Камерна музика е форма на класична музика, компонирана за мала група на инструменти кои традиционално можеле да се сместат во „одаја“ (лат.camera), или приватен салон со интимна атмосфера. По дефиниција во камерната музика нема изведби на соло инструменти.
Ансамбли
Ова е делумен список на видовите на ансамбли во камерната музика.
Често во барокната музика пред пијаното. Генералбасот е секогаш присутен за да даде ритам и придружба, и често се свири на чембало но ова улога може да ја играт и други инструменти.
Моцарт, Бетовен, Шуберт, Брамс (оригинални композиции и многубројни транскрипции на сопствените дела); омилената домашна музичка форма, со многубројни транскрипции од други жанрови (опери, симфонии, концерти итн).
Моцарт - четири флејтни квартети и Обоен квартет; Кромер - Флејтни квартети (на пр. опус 75) Кларинетни квартети и Фаготни квартети (на пр. збирка опус 46); Девиан - Фаготен квартет
Моцарт - KV 581, Брамс - Оп. 115, Вебер - Оп. 34, Хиндемит (во кој кларинетистот мора наизменично да свири B♭ и E♭ кларинети) и многу други.
кл, пно лева рака, влн, вла, вч
Шмит - камерни дела посветени на пијанистот Паул Витгенштајн (кој свирел само со лева рака), иако денес се свират со две раце, по аранжман на Фридрих Вирер.
Два гудачки квартета аранжирани антифонично. Жанр претпочитан од Луј Спор. Дариус Мијо - октет Оп. 291, кој всушност се пар гудачки квартети (неговите 14-ти и 15-ти) во симултана изведба
По Моцартовите Дивертименти KV 166 и 186 тешко е да се најде друг пример за 10 инструменти. Според обичај, повеќе од девет свирачи повеќе не сочинуваат камерен оркестар, но сепак декетот во Д, опус 14 од Џорџе Енеску за 2 флејти, обоа, англиски рог, два каринета, две хорни и два фагота, комп. 1906 би се вброил тука.
Стандардниот репертоар за камерни ансамбли е богат, и сета камерна музика се печати во партитури со неврзани листови. Видете ги поединечните статии за секоја комбинација на инструменти за примери за репертоар.
Наводи
The New Grove Dictionary of Music & Musicians (уред. Stanley Sadie, 1980)