Чытальнік (фільм)

Чытальнік
англ.: The Reader
Жанры	рамантычны фільм[3][4][…], драматычны фільм[5][6][…], гісторыя сталення, турэмны фільм[d] і экранізацыя рамана[d]
Рэжысёр	Стывен Долдры[3][4][…]
Прадзюсары	Энтані Мінгела Сідні Полак Donna Gigliotti[d] Redmond Morris, 4th Baron Killanin[d]
На аснове	The Reader[d][7]
Сцэнарыст	David Hare[d]
У галоўных ролях	Рэйф Файнс[8][9][…] Кейт Уінслет[3][8][…] David Kross[d][8][10][…] Аляксандра Марыя Лара[d][8][10] Лена Олін[8] Бруна Ганц[8][9][…] Karoline Herfurth[d][8][10] Sylvester Groth[d][8] Сюзана Лотар[d][8][10] Linda Bassett[d][8][10] Jeanette Hain[d][8][10][…] Hannah Herzsprung[d][8][10] Matthias Habich[d][8][10] Volker Bruch[d][8][10][…] Alissa Wilms[d][8] Friederike Becht[d][8] Hendrik Arnst[d][8] Rainer Sellien[d][8] Torsten Michaelis[d][8] Barbara Philipp[d][8] Hans Hohlbein[d][8] Jürgen Tarrach[d][8] Fritz Roth[d][8] Maximilian Mauff[d][8] Людвіг Блохбергер[d][8] Бурггарт Клаўснер[d][8] Margarita Broich[d][8] Марыя Грубер[d][8] Гільдэгард Шротэр[d][8] Марцін Брамбах[d][8] Michael Schenk[d][8] Nadja Engel[d][8] Carmen-Maja Antoni[d][8] Petra Hartung[d][8] Heike Hanold-Lynch[d][8] Kirsten Block[d][8][10] Benjamin Trinks[d][8] Marie Anne Fliegel[d][8] Daniele Rizzo[d][8] Vijessna Ferkic[d][8] Jacqueline Macaulay[d][8] Florian Bartholomäi[d][8] Jonas Jägermeyr[d][8] Joachim Tomaschewsky[d][8] Lena Lessing[d][8] Fabian Busch[d][8] Moritz Grove[d][8] Alexander Kasprik[d][8] Beata Lehmann[d][11] Claudia Michelsen[d]
Аператары	Роджэр Дзікінс[12] Chris Menges[d][13]
Кампазітар	Nico Muhly[d]
Кінакампаніі	Babelsberg Film GmbH[d][14] і The Weinstein Company[d]
Працягласць	124 ± 1 хв.
Краіны	Германія  ЗША[15]
Мовы	англійская і грэчаская мова
Год	2008, 23 красавіка 2009[1] і 26 лютага 2009[2]
IMDb	ID 0976051
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Чытальнік» (англ.: The Reader) — драма рэжысёра Стывена Долдры паводле аднайменнага рамана-бестсэлера пісьменніка Бернхарда Шлінка, які ўваходзіў у спісы самых папулярных кніг газеты The New York Times. Фільм прысвечаны памяці прадзюсараў фільма Сідні Полака і Энтані Мінгелы, якія памерлі падчас працы над фільмам.

Прэм’ера фільма адбылася ў снежні 2008 года.

Апавяданне, якое вядзецца ад асобы Міхаэля (Майкла) Берга, ахоплівае амаль саракагадовы перыяд. Пачынаецца яно ў 1958 годзе ў Заходняй Германіі, у правінцыйным гарадку Нойштаце. Далей — праз восем гадоў — яно пераносіцца ў Гейдэльберг, дзе Міхаэль вывучае юрыспрудэнцыю. Заключная частка гісторыі адбываецца ў 1990-я гады.

Малады Міхаэль Берг, хлапчук пятнаццаці гадоў, па дарозе са школы захворвае. Адзіным чалавекам, які прапануе яму дапамогу і даводзіць да дома, кандуктар трамвая, трыццацішасцігадовая Ханна Шміц. Праз тры месяцы самаадчуванне Міхаэля паляпшаецца, і ён прыходзіць да сваёй выратавальніцы, каб аддзячыць ёй — не ў апошнюю чаргу і па загадзе ўласнай маці.

Хлопчыка неадольна цягне да гэтай дарослай жанчыны, на наступны дзень ён зноў вяртаецца ў яе кватэру. Ханна просіць дапамагчы ёй па гаспадарцы. Затым прапануе выпацканаму Міхаэлю памыцца ў ванне, потым яны займаюцца каханнем. Таемны раман імкліва ўспыхвае, умілаваныя праводзяць разам, і Ханна час ад часу просіць Міхаэля пачытаць ёй кнігі, сама кожны раз чамусьці адмаўляючыся чытаць іх. Але праз некалькі месяцаў Міхаэль высвятляе, што яго каханая знікла, пакінуўшы пустую кватэру.

