Бромна киселина, позната и како водород бромат, ― оксокиселина со молекуларна формула HBrO3. Постои само во воден раствор.[1][2] Таа е безбоен раствор кој пожолтува на собна температура додека се разградува до бром.[1][3] Бромната киселина и броматите се моќни оксидирачки агенси и се вообичаени состојки во Белоусов-Жаботинскиевите реакции.[3][4] Белоусов-Жаботинскиевите реакции се класичен пример за нерамнотежна термодинамика.
Одвојување
Ниските концентрации целосно се одвојуваат на хидрониум и бромат додека високите концентрации се распаѓаат за да образуваат бром. Високата нестабилност на бромната киселина може да се објасни затоа што позитивно наелектризираниот хипервалентен бром е поврзан со електронегативната OH група.[5]
Структура
Постојат неколку изомери на HBrO3.[5][6] Пресметаните должини на врската се наведени подолу врз основа на три теории на високо ниво G2MP2, CCSD(T) и QCISD(T).[5]
| Видови
|
HOOOBr
|
HOOBrO
|
HOBrO2
|
HBrO3
|
| Br–O премостен (Å)
|
1.867
|
1.919
|
1.844
|
-
|
| Br–O терминал (Å)
|
-
|
1.635
|
1.598
|
1.586
|
Големите енергетски бариери помеѓу овие структури не ја овозможуваат изомеризацијата. HOBrO2 е најстабилниот изомер и е оној на сликата погоре.[6]
Синтеза
Бромната киселина е производ на реакција на бариум бромат и сулфурна киселина.[1]
- Ba(BrO
3)
2 + H
2SO
4 → 2 HBrO
3 + BaSO
4
Бариум сулфатот е нерастворлив во вода и прави талог. Водената бромна киселина може да се преточи со отстранување на бариум сулфатот.
Наводи
- ↑ 1,0 1,1 1,2 The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals. 14th Edition. 2006.
- ↑ Van Nostrand's Scientific Encyclopedia. Glenn D. Considine. Ninth Edition. Volume 1. p 554
- ↑ 3,0 3,1 Recipes for Belousov–Zhabotinsky reagents. J. Chem. Educ., 1991, 68 (4), 320. DOI: 10.1021/ed068p320
- ↑ The Source of the Carbon Monoxide in the Classical Belousov–Zhabotinsky Reaction. J. Phys. Chem. A., 2007, 111 (32), 7805–12 DOI: 10.1021/jp073512+
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Theoretical investigation of halogen-oxygen bonding and its implications in halogen chemistry and reactivity. Bioinorganic Chemistry and Applications, 2007, 1, 11/1–11/9
- ↑ 6,0 6,1 A Theoretical Examination of the Isomerization Pathways for HBrO3 Isomers. J. Phys. Chem. A, 2000, 104 (41), 9321-27. DOI: 10.1021/jp001604s
|
|---|
| | Br(−I) | |
|---|
| | Br(−I,I) | |
|---|
| | Br(I) | |
|---|
| | Br(I,V) | |
|---|
| | Br(III) | |
|---|
| | Br(IV) | |
|---|
| | Br(V) | |
|---|
| | Br(VII) | |
|---|
|
|
|---|
|
| HBrO3
|
|
|
|
He
|
| Li
|
Be
|
B
|
C
|
N
|
O
|
F
|
Ne
|
| NaBrO3
|
Mg
|
Al
|
Si
|
P
|
S
|
Cl
|
Ar
|
| KBrO3
|
Ca(BrO3)2
|
|
Sc
|
Ti
|
V
|
Cr
|
Mn
|
Fe
|
Co
|
Ni
|
Cu
|
Zn
|
Ga
|
Ge
|
As
|
Se
|
Br2O3
Br2O5
|
Kr
|
| Rb
|
Sr(BrO3)2
|
|
Y
|
Zr
|
Nb
|
Mo
|
Tc
|
Ru
|
Rh
|
Pd
|
AgBrO3
|
Cd
|
In
|
Sn
|
Sb
|
Te
|
I
|
Xe
|
| Cs
|
Ba(BrO3)2
|
*
|
Lu
|
Hf
|
Ta
|
W
|
Re
|
Os
|
Ir
|
Pt
|
Au
|
Hg
|
Tl
|
Pb
|
Bi
|
Po
|
At
|
Rn
|
| Fr
|
Ra
|
**
|
Lr
|
Rf
|
Db
|
Sg
|
Bh
|
Hs
|
Mt
|
Ds
|
Rg
|
Cn
|
Nh
|
Fl
|
Mc
|
Lv
|
Ts
|
Og
|
|
|
|
| *
|
La
|
Ce
|
Pr
|
Nd
|
Pm
|
Sm
|
Eu
|
Gd
|
Tb
|
Dy
|
Ho
|
Er
|
Tm
|
Yb
|
| **
|
Ac
|
Th
|
Pa
|
U
|
Np
|
Pu
|
Am
|
Cm
|
Bk
|
Cf
|
Es
|
Fm
|
Md
|
No
|
|
|
