Сцяпан Мацвеевіч Валансевіч

Сцяпан Мацвеевіч Валансевіч (руск.: Степан Матвеевич Волонсевич; 1878, Кобрын? — 23 студзеня 1942, Ленінград) — архітэктар.

Нарадзіўся ў 1878 годзе, верагодна, у Кобрыне, у сям’і Мацвея Юзафавіча Валансевіча (каля 1830 — пасля ліпеня 1912)^[1].

У 1896—1901 гадах вучыўся ў Інстытуце грамадзянскіх інжынераў у Пецярбургу. Па рэкамендацыі дырэктара Інстытута быў запрошаны, відаць, у якасці стажыроўкі, наглядаць за будаўніцтвам Іаана-Прадцечанскага сабора^[ru] ў Зарайскім крамлі^[2].

Паводле іншых звестак скончыў Інстытут у 1908 годзе і з’ехаў працаваць у г. Мінск^[3].

Архітэктар Віленскай навучальнай акругі да 1914 года. Надворны саветнік (1912). Член Віленскага мастацкага таварыства^[4], Паўночна-Заходняга аддзела Імператарскага Рускага геаграфічнага таварыства.

У 1914 г. вярнуўся ў Пецярбург і стаў галоўным архітэктарам Раждзественскага (затым Смольнінскага) раёна. Пасля заканчэння грамадзянскай вайны працаваў у Хімпраекце да 1927 г., а з 1927 па 1931 гг. быў галоўным архітэктарам Выбаргскага раёна пры Выбаргскім райвыканкаме. У той час архітэктары раёнаў вырашалі даволі шырокае кола пытанняў па рэгуляванні будаўніцтва — пазней частка гэтых работ стала выконваць архітэктурна-планіровачнае ўпраўленне Ленгарвыканкама^[3].

У 1930-х гг. працаваў над рэканструкцыяй цэнтра Пецяргофа, над яго добраўпарадкаваннем. Займаўся праектамі вуліц, праектаваў і будаваў асобныя невялікія будынкі. Удзельнічаў у шэрагу архітэктурных конкурсаў, у прыватнасці, на праект помніка У. І. Леніну ў Ленінградскім гандлёвым порце^[3].

Памёр ад знясілення 23 студзеня 1942 года ў блакадным Ленінградзе. Пахаваны на Вялікаохцінскіх могілках у Ленінградзе^[1].

• Дом жонкі тытулярнага саветніка Ганны Дабрачэевай у Вільні (цяпер вул. Трайдзяна, 18/2; 1907)^[5];
• Будынак Гродзенскага рэальнага вучылішча (1907)^[6];
• Будынак Мсціслаўскай мужчынскай гімназіі (1908);
• Рамонт будынка Рагачоўскай настаўніцкай семінарыі з памяшканнямі інтэрната, будынкаў пачатковага вучылішча і лазарэта (1909).

У першым шлюбе з Яўгеніяй Аліфер (пам. не пазней за 1924 г.). З ёй дзеці^[1]:

• Леў (Леан) (22.5.1908, Вільня — 14 лютага 1978, Беласток). У шлюбе з Алісіяй з Кавалеўскіх.
• Аляксей (Алекс) (1905, Вільня — 1944). У шлюбе з Аляксандрай Паўлаўнай Мінкавай, унучкай балгарскага і расійскага педагога і асветніка Тодара (Фёдара) Мінкава (1830—1906). У час Вялікай Айчыннай вайны быў у партызанах, загінуў у 1944 годзе ў баі з украінскімі нацыяналістамі^[7].
• Вольга (каля 1904 — каля 1944, Ленінград), оперная спявачка. У шлюбе з Салаўёвым.

У другім з лютага 1924 года з Верай Аляксандраўнай Валансевіч (1898, Мінск — 1963, Ленінград). З ёй дзеці^[1]:

• Севярын (1928, Ленінград — 1940, Ленінград)
• Валяр’ян (15.11.1929, Ленінград), расійскі архітэктар, мастак. У шлюбе з Люсіндай Уладзіміраўнай Сакалоўскай.

Ягоны пляменнік Дзмітрый Іванавіч Валансевіч^[ru] (1906—1978) стаў праваслаўным архіепіскапам Кіраўскім і Слабадскім^[1].

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх