Франкакратыя

Гісторыя Грэцыі

Дагістарычная Грэцыя (да XXX ст. да н. э.)

Эгейская культура (XXX—XII да н. э.)

Заходнеанаталійская цывілізацыя

Мінойская цывілізацыя

Кікладская культура

Эладская цывілізацыя

Мікенская цывілізацыя

Старажытная Грэцыя (XI — 146 да н. э.)

Цёмныя стагоддзі (XI—IX)

Архаічны перыяд (VIII—VI)

Класічны перыяд (V—IV)

Эліністычны перыяд (IV — 146)

Грэцыя ў складзе Рымскай дзяржавы

Рымская Грэцыя (146 да н. э. — 330 н. э.)

Сярэднявечча і Новы час (330—1832)

Візантыйская Грэцыя (330—1453)

Франкакратыя (1204—1458)

Асманская Грэцыя (1458—1832)

Сучасная Грэцыя (пасля 1821)

Вайна за незалежнасць (1821—1832)

Каралеўства (1832—1924)

Другая Рэспубліка (1924—1935)

Рэжым 4 жніўня (1936—1941)

Другая сусветная вайна (1941—1944)

Грамадзянская вайна (1944—1949)

Пасляваенны час (1950—1967)

Рэжым палкоўнікаў (1967—1974)

Трэцяя Рэспубліка (з 1974)

Тэматычныя артыкулы

Ваенная гісторыя

Грэчаскія імёны

Грэчаская мова

Грэчаская літаратура Гэта панэль: глядзець размовы правіць

Франкакратыя (грэч. Φραγκοκρατία), або Лацінакратыя (грэч. Λατινοκρατία), — перыяд у гісторыі Грэцыі, у эпоху Сярэднявечча, які пачаўся пасля Чацвёртага крыжовага паходу ў 1204 годзе, калі на тэрыторыі заваяванай Візантыі быў створаны шэраг дзяржаў крыжакоў.

Тэрмін паходзіць ад таго, што праваслаўныя грэкі, а таксама большасць народаў Усходняга Міжземнамор'я называлі каталікоў «лацінянамі» або «франкамі». Характэрнымі рысамі перыяду франкакратыі былі нестабільная палітычная сітуацыя і агульная разрозненасць франкскіх дзяржаў. Пасля большасць дзяржаў зноў былі заваяваны грэкамі, за выключэннем Іанічных астравоў і асобных фартоў, якія засталіся пад уладай Венецыянскай рэспублікі. Завяршыўся перыяд франкакратыі з заваяваннем Грэцыі Асманскай імперыяй.