У-70

Пратонны сінхратрон У-70 — пратонны сінхратрон энергіяй 70 ГэВ, пабудаваны ў 1967 годзе ў Інстытуце фізікі высокіх энергій. На момант збудавання энергія паскаральніка была рэкорднай, на дадзены момант У-70 — самы высокаэнергетычны паскаральнік у Расіі. За распрацоўку і ўвод у дзеянне сінхратрона У-70 калектыў навукоўцаў быў удастоены Ленінскай прэміі ў 1970 годзе.

Апісанне паскаральнага комплексу

Комплекс працуе ў імпульсным рэжыме. Пратоны паскараюцца да 30 МэВ у лінейным паскаральніку УРАЛ-30, і інжэктуюцца ў хуткацыклічны бустэрны сінхратрон У-1.5 перыметрам 100 м, дзе паскараюцца да энергіі 1,32 ГэВ, пасля чаго перапускаюцца ў У-70. Далей на працягу ~9 с ідзе цыкл паскарэння да максімальнай энергіі 76 ГэВ, і пучок выкарыстоўваецца для фарміравання розных другасных пучкоў часціц. Сістэма павольнага вываду пратонавага пучка дае магчымасць выводзіць паскораныя пратоны раўнамерна на працяглым (да 2 с) прамежку часу. Перыметр У-70 — каля 1,5 км. Факусіравальная структура – тыпу FODO (моцнае факусіраванне). Агульная вага магнітнай сістэмы – звыш 20 000 т.

Асноўныя параметры сінхратрона^[1]
Максімальная энергія пратонаў, E_max	76 ГэВ
Энергія інжэкцыі, E_min	1,32 ГэВ
Перыметр, П	1483,63 м
Частата паўтору імпульсаў	0,11 Гц
Частата паскаральнага напружання, f_ВЧ	5,5-6,1 МГц
Кратнасць ВЧ	30
Бэтатронная частата, ν_x = ν_y	9,75-9,85
Інтэнсіўнасць пучка пратонаў у імпульсе, N_p	1,7×10¹³