У складзе Вялікага княства Літоўскага і Каралеўства Польскага
1340 год — Торчын стаў валасным цэнтрам Луцкага павета
1480 год — Торчын адышоў луцкім каталіцкім біскупам
1538—1540 — луцкі каталіцкі біскуп Юрый Фальчэўскі будуе ў мястэчку ўнутраныя і знешнія замкавыя ўмацаванні
10 ліпеня 1540 года — па хадайніцтве біскупа Юрыя Фальчэўскага кароль Жыгімонт І у сувязі з развіццём мястэчка надаў яму магдэбургскае права і статус горада, дазволіў праводзіць штотыднёвыя таргі і тры вялікія кірмашы на год
1541 год — пабудавана і асвечана Свята-Георгіеўская праваслаўная царква, што дзейнічала да 1798 г.
28 лютага 1546 года — кароль Жыгімонт ІІ Аўгуст сваім прывілеем пацвердзіў магдэбургскі статус горада
У складзе Рэчы Паспалітай
XVI стагоддзе — у Торчыне дзейнічалі 16 рамесных цэхаў
XVI—XVII стагоддзі — вырашчаны на землях Торчынскага замкавага маёнтка жыта і пшаніцу біскупы-уладальнікі мястэчка актыўна вывозілі праз Гданьскі марскі порт на продаж у Заходнюю Еўропу. Шырока выкарыстоўвалася так званая тарчынская мера вагі і аб’ёму
1601 год — трохтыднёвая аблога і штурм Торчына татарамі. Гераічна абараняючыся, торчынцы выстаялі і адагналі ворага
2 лістапада 1660 года — кароль Ян II Казімір сваім указам пацвердзіў магдэбургскі і гарадскі статус паселішча
1687 год- торчынцы на чале з біскупам Станіславам Вітвіцкім вытрымалі 20-дзённую аблогу горада татарамі і, зрабіўшы смелую вылазку, адагналі нападнікаў
1703 год — у Торчыне дзейнічаюць 7 праваслаўных цэркваў — Свята-Георгіеўская і 6 цэхавых
1708 год — васьмітысячны шведскі ваенны атрад 2 тыдні штурмаваў горад. Торчын абаранялі наёмныя гайдукі-казакі і народнае апалчэнне
1714 год — рымска-каталіцкі біскуп Аляксандр Выгоўскі (пляменнік Івана Выгоўскага) — тагачасны ўладальнік мястэчка — ратаваў месцічаў і людзей вакольных вёсак ад чумы, але і сам памёр ад гэтай хваробы
14 чэрвеня 1767 года ўпершыню на ўкраінскіх землях знойдзены унікальны дакумент паўстанцкай арганізацыі — «Торчынскі маніфест», які стаў прадвеснікам Каляёўшчыны.
У складзе Расійскай імперыі
1795 год — у Торчыне адкрыта паштовая ўстанова
1798—1800 гады — упаўнаважаны мясцовым грамадствам мешчанін, верагодна, войт Ануфрый Іванавіч Гарошка, абараніў у Сенаце гарадскі статус Торчына, выратаваўшы тым самым месцічаў ад запрыгоньвання, якога дамагаўся ў Сенаце генерал Т. І. Тутолмін
1800 год — першае згадванне аб лясной ахове ў Торчыне