Смерць Нерона (карціна)
«Смерць Нерона» (руск.: Смерть Нерона) — буйнафарматная карціна рускага мастака Васіля Смірнова (1858—1890), скончаная ў 1888 годзе. Яна з'яўляецца часткай збору Дзяржаўнага Рускага музея ў Санкт-Пецярбургу (інв. Ж-5592). Памер карціны — 177,5 × 400 см[1][2][3]. Васіль Смірноў працаваў над гэтым палатном у 1886—1888 гадах у Італіі, у Рыме, падчас яго пенсіянерскай паездкі за мяжу. У 1888 годзе, калі карціна была скончана, Смірноў паслаў яе ў Пецярбург у якасці справаздачы пра сваю замежную паездку. Савет Акадэміі мастацтваў высока ацаніў майстэрства мастака і прысвоіў яму званне акадэміка гістарычнага жывапісу. Пасля гэтага палатно экспанавалася на Акадэмічнай выстаўцы 1889 года, і яно было набыта імператарам Аляксандрам III[4][5]. На карціне намалявана сцэна з старажытнарымскай гісторыі I стагоддзя нашай эры, звязаная з самагубствам зрынутага рымскага імператара Нерона. Каб выратаваць яго мёртвае цела ад знявагі і пахаваць яго, за ім прыйшлі яго былая наложніца Акта (Актэя) і дзве карміцелькі[2]. Гэта карціна лічыцца найбольш вядомым творам Васіля Смірнова, які памёр ад сухот ва ўзросце 32 гадоў, праз два гады пасля яе стварэння[6]. Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
