Суперфасфат

Суперфасфа́т^[1][2] — сумесь Ca(H₂PO₄)₂*H₂O і CaSO₄. Найбольш распаўсюджанае простае мінеральнае фосфарнае ўгнаенне.

Фосфар у суперфасфаце прысутнічае ў асноўным у выглядзе монакальцыйфасфату і свабоднай фосфарнай кіслаты. Угнаенне ўтрымоўвае гіпс і іншыя прымешкі (фасфаты жалеза і алюмінію, крэменязём, злучэнні фтору і інш.).

Вырабляецца суперфасфат просты грануляваны, падвойны, аманізаваны, борны, марганізаваны, малібдэнавы^[1]. Атрымоўваюць просты суперфасфат з фасфарытаў, апрацоўваючы іх сернай кіслатой, па рэакцыі:

Са₃ (РО₄)₂ + 2H₂SO₄ = Са(H₂PO₄)₂ + 2CaSO₄.

Выкарыстоўвацца суперфасфат на глебах усіх тыпаў у якасці перадпасмяўнога ўгнаення і падкормкі. Найбольш эфектыўны на шчолачных і нейтральных глебах. На кіслых глебах суперфасфат першапачаткова змешваецца з фасфарытнай мукой або перагноем, каб пазбегнуць пераўтварэнне фосфарнай кіслаты ў цяжкарастваральныя фасфаты жалеза і алюмінію^[1].

• Суперфасфа́т // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 272. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Суперфасфа́т // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 382. — 663 с.
• Суперфосфа́т // Сельскохозяйственный энциклопедический словарь (руск.) / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 528. — 565 с. — 100 000 экз.

• Суперфосфат простой // Справочник Пестициды.ru (руск.)

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Суперфасфат