Мелентије Павловиќ

Мелентије
Митрополит белградски
Митрополит Мелентије, од Георгије Бакаловиќ (1839)
Изворно име	Мелентије
Црква	Цариградска патријаршија
Епархија	Белградска митрополија
На служба	1831–1833
Претходник	Чинот бил воспоставен
Наследник	Петар Јовановиќ
Лични податоци
Роден	1776 Горна Врбава, Османлиска империја (денешна Србија)
Починал	11 јуни 1833(1833-06-11) (возр. 56–57) Враќевшница, Кнежевство Србија
Вероисповед	Православие

Мелентије Павловиќ (1776–1833) е прв митрополит на обновената Белградска митрополија во Кнежевството Србија.

Мелентије Павловиќ одиграл значајна улога за време на Првото српско востание (1804–1813), предводено од Караѓорѓе Петровиќ. Иако не бил директно вклучен во борбите, тој бил еден од клучните духовни водачи кои ја поддржувале борбата за ослободување од османлиската власт. Како свештеник и монах, Мелентије ги охрабрувал востаниците и помагал во организирањето на црковниот живот во ослободените територии. Неговата улога била особено важна во одржувањето на моралот и единството меѓу народот.

По завршувањето на Првото српско востание во 1813 година, Мелентије останал активен во црковните кругови. Во 1831 година, за време на владеењето на кнез Милош Обреновиќ, тој бил избран за прв митрополит на обновената Белградска митрополија. Оваа обнова била дел од напорите на Кнежевството да добие поголема автономија во рамките на Османлиската империја, вклучително и во црковната организација. Белградската митрополија била под јурисдикција на Цариградската патријаршија, но нејзиното воспоставување означило важен чекор кон независноста на српската црква.

Мелентије бил хиротонисан за митрополит во Цариград во 1831 година, со благослов на Цариградската патријаршија. Неговото назначување било резултат на преговорите меѓу кнез Милош и османлиските власти, со поддршка на Русија, која имала влијание во заштитата на христијанските права во Османлиската империја.

Мелентије Павловиќ починал во 1833 година во Белград, само две години по неговото назначување за митрополит. Неговата смрт била ненадејна, а точните причини не се целосно разјаснети во историските извори. Се смета дека неговото здравје било нарушено поради напорната работа и сложените политички околности во Кнежевината Србија.

По неговата смрт, за нов митрополит бил избран Петар Јовановиќ во 1833 година, кој продолжил со реформите започнати од Мелентије. Иако неговиот мандат бил краток, Мелентије Павловиќ оставил траен белег во историјата на Српската православна црква. Тој е запаметен како прв митрополит на обновената Белградска митрополија и како личност која одиграла клучна улога во зајакнувањето на црковниот живот во периодот на борба за национална и духовна еманципација.