Кинин

Кинин

Клинички податоци
Бременосна категорија	C (USA), D (Au)
Начин на примена	Орално, интравенозно
ATC код	M09AA01 (WHO) P01BC01
Законска регулација
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост	76 до 88%
Врзување за протеини	~70%
Метаболизам	црнодробен (претежно CYP3A4 и CYP2C19-mediated)
Полувреме на елиминација	~18 часа
Екскреција	Ренално (20%)
Идентификатори
CAS Number	130-95-0
PubChem CID	8549
DrugBank	APRD00563
ChemSpider	84989
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0044280
ECHA InfoCard	100.004.550
Хемиски и физички особини
Формула	C20H24N2O2
Моларна маса	324,417 g/mol
Точка на топење	177 °C (351 °F)

Кинин е алкалоид што се користи како лек против маларијата и се добива од исушена кора на тропското растение cinchona по потекло од Јужна Америка.

Месното население во подрачјето каде успева стеблото, неговата кора ја нарекувало quina quina, што значи “кора над корите“, од каде и му потекнува името.

Од 2006 година, кининот повеќе не е препорачан од светската здравствена организација како третман против маларија, а смее да се употребува само при недостаток на лекот артемесинин.^[1][2][3][4]

Кининот се користи како средство за вкус и мирис во пијалаците тоник и битер лемон. Според традицијата, за да го ублажат горчливиот вкус на тоникот кој се користел како превентивно средство против маларија во британските колонии (во Индија), Британците го мешале со џин, и така е создаден коктелот џин и тоник, кој и денес е популарен во многу делови од светот, посебно во Велика Британија, САД, јужна Канада, Кина и делови од Австралија и Ласа.