Роџер Федерер

Роџер Федерер

Прекар	Федерер Експрес („Федекс“), Кралот Федерер[1][2][3][4]
Земја	Швајцарија
Место на живеење	Ботминген, Швајцарија
Дата на раѓање	8 август 1981
Место на раѓање	Базел, Швајцарија
Висина	1.85m
Тежина	85 кг [5]
Професионалец	1998
Игра со	• десна рака • еднорачен бекхенд
Заработка	$ 123,632,204
Синглови
Резултат:	1251–275
Титули во кариера:	101
Највисок дострел:	1 (2 февруари 2004)
Резултати на Гренд Слемови
Австралијан Опен	П (2004, 2006, 2007, 2010, 2017, 2018)
Ролан Гарос	П (2009)
Вимблдон	П (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2017)
УС Опен	П (2004, 2005, 2006, 2007, 2008)
Двојки
Резултат:	131–93
Титули во кариера:	8
Највисок дострел:	24 (9 јуни 2003)
Инфокутијата е последен пат надоградена на: 22 мај 2019.

Роџер Федерер (германски: Roger Federer, Базел, 8 август 1981) e професионален швајцарски тенисер, моментен светски број еден, кој успеал да остане на АТП листата рекордни 237 последователни недели,^[6] а вкупно повеќе од 310 недела, што исто така претставува рекорд. Од 3 март 2019 тој е рангиран на четврти место од страна на Асоцијацијата на тениските професионалци (АТП). Многу тениски критичари и негови колеги, го сметаат за најдобар тенисер на сите времиња.^{[7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17]}

Федерер е рекордер по бројот на освоени титули на Гренд слем турнирите, 20 (6 на Отвореното тениско првенство на Австралија, 1 на Ролан Гарос, 8 на Вимблдон и 5 на Отвореното тениско првенство на САД). Тој исто така има освоено и 15 турнири од АТП Мастерс серијата, 4 турнири од Мастерс серијата и златен медал во игра на двојки, заедно со Станислас Вавринка на Летните олимписки игри - 2008, одржани во Пекинг. Федерер држи и многу други рекорди, меѓу кои најзначајни се 10 последователни учества во финалните мечеви на Гренд Слем турнирите (од Вимблдон 2005 до Отвореното првенство на САД во 2007), како и 20 последователни учества во полуфиналните мечеви на Гренд Слем турнирите (од Вимблдон 2004 до денес). Тој, исто така е и тенисерот со најголем број на победи на трева (65) и тврда подлога (56) во историјата на отворената ера во тенисот. Со победата на Ролан Гарос во 2009, Федерер стана шестиот тенисер кој победил на сите 4 Гренд Слем турнири.

Благодарение на сјајните успеси, Федерер е избран за спортист на годината според списанието Ларус, 4 години по ред (од 2005 до 2008), а за истото признание бил номиниран и во 2004, но не успеал да го добие.^[18] Во 2009 година, АТП го избрал Роџер за најдобар играч на деценијата (2000-2009).^[19] Во 2011 Федерер бил рангиран на 25. место на највлијателни славни личности според магазинот Форбс.^[20]

Федерер е оженет за поранешната тенисерка Мирка Федерер (родена Мирослава Вавринец), која работи како негов менаџер за односи со јавноста. На 23 јули 2009 тие ги добија нивните први деца - близначките Мајла Роуз и Шарлин Рива. Федерер има двојно државјанство: швајцарско и јужноафриканско.

Федерер е роден во Бининген, во близина на Базел, во семејство на татко со швајцарско потекло Роберт Федерер, додека пак неговата мајка Линет Федерер потекнува од Јужноафриканската Република.^[21] Тој денеска има две државјанства - швајцарско и јужноафриканско.^[22] Пораснал во Мјунчестејн, во близина на Базел, во близина на француско-германската граница и како резултат на тоа Федерер зборува швајцарско германски, германски, француски и англиски јазик, но тој го смета германскиот за негов мајчин јазик.^[21][23][24] По религија бил растен како римокатолик и го сретнал папата Бенедикт XVI додека играл на Меѓунароното првенство во Италија (2006) во Рим.^[25] Како и сите машки персони во швајцарската федерација и Федерер бил принуден да оди и да и служи на швајцарската армија, но во 2003 бил принуден да се откаже поради проблемите кои ги имал со неговиот грб.^[26]

