Серафіма Густаваўна Суок

Серафіма Густаваўна Суок
Серафіма Густаваўна Суок
	руск.: Серафима Густавовна Суок
Род дзейнасці	артыстка
Дата нараджэння	1 (14) чэрвеня 1902
Месца нараджэння	Адэса, Расійская імперыя;
Дата смерці	1983
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Кунцаўскія могілкі[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Муж	Vladimir Narbut[d], Nikolai Khardzhiev[d] і Віктар Шклоўскі

Серафіма Густаваўна Суок (1 (14) чэрвеня 1902 года, Адэса, Расійская імперыя — 1983 год, Масква, СССР) — малодшая з трох сясцёр Суок. Была жонкай, паслядоўна, Уладзіміра Нарбута (руск.) (бел., Мікалая Харджыева (руск.) (бел. і Віктара Шклоўскага.

Біяграфія

Нарадзілася ў Адэсе. Малодшая дачка выкладчыка музыкі, аўстрыйскага эмігранта, Густава Алаізавіча^[1] Суока^[2]. Сястра — Лідзія (1895—1969), жонка паэта Эдуарда Багрыцкага; Вольга (1899—1978), жонка пісьменніка Юрыя Алешы.

Лічылася самай прыгожай з сясцёр Суок, перажыла ў Адэсе бурны раман з Юрыем Алешам, жыла з ім у фактычным шлюбе ^[3]. Затым пара пераехала ў Харкаў, дзе Уладзімір Нарбут адбіў яе ў Алешы, пагражаючы самагубствам^[4]^[5]; мяркуецца, што ў выніку гэтых падзей Алеша зрабіў Нарбута адным з прататыпаў героя свайго рамана «Зайздрасць (руск.) (бел.». Пасля Алеша ажаніўся з яе сястрой Вольгай.

Серафіма Суок лічыцца адным з прататыпаў гераіні, што носіць імя Суок у рамане Алешы «Тры Таўстуны (руск.) (бел.» (сярод іншых называюць яе сястру Вольгу і першае каханне пісьменніка Валянціну Грунзайд)^[6]. У кнізе ўспамінаў Валянціна Катаева (руск.) (бел. «Алмазны мой вянец (руск.) (бел.» Серафіма Суок выведзена ў вельмі непрывабным выглядзе пад псеўданімам «дружочак»^[5].

Памерла ў 1983 годзе, пахавана на Новадзявочых могілках Масквы побач з сёстрамі^[7]. Архіўныя матэрыялы па Серафіме Суок (Шклоўскай) захоўваюцца ў РДАЛМ^[8].

Сям’я

Першы муж — адэскі бухгалтар, паэт-аматар; імя невядома, друкаваўся пад псеўданімам «Мак» (1920 год).
Фактычны шлюб з Юрыем Алешам.
Другі муж — Уладзімір Нарбут, паэт (1922)^[9].
Трэці муж — Мікалай Харджыеў, пісьменнік (пажаніліся ў 1936 годзе).
Чацвёрты муж — Віктар Шклоўскі (1893—1984), пісьменнік (сустрэліся ў гады ВАВ ў эвакуацыі ў Алма-Аце, доўгі час сужыцця, афіцыйна пажаніліся ў 1956 годзе)^[10]^[5].

Памяць

У 2008 годзе на тэлевізійным канале «Культура» дэманстраваўся дакументальны фільм «Больш, чым каханне. Юрый Алеша і Вольга Суок», дзе акрамя гісторыі галоўных герояў аповяду было расказана пра Серафіму Суок і Уладзіміра Нарбута^[11].