключаны ў склад факультэта тэалогіі.
• У 1952 годзе заснаваны Інстытут грамадскіх навук, які ўключаны ў склад факультэта філасофіі.
• 7 сакавіка 1963 года Папа Ян XXIII прысвоіў Ангелікуму ранг Папскага Універсітэта (лац.: Pontificia Studiorum Universitas a Sancto Thoma Aquinate in Urbe).
• У 1974 годзе Інстытут грамадскіх навук стаў факультэтам.

У склад універсітэта ўваходзяць чатыры факультэта:

• Кананічнага права^[5];
• Сацыяльных навук^[6];
• Тэалогіі^[7];
• Філасофіі^[8].

У складзе Універсітэта ўваходзяць два Інстытута:

• Інстытут Духоўнасці (Spirituality Institute)^[9];
• Вышэйшы інстытут рэлігійных навук святога Тамаша Аквінскага^[10].

Дзевятнаццаць тэалагічных і філасофскіх арганізацый, размешчаных на пяці кантынентах Зямлі, злучаныя з універсітэтам^[11]. Сярод якіх варта адзначыць:

• Блэкфрайарз студыум, горад Оксфард (Англія)^[12];
• Вышэйшы інстытут рэлігійных навук «Mater Ecclesiæ», горад Рым (Італія)^[13];
• Вышэйшы інстытут рэлігійных навук св. Тамаша Аквінскага, горад Кіеў (Украіна)^[14];
• Інстытут экуменічнай-патрыстычнага грэка-візантыйскага багаслоўя св. Мікалая, горад Бары (Італія)^[15].

Бібліятэка універсітэта налічваецца 200 тыс. тамоў. У універсітэце навучаецца 1400 студэнтаў. Рэктар — Іосіф Агіус (Joseph Agius O.P.).

• Амброзич, Алоизіус Маціяс;
• Антонетті, Лоренцо;
• Баум, Уільям Уэйкфілд;
• Вашон, Луі-Альбер;
• Віллебрандс, Ёханэс;
• Вітхаятхіл, Варкай;
• Ян Павел II (у 1948 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па творах іспанскага містыка XVI стагоддзя, рэфарматара ордэна кармэлітаў, св. Іаана Крыжа);
• Кінселла, Ноэл, спікер Сената Канады^[16];
• Лопес Радрыгес, Нікалас дэ Хесус;
• Лопес Трухільё, Альфонса;
• Мехіа, Хорхе Марыя;
• Мокшіцкий, Мечыслаў;
• Пецці, Паола;
• Баль, Жорж (OP), лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру 1958 г.^[17];
• Сарайва Мартинш, Жазэ;
• Фоли, Джон Патрык;
• Уэлле, Марк;
• Эрранс Касадо, Хуліа.
• Святаслаў Шаўчук

• Папский университет св. Фомы Аквинского (Ангеликум) Архівавана 6 ліпеня 2006.;
• Высший институт религиозных наук св. Фомы Аквинского Архівавана 7 лістапада 2007.;
• OPAC — Библиотечный каталог;
• Angelicum University Press Архівавана 16 лютага 2007.;
• Angelicum Newsletter Blog;
• AngelicumSTOQ (Science, Theology and the Ontological Quest) Архівавана 12 сакавіка 2008.;
• Калиниченко Е. В., «Angelicum»;
• под редакцией Патриарха Московского и всея Руси Алексия II, «Православная энциклопедия».