Федерер е во брак со поранешната тенисерка Мирка Вавринец (сега Федерер). Тие се сретнале додека заедно се натпреварувале за Швајцарија на Олимписките игри во 2000 година. Вавринец се пензионирала после турнејата во 2002 како резултат на повредата на стапалото и од тогаш таа работи како негов менаџер со јавноста.^[27] Нивната венчавка се случила на 11 април 2009, во Базел, на која биле поканети само мала група на луѓе во Венкехоф вилата (општина Риехен).^[28] На 23 јули 2009, Мирка ги раѓа нивните први деца - близнаци, Мајла и Шарлин Рива.^[29]

Федерер поддржува голем број хуманитарни акции. Во 2003 година ја основал Фондацијата Роџер Федерер за да им помогне на социјално и економски обесправените луѓе и за да го промовира спортот.^[30][31] Во 2005 година го ставил на аукција неговиот рекет со кој играл на Отвореното тениско првенство на САД за да им помогне на жртвите од ураганот Катрина.^[32] Во 2006 година бил назначен за амбасадор на добра војла на УНИЦЕФ.^[33] Оттогаш ги има посетено Јужна Африка и Тамил Наду, една од областите во Индија кои биле најмногу погодени од цунамито предизвикано од земјотресот во Индискиот Океан, во 2004 година.^[34] Тој исто така учествувал во кампањите на УНИЦЕФ за подигање на свеста кај народот за сидата. Во 2010 година, по земјотресот во Хаити, Федерер се договорил со дел од врвните тенисери, Рафаел Надал, Новак Ѓоковиќ, Енди Родик, Ким Клајстерс, Серена Вилијамс, Лејтон Хјуит и Сем Стосур, да се откажат од последниот ден за подготовки за Отвореното тениско првенство на Австралија и да организираат посебен добротворен настан наречен „Погодок за Хаити“ и сите собрани средства да бидат за жртвите од земјотресот во Хаити.^[35] Бил назначен за млад глобален водач за 2010 година од страна на Светскиот економски форум како признание за неговото раководство, постигања и придонеси за општеството.

Најзначајните постигнувања на Федерер како јуниорски играч се на Вимблдон, каде успеал го победил Иракли Лабаѕе со 6-4, 6-4^[36] на натпреварот во поединечна конкуренција, а во парови заедно со Оливиер Рошу го поразиле тимот на Мајкл Лодра и Енди Рам со 6-4, 6-4.^[37] Во 1998 година, Федерер го изгубил турнирот на Отвореното тениско првенство на САД во јуниорска конкуренција против Давид Налбандиан со резултат 3-6, 5-7. Освоил четири други ИТФ натпревари во поединечна јуниорска конкуренција во неговата кариера, вклучувајќи го и престижниот Оринџ Боул каде го поразил Гуљелмо Кориа со 7-5, 6-3 во финалето.^[38] 1998 година ја завршил како број еден јуниор во светот.

Турнирот во Гштaад во 1998 година бил првиот турнир на Роџер Федерер како професионалец, каде изгубил со 4-6, 4-6 од Лукас Арнолд Кер и не успеал да обезбеди настап меѓу последните шеснаесет.^[39] Првото одиграно финале на Федерер било во 2000 година на турнирот во Марсеј каде изгубил со 6-2, 3-6, 6-7 од неговиот сонародник, Швајцарецот Марк Росет.^[40] Федерер заедно со Мартина Хингис, претставувајќи ја Швајцарија, го освоил Хопман купот во 2001 година. Првата победа на Федерер била во 2001 година на турнирот во Милано кој се играл на затворено, каде го поразил Жулиен Бутер со резултат од 6-4, 6-7(7), 6-4. Во 2001 година, стигнал до првото Грен Слем четвртфинале на Отвореното тениско првенство на Франција и истата година стигнал и до четвртфиналето на Вимблдон поразувајќи го Пит Сампрас, шампионот кој четири пати ја бранел титулата. Најпрестижното финале до кое стигнал во овој период е финалето на Мастерсот во Мајами во 2002 година, каде изгубил од Андре Агаси со 3-6, 3-6, 6-3, 4-3 на тврда подлога.^[41] Во 2002 година Федерер го освоил првиот турнир од Мастерс сериите, Мастерсот во Хамбург кој се играл на земја, победувајќи го Марат Сафин со 6-1, 6-3, 6-4. Благодарение на оваа победа се нашол помеѓу првите десет тенисери. Во овој период од неговата кариера, од 1998 година до 2002 година, одиграл десет финалиња од кои на шест изгубил, а на четири победил. Од 1998 година до 2002 година, Федерер одиграл шест финалиња во парови.^{[39][40][41][42][43]} Значајни се поразот на Федерер и неговиот партнер Макс Мирни во финалето на Мастерсот во Индиан Велс во 2002 година и нивната победа во финалето на еден од турнирите на серијата 500 во Ротердам, кој се одиграл истата година. Претходната година Федерер го освоил турнирот во Ротердам заедно со партнерот Џонас Бјоркман.

