Апостоли

Апостоли (еднина: апостол, старогрчки: ἀπόστολος = „гласник, проповедник“)^[1][2] — најблиските ученици и следбеници на Исус Христос што го проповедале Евангелието.^[3]

Во потесна смисла, изразот „апостол“ се однесува на дванаесетте непосредни Христови ученици (Мт. 10:2–4; Лк. 6:13–15); во поширока смисла — и на 70-те најблиски соработници на неговата Црква, избрани од него (Лк. 10:1–2), наречени и „седумдесетте апостоли“.^[4]

Било нагласено и дека Павле бил избран за апостол по Вознесението на Исус Христос (Дела 22:11; Рим. 11:13).

Дванаесетте апостоли се дванаесетте непосредни Христови ученици — Петар, Андреј Првоповиканиот, Јаков Зевдеев, Јован Богослов, Филип, Вартоломеј, Тома, Матеј, Јаков Алфеев, Јуда Тадеј, Симон Кананецот, Јуда Искариот (Мт. 10:2–4). Откако Јуда отпаднал, Матиј бил избран за еден од дванаесетте апостоли (Дела 1:23–26).

„Апостоли“ на Ризницата ?

• „Апостол“