Станіслаў Лявонавіч Станкевіч

Станіслаў Лявонавіч Станкевіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 18 мая 1886(1886-05-18)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 3 лютага 1964(1964-02-03)[1] (77 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, выдавец
Мова твораў беларуская

Станіслаў Лявонавіч Станкевіч (18 мая 1886(1886-05-18)[1], Арляняты, Віленская губерня3 лютага 1964(1964-02-03)[1], Вільня) — беларускі выдавец, паэт.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1886 годзе ў в. Арляняты Ашмянскага павета Віленскай губерні (цяпер — Смаргонскі раён Гродзенскай вобласці).

У 1903—1919 гадах працаваў у аптэках Пецярбурга, падтрымліваў сувязі з Б. Эпімах-Шыпілам.

З пачатку 1920-х гадоў супрацоўнічаў з Беларускім выдавецкім таварыствам у Вільні, у 1926 адкрыў уласную беларускую кнігарню. Выдаваў разам з З. Верас адрыўныя беларускія календары. У 1920-я гады выступаў з літаратурнымі творамі ў перыядычным друку Заходняй Беларусі. С. Станкевіча лічаць аўтарам зборнікаў вершаў «Смех — не грэх» (1926), «З майго ваконца» (1928). Пісаў аўтабіяграфічную паэму «Лявонава доля».

Арыштаваны органамі НКУС 30 кастрычніка 1945 года і асуджаны на 10 гадоў высылкі ў Пермскую вобласць РСФСР.

У 1954 годзе вярнуўся ў Вільню. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.

Памёр 3 лютага 1964 года ў Вільні. Пахаваны ў Вільні на могілках Роса.

Публікацыі

Літаратура

Архіў

Крыніцы

  1. а б в г Stanisław Stankiewicz // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya