Тамаш Мінейка (віленскі губернскі маршалак)

Тамаш (Фама Міхайлавіч)^[1] Мінейка (1806, Дубнікі, Завілейскі павет, Віленская губерня, цяпер Астравецкі раён — 1855, Дубнікі) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі.

З шляхецкага роду Мінейкаў герба «Газдава», сын Міхала і Брыгіды з Шабуневічаў, унук Тамаша Мінейкі.

Віленскі павятовы маршалак шляхты ў 1840—1843 гадах, віленскі губернскі маршалак шляхты з 13 красавіка 1843 да 3 ліпеня 1846 года. Надворны саветнік.

Быў вельмі тоўстым чалавекам — важыў каля 290 кілаграмаў. Меў звычку сядзець адразу на трох крэслах. Заўсёды перамяшчаўся на адным і тым жа кані, які быў вельмі прывязаны да гаспадара. Любімым правядзеннем вольнага часу было паляванне на зайцаў. Мёў высока развітае пачуццё гумару і мяккі характар. Акрамя таго, іграў у карты. Звычайна іграў з адным і тым жа сваім прыяцелем-карцёжнікам^[2].

Дзякуючы шлюбу з Эміліяй Ваўжэцкай спадчынны маёнтак Мінейкаў папаўніўся сядзібай у Відзах Лаўчынскіх памерам у 3000 гектараў^[3].

Быў жанаты з Эміліяй Ваўжэцкай (23 верасня 1812 — 1 лістапада 1878), дачкой Міхала Ваўжэцкага і Катажыны з Лапацінскіх. Меў сыноў Уладзіслава (1832—1871), Браніслава Станіслава (1846—1887) і дачок Аліну (жонка Аляксандра Брахоцкага), Ванду (жонка Казіміра Шаткевіча), Марыю (жонка Зыгмунта Гурскага).