Биоградска Гора
Биоградска Гора (црногорски: Биоградска Гора) ― шума и национален парк во Црна Гора во рамките на Општина Колашин. Еден од Светската мрежа на биосферни резервати на УНЕСКО.[1] Пејзажот е еден од планинските сртови, глацијалните езера и умерените шуми.[2] ЛокацијаБиоградска Гора се наоѓа во планинскиот регион Бјеласица во средишниот дел на Црна Гора помеѓу реките Тара и Лим, а е опкружена со три општини: Колашин, Беране и Мојковац. Тој е најсевероисточниот од петте национални паркови во Црна Гора.[3] Национален парк Биоградска Гора![]() ![]() Националниот парк е 54 км² во областа. Основни елементи на паркот се: недопрена шума, големи планински падини и врвови високи над 2.000 метри, шест глацијални езера, пет на надморска височина од 1.820 метри и едно лесно достапно ниско езеро (Шишко, Мали Шишко, Урсуловачко, Пешица и Шеварина) се наоѓа на самиот влез во паркот, Биоградско Езеро.[4] Брзите потоци ги пробиваат пејзажите на Биоградска Гора, зелените пасишта и бистрите езера што ги одразуваат стогодишните шуми. Паркот е познат како уникатен геоморфолошки регион и како таков е атрактивен за научни истражувања. Седиштето на паркот е во Колашин. Националниот парк изобилува со културно и историско наследство кое се состои од сакрални споменици национални згради и археолошки наоѓалишта. Низ пасиштата и селата покрај девствениот шумски резерват на планинскиот венец Бјеласица се наоѓаат бројни автентични градби од традиционална архитектура.[2] Истражување на паркотДо паркот, помеѓу Мојковац и Колашин, може да се пристапи со автомобил преку автопатот Е65 или со автобус од Подгорица или Бијело Поље. Паркот има развиена инфраструктура за туристи, вклучувајќи центар за посетители, пешачки патеки, кампови и ресторан. Посетителите имаат неколку опции покрај пешачење, планински велосипедизам, пливање, риболов и истражување на некои области со нивните возила со погон на четири тркала. Воз на отворено ги носи туристите по патека долга 3,5 километри од влезот на паркот до Биоградското Езеро каде што се достапни за изнајмување чамци и велосипеди. Центарот за посетители е во близина со традиционален мебел од овој регион и ресторан и видиковец. Три други видиковци се достапни на повисоките места на различни локации во паркот: Црна Глава, Зекова Глава и Бендовац. Користени од овчарите како викендички во минатото, дрвените куќички или „катуни“ покрај патеките може да се изнајмуваат за ноќевања за „традиционална, рустикална храна и начин на живот“, според еден извор. Во паркот е дозволено и ноќевање кампување.[5][6] Екологија![]() Иако е еден од најмалите од петте национални паркови во Црна Гора, Националниот парк Биоградска Гора содржи голема разновидност на флора и фауна. Во овој парк живеат 26 различни живеалишта на растенија со 220 различни растенија, 150 видови птици и 10 видови цицачи, а во неговата шума има 86 видови дрвја и грмушки. Во водите на паркот постојат три вида пастрмка и 350 видови инсекти. Врнежите се екстремно високи во областа, во просек до 240 цм годишно и овозможуваат раст на умерените дождовни шуми. Една од уникатните карактеристики на паркот е неговата девствена шума, Биоградска Гора (16 км²) е со дрвја стари над петстотини години. Во самото срце на девствената шума се наоѓа Биоградското Езеро, најголемото ледничко езеро во овој национален парк. Најзастапени дрвни видови околу езерото се европската бука, горскиот јавор и европскиот јасен, а на падините буката и обичната елка.[7] Овој национален парк е препознаен како значајно растително подрачје, важно подрачје за габи и важно подрачје за птици од страна на УНЕСКО, кое исто така ги обезбедува следните дополнителни специфики:[8]
Историја на паркотКога Колашин бил ослободен од турската власт во 1878 година, луѓето од Морача и Ровча му подариле дел од шумата на кралот Никола I Петровиќ - Његош од Црна Гора. Оваа шума била позната како „Браник Краља Николе“ и била заштитена.[9] Биоградска Гора е прогласена за Национален парк во 1952 година. Меѓународната заштита (преку УНЕСКО) била додадена во 1977 година како дел од Програмата за човекот и биосферата. Отворен за посетители за скромна наплата, тој е популарен во лето за туристите кои бараат поладна средина од брегот.[1][10] Историски настаниВо близина на Националниот парк, се случила битка со силите на Отоманското Царство кои се соочиле со Црногорците во Битката кај Колашин во 1858 година. Важни битки се воделе и во Првата балканска војна од 1912 година и овој регион претставувал центар на активностите на партизаните во Втората светска војна. Со години наназад, овчарите користеле богати пасишта во овој регион за напасување овци и говеда. ПоврзаноНаводи
Надворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia