Юзаф Дамінік Касакоўскі

Юзаф Дамінік Касакоўскі
польск.: Józef Dominik Kossakowski
Юзаф Дамінік Касакоўскі. Нясвіж, XIX ст.
Герб «Слепаўрон»
лоўчы вялікі літоўскі 13 студзеня 1794 — 1795
Папярэднік	Юзаф Забела
Нараджэнне	16 красавіка 1771(1771-04-16)[1] Вайткушкі[d], Ковенскі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	2 лістапада 1840(1840-11-02)[1][2] (69 гадоў) Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя
Месца пахавання	Касцёл Праабражэння Гасподняга ў Варшаве[d]
Род	Касакоўскія
Бацька	Міхал Касакоўскі
Маці	Барбара з Зыбергаў[d]
Жонка	Людвіка з Патоцкіх[d]
Дзеці	Stanisław Szczęsny Kossakowski[d] і Q123735535?
Член у	Таргавіцкая канфедэрацыя Масонства
Бітвы	Напалеонаўскія войны
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юзаф Дамінік Касакоўскі (16 красавіка 1771, Вайткуны Ковенскага павета — 2 лістапада 1840, Варшава) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Апошні лоўчы вялікі літоўскі (з 1794), пасол на Чатырохгадовы Сойм. Кавалер Ордэна Белага Арла (1793), Крыжа Ганаровага Легіёна і Ордэна Каралеўства Абедзвюх Сіцылій (абодва 1813).

Прадстаўнік шляхецкага роду Касакоўскіх гербу «Слепаўрон», сын Міхала і Барбары з Зыберкаў, пляменнік вялікага гетмана літоўскага Шымана Марціна Касакоўскага.

У 1789 годзе атрымаў пасаду вількамірскага пісара гродскага, 11 сакавіка 1790 года — прызначэнне ротмістрам кавалерыі ў гусарскай брыгадзе. Быў грамадзяна-ваенным камісарам Вількамірскага павета, а таксама паслом ад гэтага павета на Чатырохгадовы сойм. Не падтрымаў Канстытуцыю 3 мая, удзельнік Таргавіцкай канфедэрацыі^[3]. У 1793 годзе ўзнагароджаны каралём Станіславам Аўгустам Панятоўскім Ордэнам Белага Арла.

10 лютага 1793 года ажаніўся з Людвікай Патоцкай.

21 мая 1793 года зрабіўся шэфам Другога палка пяхоты Вялікага Княства Літоўскага, а 13 студзеня 1794 года атрымаў пасаду лоўчага вялікага літоўскага. Удзельнік паўстання Тадэвуша Касцюшкі.

Удзельнічаў у вайне 1812 года: камандаваў палком, атрымаў раненні пад Барысавам (21 лістапада 1812) i на Бярэзіне. За ўдзел у абароне Спандаў атрымаў Крыж Ганаровага легіёна (10 жніўня 1813). 4 ліпеня 1813 года прызначаны шэфам батальёна, а 24 лістапада ўзнагароджаны Ордэнам Каралеўства Абедзвюх Сіцылій^[it].

Чалец масонскай ложы. Пакінуў рукапіс з успамінамі аб ваенных кампаніях 1812—1815 гадоў.

Падчас паўстання 1830—1831 гадоў Юзаф Дамінік Касакоўскі 9 жніўня 1831 года падпісаў акт пра далучэнне Віленскага ваяводства да паўстання.

Памёр 2 лістапада 1840 года ў Варшаве і пахаваны ў варшаўскім касцёле капуцынаў.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Юзаф Дамінік Касакоўскі