Во 2003 година, Федерер ја освоил првата Гренд Слем титула во поединечна конкуренција, на Вимблдон, победувајќи го Марк Филипусис со 7-6(5), 6-2, 7-6(3).^[44] Федерер го освоил својот прв и единствен турнир во парови на серијата Мастерс 1000 во Мајами заедно со Макс Мирни^[45] и стигнал до финалето во поединечна конкуренција на турнирот од серијата Мастерс 1000 во Рим, кој се играл на земја и изгубил.^[44] Федерер успеал да стигне до девет финалиња на АТП турнејата и победил на седум од нив, вклучувајќи ги и турнирите од серијата 500 во Дубаи и Виена.^[44] На крајот, Федерер го освоил првенството кој се одигрува на крајот на годината, победувајќи го Андре Агаси.^[44]

Во текот на 2004 година, Федерер освоил три Гренд Слем титули во поединечна конкуренција за првпат во неговата кариера и бил првиот кој го направил тоа по Матс Виландер во 1988 година. Неговата прва Гренд слем титула на тврда подлога била на Отвореното тениско првенство на Австралија каде го победил Марат Сафин со 7-6(3), 6-4, 6-2.^[46] Потоа ја освоил неговата втора титула на Вимблдон поразувајќи го Енди Родик со 4-6, 7-5, 7-6(3), 6-4. Во 2001 година, Федерер го поразил шампионот на Отвореното тениско првенство на САД, Лејтон Хјуит, со 6-0, 7-6(3), 6-0^[46] и ја освоил првата титула на ова првенство. Федерер освоил три турнири од АТП серијата Мастерс 1000.^[46] Едниот се играл на земја во Хамбург, а другите два се играле на тврда подлога во Индиан Велс и Канада.^[46] Федерер го освоил и АТП турнирот од серијата 500 во Дубаи и ја завршил годината со победа по вторпат на првенството кој се игра на крајот на годината.^[46]

Во 2005 година, Федерер не успеал да стигне до финалињата на првите два Гренд Слем турнири, губејќи во полуфиналето на Отвореното тениско првенство на Австралија од шампионот Сафин и во полуфиналето на Отвореното тениско првенство на Франција од шампионот Рафаел Надал.^[47] Сепак, Федерер многу брзо ја докажал неговата доминација на трева освојувајќи го првенството Вимблдон со победа над Енди Родик од 6-2, 7-6(2), 6-4. На последното Гренд Слем финале, финалето на Отвореното тениско првенство на САД, Федерер го поразил Андре Агаси со 6-3, 2-6, 7-6(1), 6-1.^[47] Федерер освоил четири турнири од АТП серијата Мастерс 1000: Индиан Велс, Мајами и Синсинати на тврда подлога и Хамбург на земја.^[47] Покрај тоа, Федерер освоил два турнири од АТП серијата 500 во Ротердам и Дубаи. Во финалето на првенството кој се одигрува на крајот на годината, Федерер изгубил од Давид Налбандиан.

Во 2006 година, Федерер ги освоил титулите на трите Гренд Слем турнири во поединечна конкуренција, а во финалето на Отвореното тениско првенство на Франција изгубил од Надал со 1-6, 6-1, 6-4, 7-6(4). Ова била нивната прва средба на Гренд Слем финале.^[48] Федерер го победил Надал во финалето на првенството Вимблдон со 6-0, 7-6(5), 6-7(2), 6-3, што го означува почетокот на нивното соперништво. На Отвореното тениско првенство на Австралија, Федерер го победил Маркос Багдатис со 5-7, 7-5, 6-0, 6-2,^[48] а на Отвореното тениско првенство на САД, Федерер го поразил Родик, шампионот од 2003 година, со 6-2, 4-6, 7-5, 6-1.^[48] Покрај тоа, Федерер стигнал до шест финалиња на АТП серијата Мастерс 1000, од кои победил на четири кои се играле на тврда подлога, а од Надал изгубил на две кои се играле на земја. Федерер го освоил турнирот од АТП серијата 500 во Токио и по третпат во неговата кариера го освоил првенствотоо кој се игра на крајот на годината.^[48]

