Ото Толнаи

Ото Толнаи (српски: Ото Толнаи, унгарски: Tolnai Ottó); 5 јули 1940 – 27 март 2025) — современ југословенски и унгарски писател.

Ото Толнаи е роден во 1940 година во Кањижа, Војводина. Студирал филозофија на универзитетите во Нови Сад и во Загреб. Од 1969 година бил главен уредник на списанието за култура Új Szimposion, а од 1992 година на списанието Ex Szimposion. Толнаи бил последниот претседател на Друштвото на писателите на Југославија.^[1]

Делата на Толнаи се преведени на српски, полски, словенечки и германски јазик. Исто така, неговиот расказ "Единаесетгодишната невеста" е објавен на македонски јазик во 2009 година како дел на антологијата на унгарскиот краток расказ "Сецирање на живо", во издание на издавачката куќа "Темплум".^[2]

Негови поважни дела се:^[1]

• Галебовите градни коски (песни), 1963 година
• Главата на ѓаволот (роман за млади), 1970 година
• Гогољевата смрт (раскази), 1972 година
• Имре Шафрањ (монографија), 1978 година
• Цветната улица 3 (роман), 1983 година
• Рокококо (песни за деца), 1986 година
• Книга од проза (кратки раскази), 1987 година
• Топчиња правила: книга со нова проза (кратки раскази), 1994 година
• Балканскиот ловор (песни), 2001 година
• Прапрабаба од гангстерски филм од Ротердам (роман во поезија), 2006 година

Толнаи е добитник на повеќе награди, како што се:^[3]

• Наградата „Сирмаи“ (1988)
• Наградата „Порака“ (1991)
• Книга на годината (1992)
• Наградата „Ендре Ади“ (1993)
• Наградата „Тибор Дери“ (1995)
• Наградата „Шандор Вереш“ (1999)
• Златен медал од претседателот на Република Унгарија (2000)
• Наградата „Миклош Радноти“ (2000)
• Наградата за паралелни култури (2001)
• Наградата „[[Унгарска книжевност“ (2005)
• Наградата „Кошут“ (2007)

1. ↑ ^{1,0 1,1} Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009, стр. 232.
2. ↑ Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009.
3. ↑ Сецирање на живо - Антологија на унгарскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2009, стр. 231-232.