Сітнік скучаны

	Сітнік скучаны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Аднадольныя
Парадак:	Метлюжкакветныя
Сямейства:	Сітнікавыя
Род:	Сітнік
Від:	Сітнік скучаны
Міжнародная навуковая назва
	Juncus conglomeratus L., Sp. Pl. 1: 326 (1753)
ITIS	515368
NCBI	253146
EOL	631137
IPNI	442841-1
TPL	kew-314807

Сітнік скучаны^[1]^[2] (Juncus conglomeratus) — від кветкавых раслін роду Сітнік (Juncus) сямейства Сітнікавыя (Juncaceae).

Назва

Сітнік скучаны, сіт^[3], асака, хвашчэўнік^[4].

Апісанне

Шматгадовая травяністая расліна 30—100 см вышынёй. Сцябло як у сухім, так і ў свежым стане глыбока збарозненае, асабліва каля суквецця. Суквецці звычайна галоўчатыя. Прыкветкавы лісток у суквецці значна разадзьмуты. Каробачка без паглыблення на верхавіне, рэшта слупка — на маленькім узвышшы^[2].

Распаўсюджанне

Распаўсюджаны ў паўночна-заходняй Афрыцы, Еўропе, Азіі — Азербайджан, Арменія, Грузія, паўночны Ірак, паўночная Турцыя; натуралізаваны ў Аўстраліі, Новай Зеландыі, Канадзе, ЗША, Венесуэле^[5]^[6]^[7].

Ва Украіне від расце на вільготных месцах, у канавах, балотах — амаль на ўсёй тэрыторыі, на поўдзень прасоўваецца па Дняпры і Северскім Данцы, у Крыме — у гарах^[2].

Галерэя

Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796

Крыніцы

↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 69. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б ^в Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наукова думка, 1987. — С. 413. (руск.) (укр.)
↑ Анненков Н. (руск.) (бел. Ботанический словарь. СПб., 1878.
↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927.
↑ Euro+Med Plantbase (нявызн.). Праверана 18.04.2019. (англ.)
↑ Plants of the World Online — Kew Science (нявызн.). Праверана 18.04.2019. (англ.)
↑ Germplasm Resources Information Network (нявызн.). Праверана 18.04.2019. (англ.)

Літаратура

Juncus L. — Ситник // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 356—359. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.\
Род 1. Júncus L. — Си́тник // Маевский П. Ф. Флора средней полосы европейской части России. 11-е изд. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2014. — С. 21, 24, 483—486. — 635 с., ил. — ISBN 978-5-87317-958-9. (руск.)