Праходзіць восем гадоў. Міхаэль вучыцца на юрыдычным факультэце і прысутнічае на паказальным працэсе ў судзе. Да свайго жаху, сярод падсудных ён пазнае Ханну. Яго былая каханая абвінавачваецца ў тым, што працавала наглядчыцай у Асвенціме і падчас бамбёжкі і распачатага ўслед за ёй пажару не адчыніла дзверы 300 яўрэйскім жанчынам, якія хаваліся ў царкве і жыўцом там згарэлі. Іншыя наглядчыцы падчас суда спрабуюць зваліць большую частку віны на яе, кажучы, што Ханна была іх начальніцай, і пацвярджаючы гэта рапартам, быццам бы напісаным Ханнай. Нечакана, успомніўшы пра свае чытанні кніг для Ханны, Міхаэль разумее, што тая была зусім непісьменная і, такім чынам, не магла напісаць гэты дакумент. Гэта азначае, што віна Ханны не перавышае віны іншых наглядчыц, якіх суд прысудзіў да менш працяглых тэрмінаў зняволення. Ханна ж асуджаная на пажыццёвае зняволенне. У Міхаэля, такім чынам, з’яўляецца магчымасць дапамагчы сваёй былой каханай. Ён нават запісваецца на спатканне з ёй у турме, але на палове дарогі разварочваецца і вяртаецца дадому.

Пасля разводу з жонкай і візіту ў родны горад праз дзесяць гадоў Міхаэль пачынае начытваць на магнітафон некаторыя кнігі, якія ён чытаў Ханне ў мінулым. Запісы гэтых кніг ён адпраўляе ёй у турму. Ханна, слухаючы запіс апавядання «Дама з сабачкам», супастаўляе яе з тэкстам кнігі, якую ўзяла ў турэмнай бібліятэцы, і, такім чынам, паступова вучыцца чытаць і пісаць. У фільме ёсць і іншыя адсылкі да гэтага чэхаўскага апавядання.

Праходзяць гады. Міхаэль па-ранейшаму пасылае Ханне пасылкі, але не адказвае на яе лісты. Праз 20 гадоў прымаецца рашэнне аб вызваленні Ханны. Міхаэль аказваецца адзіным яе знаёмым, здольным падтрымаць на волі, дапамагчы з жытлом і працай. Яны сустракаюцца ў турэмнай сталовай пасля дваццацівасьмігадовага расстання. Ханну хвалюе яго стаўленне да яе, а Міхаэля — яе раскаянне ў злачынстве супраць чалавецтва. За дзень да выхаду з турмы Ханну знаходзяць у камеры павешанай. Перад самагубствам яна завяшчае грошы, заробленыя за час зняволення, адзінай пакінутай у жывых вязні канцлагера, сведцы і ахвяры яе злачынстваў, Ілане Мазер. Міхаэль наведвае камеру Ханны пасля яе смерці, бачыць кнігі, прачытаныя ёю, і атрымлівае ад турэмнай адміністрацыі грошы, адпісаныя Ханнай. Ён прыбывае ў Нью-Ёрк і спрабуе перадаць іх той самай дзяўчыне, але яна адмаўляецца прыняць грошы Ханны, бо прыняцце іх будзе азначаць дараванне. Міхаэль прапануе перавесці грошы ў які-небудзь габрэйскі фонд па барацьбе з непісьменнасцю ад імя Ханны. Міс Мазер не пярэчыць, але ў адказ тлумачыць, што ў яўрэяў без сумнення знойдзецца мноства фондаў, акрамя тых, што змагаецца з непісьменнасцю і прапануе яму самому знайсці прыдатны фонд і зрабіць ахвяраванне. Пры гэтым яна пакідае сабе бляшанку, у якой Ханна захоўвала грошы: гэтая бляшанка нагадала ёй тую, што была ў яе калісьці ў дзяцінстве.

У самым фінале Міхаэль Берг наведвае магілу Ханны Шміц разам са сваёй дачкой і расказвае ёй гэтую гісторыю.

• Кейт Уінслет — Ханна Шміц.
• Рэйф Файнс — Міхаэль Берг
• Давід Крос — малады Міхаэль Берг
• Бруна Ганц — прафесар Роль
• Бургхарт Клаўснер — суддзя
• Лена Олін — Роза Мазер / Ілана Мазер
• Караліна Херфурт — Марта
• Ханна Херцшпрунг — Юлія
• Лінда Басет — міс Брэнэр
• Фолькер Брух — Дытэр
• Аляксандра Марыя Лара — маладая Ілана Мазер
• Фларыян Барталамей — Томас Берг