Трафальгарская бітва
Трафальга́рская бі́тва[1] — марская бітва паміж брытанскімі і франка-іспанскімі марскімі сіламі у час Вайны трэцяй кааліцыі, якая была часткай Напалеонаўскіх войнаў. Бітва адбылася 21 кастрычніка 1805 года ў Атлантычным акіяне каля мыса Трафальгар, непадалёк ад іспанскага порта Кадыс. З брытанскага боку у бітве прымалі ўдзел 27 лінкораў, 4 фрэгаты, 2 шлюпы, з франка-іспанскага — 33 (18 французскіх, 15 іспанскіх[1][2]) лінкоры, 5 фрэгатаў, 2 шлюпы. Брытанскай эскадрай камандаваў адмірал Гарацыа Нельсан, франка-іспанскай — віцэ-адмірал П’ер дэ Вільнёў. Ход бітвы![]() Па загадзе Напалеона I франка-іспанская эскадра, са жніўня 1805 года заблакіраваная ў раёне Кадыса, 20 кастрычніка выйшла ў мора, каб без бою прарвацца ў Міжземнае мора. 21 кастрычніка пры спробе ўхіліцца ад сустрэчы з караблямі Нельсана, эскадра Вільнёва павярнула на поўнач, у выніку чаго страціла шмат часу і парушыла строй. Брытанскія сілы атакавалі і перарэзалі яе цэнтр і ар’ергард двума калонамі (15 і 12 караблёў). Авангард Вільнёва ў гэты час працягваў рух на поўнач і з вялікім спазненнем пайшоў на дапамогу. Бітва доўжылася 5 гадзін 30 хвілін[2]. ВынікіБітва скончылася пераканаўчай перамогай брытанцаў. У ходзе бітвы фрнка-іспанская эскадра страціла 18 караблёў (17 з іх былі захоплены) і каля 7000 чалавек. Брытанская эскадра страціла каля 1700 чалавек. Быў смяротна паранены адмірал Нельсан. Поспех быў дасягнуты дзякуючы новай тактыцы манеўранага бою, якую ўпершыню выкарыстаў рускі адмірал Ф. Ф. Ушакоў, і пераняў Нельсан[2]. Перамога ў Трафальгарскай бітве забяспечыла Вялікабрытаніі панаванне на моры і ўскладніла сувязь Францыі з калоніямі. КрыніцыЛітаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia