Свята-Ільінская царква (Слаўнае)
Свя́та-Ільі́нская царква́ — праваслаўны храм у вёсцы Слаўнае Мсціслаўскага раёна Магілёўскай вобласці. Размешчаны на паўночна-заходняй ускраіне вёскі. Гісторыя Упершыню драўляная царква ў Слаўным пад 1675 годам, паводле іншых звестках будынак быў ужо ў 1665 годзе. Паводле мясцовай легенды, заснаваў храм князь Лабуш. У правай частцы царквы захоўваецца каменная пліта, пад якой, як сцвярджаюць вяскоўцы, і пахаваны той самы Лабуш[1]. У 1-й палове XIX стагоддзя на месцы старога храма была пастаўлена новая царква, перавезеная з вёскі Гління мясцовымі шляхцічамі Іванскімі бо Слаўнае было значна бліжэй да іх маёнтка ў Курманаве. З 1877 года пры царкве пачала працаваць прыходская школа. Святаром храма ў 1913-1918 гадах быў Аляксандр Галкоўскі, які выкладаў Закон Божы ў навакольных школах[1]. Дзейнасць прыхода прыпынілася на пачатку 1930-х гадоў, калі савецкія ўлады ператварылі царкву ў зернясховішча, але абразы засталіся некранутымі. У гады Другой сусветнай вайны набажэнствы ў ёй аднавіліся, і з таго часу храм больш не закрываўся. У 2004 годзе адбылася рэстаўрацыя будынка, у ходзе якой ён быў афарбаваны, абноўлены вокны і дзверы, усталяваны новыя званы і крыжы. У 2007 годзе храм занеслі ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння. Настаяцелем царквы з’яўляецца іерэй Анатоль[1]. У Свята-Ільінскай царкве быў ахрышчаны Максім Гарэцкі, таксама ў ёй вянчаліся яго бацькі. У п’есе «Антон» пісьменнік апісвае храм у час богаслужэння[2]:
Архітэктура.jpg) Помнік архітэктуры класіцызму. Трохчасткавая падоўжана-восевая кампазіцыя храма сфарміравана прамавугольнымі зрубамі прытвора і малітоўнай залы, да якой далучана пяцігранная апсіда. Асноўны зруб завершаны купалам на васьмігранным барабане. Над бабінцам узвышаецца двух’ярусная чацверыковая званіца, завершаная купалам. Галоўны ўваход вылучаны невялікім чатырохслуповым ганкам. У дэкаратыўнай аздобе выкарыстана гарызанатальная і вертыкальная шалёўка[3]. У прастору малітоўнай залы адкрываецца светлавы барабан з пакрытай размалёўкай скляпеністай канструкцыяй васьмерыка на чацверыку і парусамі, якая трымаецца на 6 калонах. На гранях чацверыка і васьмерыка — арнаментальная размалёўка. У інтэр’еры храма знаходзяцца абразы Ануфрыя Вялікага, Святога Іллі, Ісуса Хрыста, Казанскай Божай Маці, Уладзімірскай Божай Маці, Серафіма Сароўскага і іншых святых. Царква — рэдкі ўзор драўлянага дойлідства ўсходу Беларусі[1]. Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
