Планкова температура

Планковата температура (T_P) е највисоката физички возможна температура, согласно теориите на германскиот физичар Макс Планк (1858-1947). Како таква е дел од системот на природни единици познати како Планкови единици, кои се темелат на универзални физички константи.

Таа е воедно и појдовна единица на Планковата температурна скала: Планкова температура = 1, апсолутна нула = 0, а сите други темепратури се децимали на T_P. На пример, 0 °C = 1,928 × 10⁻³⁰T_P.

Планковата температура се дефинира вака:

${\displaystyle T_{P}={\frac {m_{P}c^{2}}{k}}={\sqrt {\frac {\hbar c^{5}}{Gk^{2}}}}}$ = 1,416833(85) × 10³² K

каде:

• m_P = Планковата маса
• c = брзина на светлината во вакуум
• ${\displaystyle \hbar }$ е намалената Планкова константа чија дефиниција гласи ${\displaystyle \hbar \ ={\frac {h}{2\pi }}}$
• k = Болцманова константа
• G = Гравитациска константа

Двете цифри пред заградите ја означуваат стандардната грешка на последните две цифри на проценетата вредност.^[1]

Како и другите Планкови единици, Планковата температура 1 (единство) претставува фундаментална граница во квантната механика според денешните сфаќања, заедно со гравитацијата. Постоењето на температура поголема или еднаква на T_P би ја срушило тековната физичка бидејќи немаме теорија на квантна гравитација.^[2]

• Планкова константа
• Планкови единици

• NIST-ов прирачник: Планкова температура (англиски)
• Што е спротивно на апсолутна нула? (англиски)