Эрмесэнда выйшла замуж за Рамона Барэля каля 991 года[4][заўв 3] і сумесна правілы з ім да яго смерці ў 1017, пасля чаго правіла ў адзіночку як рэгент у перыяд непаўналецця сына (1017-1021), а пасля 1021 як суправіцель. У 1035 сын раптам памёр, адпісваўшы свае ўладанні сваім нашчадкам, і Эрмесэнда стала рэгентам пры сваім унуку ў 1035-1039 гадах і суправіцелем пасля 1039. У гэты перыяд адзначана паслабленне ўлады графаў Барселоны, адбылося паўстанне баронаў, захавальнікаў замка лордаў і дарадцаў з эпіцэнтрам у Пенедэсы і на чале з Мірам Жэрыбертам (катал.: Mir Geribert), якія кінулі выклік Барселоне і яе палітыцы падтрымання міру з мусульманамі ў абмен на выплату даніны.
Заўвагі
↑Яе паходжанне невядомае. На аснове анамастычных дадзеных Т’еры Страсэр высунуў гіпотэзу, па якой яна была дачкой графа Мельгёя Бернара II[1].
↑У тэкстах да XV стагоддзя таксама Ermessén, Ermessindis, Ermessendis, Ermessenz, Armessén.
↑Па наяўных дакументах нельга ўсталяваць дату шлюбу, але першае дакументальна зарэгістраванае сумесна з мужам ахвяраванне ў манастыр Санта-Чэчылія дэ Мансерат катал.: Santa Cecília de Montserrat унесена ў 991 годзе[7].
Крыніцы
↑Stasser T. Autour de Roger le Vieux: les alliances matrimoniales des comtes de Carcassonne // Annales du Midi: revue de la France méridionale. — 1996. — № 214. — P. 180. — ISSN0003-4398.
