Франсіска Гарсія-Эскамес

Франсіска Гарсія-Эскамес
Дата нараджэння	1 сакавіка 1893(1893-03-01)[1]
Месца нараджэння	Кадыс, правінцыя Кадыс, Андалусія, Іспанія
Дата смерці	12 чэрвеня 1951(1951-06-12)[2] (58 гадоў)
Месца смерці	Санта-Крус-дэ-Тэнэрыфэ, правінцыя Санта-Крус-дэ-Тэнэрыфэ, Канарскія астравы, Іспанія
Месца пахавання	Iglesia de San Fernando Rey Santa Cruz de Tenerife[d]
Грамадзянства	Іспанія
Прыналежнасць	Каралеўства Іспанія[d]
Род войскаў	Сухапутныя войскі Іспаніі[d]
Званне	генерал
Бітвы/войны	грамадзянская вайна ў Іспаніі Рыфская вайна
Узнагароды і званні	Q64399712? (1951)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Франсіска Гарсія-Эскамес-і-Ін’еста (ісп.: Francisco García-Escámez e Iniesta; 1 сакавіка 1893 — 12 чэрвеня 1951) — іспанскі ваенны дзеч, генерал-маёр, удзельнік Рыфскай вайны і грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Нарадзіўся ў горадзе Кадыс.

Ваенную кар’еру пачаў у пяхоце. У Рыфскай вайне атрымаў ганаровы крыж Сан-Фернанда. Напярэдадні ліпеньскага путчу 1936 года служыў у Навары ў званні палкоўніка. Далучыўся да змоўшчыкаў на чале з генералам Эміліа Мола, якія рыхтавалі паўстанне супраць урада Народнага фронту.

У пачатку грамадзянскай вайны камандаваў калонай з фалангістаў і рэкетэ. З падраздзяленнем высунуўся з Памплоны ў напрамку Мадрыда. Прайшоў праз Альфару, Лагронью, Сорыю і дабраўся да ўскраіны Гвадалахары, так і не ўзяўшы яе. Далей прызначаны камандуючым дывізіі «Сорыя». Узначальваў войскі нацыяналістаў у баях пад Гвадарамай, на Хараме і на Эбры. У 1938 годзе атрымаў званне брыгаднага генерала. Далей прыняў удзел у Арагонскай аперацыі.

У пасляваенны час быў ваенным губернатарам Барселоны^[3], потым Севільі. Даслужыўся да генерал-маёра^[4]. 2 сакавіка 1943 года прызначаны генерал-капітанам Канарскіх астравоў^[5].

Узнагароджаны Вялікім Крыжам Баявой Заслугі^[6].

Памёр у горадзе Санта-Крус-дэ-Тэнэрыфэ. Пасмяротна стаў маркізам Самасьеры.