Сіп белагаловы

Сіп белагаловы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Сокалападобныя Сямейства:  Ястрабіныя Падсямейства:  Грыфавыя Род:  Сычы Від:  Сіп белагаловы
Міжнародная навуковая назва
Gyps fulvus Hablizl, 1783
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22695219
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   175487 NCBI   36247 EOL   912806 FW   369536

Белагаловы сіп (Gyps fulvus) — буйная драпежная птушка сямейства каршаковых, падальнікі.

Вельмі вялікі. Даўжыня цела 95—110 см, размах крылаў 240—280 см. Галава, шыя і верх цела белаватыя, махавыя цёмныя. Ніз цела рыжаваты, у маладых ніз цямнейшы і цёмны каўнер. Ад чорнага грыфа адрозніваецца формай хваста. Звычайна сустракаюцца некалькі асобін разам. Голас: ціхія, чутныя толькі зблізку каркаючыя і шыпячыя гукі, якія выдаюць толькі ў гнездавы перыяд.

Распаўсюджаны на засушлівых горных і раўнінных ландшафтах. Арэал разарваны: Паўднёвая Еўропа, Малая Азія і Паўднёвая Азія (акрамя ўсходняй часткі), Паўночная і Паўднёвая Афрыка. Насяляе сухія адкрытыя тэрыторыі на краі абрываў альбо гор (200—2750 м), у пошуках харчавання адзначаны ў далінах і на раўнінах (асабліва пад час качовак).

Аселы. Мноства асобін качуе, у гэты час залятаюць у Ірландыю, Вялікабрытанію, Бельгію, Галандыю, Германію, Данію, Нарвегію, Швецыю, Фінляндыю, Эстонію, Латвію, Літву, Польшчу, Чэхію, Славакію, Венгрыю, Швейцарыю, Румынію, Беларусь, Малдавію, а таксама ў Сібір.

Арэал і агульная колькасць гэтага віду паступова скарачаюцца. На тэрыторыі Беларусі вельмі рэдкі, выпадкова залётны від.

Гняздо пераважна ў невялікай калоніі, у шчылінах альбо на скальных уступах, у нішах і ўваходах у пячоры, на абрывістых скалах, зрэдку ў старых гнёздах на дрэвах, плоская кучка сухіх галін з высцілкай з галінак і сухой травы.

Яйка адно (калі два, то яны адкладзены дзвюма самкамі), амаль эліптычныя, з шурпатай паверхняй, брудна-белыя са светла-бурымі альбо светла-чырвонымі мазкамі; часам без мазкоў. Памеры: 92,0 х 70,5 мм.

• G. f. fulvus — Паўночна-заходняя Афрыка і ад Пірэнейскага паўвострава на ўсход праз Балканы, Малую Азію, Блізкі Усход, Аравійскі паўвостраў і Іран (да Паміра і Алтая)
• G. f. fulvescens — Афганістан, Пакістан, паўночная Індыя (да Асама).

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.