Святлана Уладзіміраўна Немаляева

Святлана Уладзіміраўна Немаляева
Род дзейнасці	актрыса, тэатральная актрыса, кінаактрыса
Дата нараджэння	18 красавіка 1937(1937-04-18)[1][2] (88 гадоў)
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Бацька	Vladimir Nemolyayev[d]
Муж	Alexander Lazarev[d]
Дзеці	Alexander Lazarev, Jr.[d]
Месца працы	Маскоўскі акадэмічны тэатр імя Уладзіміра Маякоўскага
Альма-матар	Вышэйшае тэатральнае вучылішча імя М. С. Шчэпкіна
Узнагароды і прэміі	Залаты арол[d]
Сайт	nemolayeva.narod.ru
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Святла́на Уладзіміраўна Немаляева (руск.: Светла́на Влади́мировна Немоля́ева; нар. 18 красавіка 1937(1937-04-18)^[1][2], Масква) — савецкая і расійская акрыса тэатра, кіно, тэлебачанні, агучвання і дубляжу; народная артыстка РСФСР (1980). З 1959 года — вядучая актрыса Маскоўскага акадэмічнага тэатра імя Уладзіміра Маякоўскага, лаўрэат нацыянальнай тэатральнай прэміі «Залатая маска» (2013, 2019) і прэміі глядацкіх сімпатый «Зорка тэатрала» (2012, 2014, 2019).

Пачала здымацца ў кіно яшчэ ў раннім дзяцінстве. Першую вядомасць атрымала ў 1958 годзе дзякуючы ролі Вольгі Ларынай у мастацкім фільме «Яўген Анегін» (1958). Шырокую вядомасць ёй прынеслі ролі ў кінакарцінах Эльдара Разанава — «Службовы раман» (1977), «Гараж» (1979) і «Нябёсы запаветныя» (1991).

На сцэне тэатра сыграла галоўныя ролі больш чым у 50 спектаклях, у тым ліку Афелія ў «Гамлеце», Маша ў «Іркуцкай гісторыі», Нягіна (у новай пастаноўцы — Домна Панцялееўна) у «Талентах і прыхільніках», Бланш Дзюбуа ў «Трамваі» Жаданне"", Лізавета Цюдар у «Жыве каралева, віват!».