Стэван Шуплікац

Стэван Шуплікац
сербск.: Стеван Шупљикац
Дата нараджэння	1786[1][2][…]
Месца нараджэння	Петрыня[d], Сісацка-Маславінская жупанія[d], Харватыя
Дата смерці	15 (27) снежня 1848 ці 27 снежня 1848(1848-12-27)[2]
Месца смерці	Панчава, абшчына Панчава[d], Сербія
Месца пахавання	Krušedol monastery[d]
Альма-матар	Gymnasium of Karlovci[d]
Грамадзянства	Габсбургская манархія
Званне	генерал
Бітвы/войны	Вайна 1812 года Аўстра-італьянская вайна[d]
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стэван Шуплікац (сербск.: Стеван Шупљикац; 1786, Петрыня — 15 снежня 1848, Панчава) — аўстрыйскі ваенны, ваявода сербскі.

Нарадзіўся ў 1786 годзе ў Петрыні. Меў брата — салдата^[3] і сястру Анку, якая пазней выйшла замуж за Габрыэля Мілеціча^[4]. У 1805 годзе ўступіў у аўстрыйскую армію. Пасля ўтварэння ў 1809 годзе Ілірыйскіх правінцый перайшоў у французскую армію, у 1812 годзе ўдзельнічаў у складзе дапаможных Харвацкіх палкоў у паходзе Напалеона на Расію, дзе стаў кавалерам Ордэна Ганаровага легіёна.

Пасля паражэння Напалеона з 1814 года зноў стаў ваенным аўстрыйскай арміі, камандаваў размешчаным у Банаце і Ліцы Агулінскім палком. Пасля стаў камандзірам брыгады пад пачаткам Ёзэфа Радзецкага, быў узнагароджаны вялікім крыжам Ордэна жалезнай кароны. У 1848 годзе ўдзельнічаў у здушэнні рэвалюцыі ў Італіі.

Сербы, якія сабраліся ў паўднёвай частцы Аўстра-венгерскай імперыі ў маі 1848 года на Народны сход, абвясцілі стварэнне аўтаномнай Сербскай Ваяводзіны, і абралі Стэвана Шуплікаца ваяводам сербскім. У гэты час венгры не ставіліся прыязна да сербаў, але падтрымка прыйшла з Вены — новы імператар Франц Іосіф ухваліў стварэнне Сербскай Ваяводзіны і падтрымаў Шуплікаца, як кіраўніка. 6 кастрычніка ён стаў вярхоўным камандуючым сербскімі нацыянальнымі войскамі і заняўся арганізацыяй супраціву паўсталым венграм, аднак 15 снежня памёр у Панчаве. Пахаваны ў Крушэдолскім манастыры.