Пётр Міхайлавіч Кралюк

Пётр Міхайлавіч Кралюк
Пётр Міхайлавіч Кралюк
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	23 лютага 1958 (67 гадоў)
Месца нараджэння	Ківэрці, Ківэрцаўскі раён, Валынская вобласць, УССР, СССР;
Грамадзянства	Украіна;
Альма-матар	Усходнееўрапейскі нацыянальны ўніверсітэт імя Лесі Украінкі;
Месца працы	Інстытут украіназнаўства імя І. Крыпякевіча НАН Украіны; Інстытут філасофіі імя Р. С. Скаварады НАН Украіны; Астрожская акадэмія;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, выкладчык універсітэта, філосаф, публіцыст
Грамадская дзейнасць
Член у	Нацыянальны саюз пісьменнікаў Украіны[d];
Прэміі	Прэмія імя Мікалая Гогаля «Трыумф»[d] Прэмія імя Джэймса Мэйса[d] Granoslov[d] Q52810176? (2020)
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пётр Міхайлавіч Кралюк (нар. 23 лютага 1958, Ківерцы) — украінскі філосаф, пісьменнік, публіцыст. Доктар філасофіі, заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Украіны, прафесар Нацыянальнага ўніверсітэта «Астрожская акадэмія». Вядомы антырускімі і антысавецкімі выступамі, накіраванымі супраць выбітных рускіх пісьменнікаў — А. Пушкіна, М. Гогаля, М. Астроўскага, а таксама іншых апалагетаў «Рускага свету». У сферу навуковых інтарэсаў уваходзяць і культурны сувязі паміж Украінай і паўднёвым захадам Беларусі.

Біяграфія

Нарадзіўся 23 лютага 1958 года ў Ківерцы Валынскай вобласці.

1979 годзе скончыў гістарычны факультэт Луцкага педагагічнага інстытута імя Лесі Украінкі.

Працаваў сельскім настаўнікам, затым выкладчыкам вышэйшай школы. Вучыўся ў аспірантуры Інстытута грамадскіх навук Акадэміі навук УССР (г. Львоў).

На 1988 годзе ў Інстытуце філасофіі Украінскай Акадэміі навук УССР абараніў дысертацыю на суісканне ступені кандыдата філасофскіх навук на тэму «Антытрынітарызм і грамадская думка Украіны другой паловы XVI — першай паловы XVII стагоддзя», а ў 1998 годзе — доктарскую дысертацыю «Асаблівасці ўзаемаўплыву канфесійнай і нацыянальнай свядомасці ва ўкраінскай грамадскай думцы XVI — першай паловы XVII стагоддзя». З 2005 года з’яўляецца старшынёй дысертацыйнага савета па абароне дысертацый па спецыяльнасці «рэлігіязнаўства» (гістарычныя навукі) К 48.125.01 у Нацыянальным універсітэце «Астрожская акадэмія». Цяпер працуе першым прарэктарам гэтага ўніверсітэта.

Член Нацыянальнага саюза пісьменнікаў Украіны.

Узнагароды

Лаўрэат міжнароднага літаратурнага конкурсу «Гранослов», 1992
Лаўрэат Усеўкраінскага конкурсу «Украіна: Духоўныя выспы», 2008
Лаўрэат прэміі імя зуброў, 2008
Лаўрэат прэміі імя Мікалая Гогаля «Трыюмф», 2009.

Працы

Пётр Кралюк — аўтар шматлікіх навуковых прац па гісторыі, філасофіі, рэлігіязнаўстве, паліталогіі, літаратуразнаўстве, у тым ліку манаграфічных даследаванняў і мастацкіх твораў. Паставіў пытанне аб пераглядзе традыцыйнай схемы гісторыі філасофіі Украіны, якая была выпрацавана Дзмітрыем Чыжэўскаму. Так, у прыватнасці, Пётр Кралюк лічыць, што вытокі гісторыі філасофіі Украіны ставяцца не да часу Кіеўскай Русі, а да эпохі Антычнасці. У шэрагу сваіх даследаванняў звяртае ўвагу на арыстакратычную культуру сярэднявечнай Украіны. З'яўляецца рэдактарам энцыклапедыі «Астрожская акадэмія XVI—XVII стст.» (Астрог, 2010). У сферу навуковых інтарэсаў уваходзяць і культурны сувязі паміж Украінай і паўднёвым захадам Беларусі.

Як празаік, вядомы сваімі сатырычнымі і здзеклівымі творамі (зборнік апавяданняў «Папы марксісцкага прыходу», «Апокрыф», раманы «Фелісія» і «Рымейк»), а таксама гістарычнай белетрыстыкай («Дыёптра», «Знойдзены рай», «Палымянае сэрца», «Шестоднев …»). Для празаічных твораў Пятра Кралюка характэрна спалучэнне традыцыйнага (глебавага) стылю з постмадэрнісцкім пошукамі.

Нямала шуміхі ў прэсе выклікала нядаўняе паведамленне аб пераносе даты «канца свету» на 3036 год, выяўленае навуковым калектывам пад кіраўніцтвам Пятра Кралюка ў працах польскага астранома Яна Лятоса (1539—1608 гг.).

Манаграфіі

«Особливості вияву національної свідомості в українській суспільній думці ХУІ — першої половини ХУІІ ст.» (Луцьк, 1996),
«Духовні пошуки Мелетія Смотрицького» (Луцьк, 1997),
«Греко-католицька церква в етнічній історії українського та білоруського народів (Львів, 2003)»,
«Острозька Біблія в контексті української та європейської культур» (Острог, 2006),
«Волинь у житті й творчості Тараса Шевченка» (Луцьк, 2006).
«Волинь та Поділля в житті Тараса Шевченка» (Луцьк, 2007),
«Білі плями в історії української філософії» (Луцьк, 2007),
«Мелетій Смотрицький і українське духовно-культурне відродження кінця ХУІ — початку ХУІІ ст.» (Острог, 2007).
«Біля витоків української мудрості: філософська та релігійна думка народів Північного Причорномор'я VII ст. до н. е. — ІІ ст. н.е» (Київ, 2009).
«Любомудри Володимирії» (Луцьк, 2010).

Кнігі