Во 2007 година, Федерер стигнал до финалињата на сите четири Гренд Слем турнири и победил на три од нив. Го освоил Отвореното тениско првенство на Австралија, победувајќи го Фернандо Гонсалес со 7-6(2), 6-4, 6-4, на Вимблдон по вторпат го поразил Рафаел Надал со 7-6(7), 4-6, 7-6(3), 2-6, 6-2 и Отвореното тениско првенство на САД го освоил победувајќи го Новак Ѓоковиќ со 7-6(4), 7-6(2), 6-4. На Отвореното тениско првенство на Франција, Федерер изгубил од Надал со 6-3, 4-6, 6-3, 6-4.^[49] Федерер стигнал до пет финалиња на АТП серијата Мастерс 1000, но победил само во Хамбург и Мадрид.^[49] Федерер го освоил турнирот во Дубаи од серијата 500 и го освоил првенството кој се одигрува на крајот на годината.^[49]

Олимписки медали
Натпреварувач за  Швајцарија
Тенис во машка конкуренција
	2008 Пекинг	двојки

Во 2008 година, Федерер освиол една Гренд Слем титула, на Отвореното тениско првенство на САД каде го победил Британецот Енди Мареј со 6-2, 7-5, 6-2.^[50] Федерер бил поразен од Надал на две Гренд Слем финалиња, на Отвореното тениско првенство на Франција со 6-1, 6-3, 6-0 и на Вимблдон со 6-4, 6-4, 6-7(5), 6-7(8), 9-7, кога се обидувал да ја освои шестата последувателна победа и да го собори рекордот на Бјорн Борг.^[50] На Отвореното тениско првенство на Австралија изгубил во полуфиналето од Ѓоковиќ и тоа ставило крај на неговиот рекорд од десет последувателни финалиња. Федерер двапати изгубил од Надал во финалињата од серијата Мастерс 1000 одиграни на земја, во Монте Карло и Хамбург. Федерер освоил две титули на АТП 250 турнирите во Базел. Во парови, Федерер и Станислас Вавринка го освоиле златниот медал на Олимписките игри.^[51]

Во 2009 година, Федерер освоил две Грен Слем титули, Отвореното тениско првенство на Франција поразувајќи го Робин Содерлинг со 6-1, 7-6(1), 6-4 и првенството Вимблдон поразувајќи го Енди Родик со 5-7, 7-6(6), 7-6(5), 3-6, 16-14.^[52] На другите два Грен Слем турнири стигнал до финале. На Отвореното тениско првенство на Австралија изгубил од Надал со 7-5, 3-6, 7-6(3), 3-6, 6-2, а на Отвореното тениско првенство на САД изгубил од Хуан Мартин дел Потро со 3-6, 7-6(5), 4-6, 7-6(4), 6-2.^[52] Федерер освоил уште два турнири. Првиот бил Мастерсот во Мадрид кој се играл на земја каде го победил Надал во финалето со 6-4, 6-4. Вториот бил во Синсинати каде го победил Ѓоковиќ со 6-1, 7-5, а подоцна изгубил од Ѓоковиќ во Базел со 6-4, 4-6, 6-2.^[52] Федерер конечно ги освојува сите четири Гренд Слем турнири со освојувањето на титулата на Отвореното тениско првенство на Франција и постигнува рекорд од освоени петнаесет Гренд Слем титули во поединечна конкуренција, што е за една повеќе од Пит Сампрас кој има четиринаесет.^[52]

Во 2010 година, Федерер продолжува со своите успеси и со освојување на важните титули. Го освоил Отвореното тениско првенство на Автралија.^[53] Во финалето го победил Енди Мареј со 6-3, 6-4, 7-6(11), кого исто така го победил во 2008 година во финалето на Отвореното тениско првенство на САД.^[50][53] На Отвореното тениско првенство на Франција, Федерер не успеал да стигне до Гренд Слем полуфинале за првпат по Отвореното тениско првенство на Франција во 2004 година. Изгубил од Содерлинг со 3-6, 6-3, 7-5, 6-4 во четвртфиналето и го изгубил првото место на ранг-листата.^[53] Сепак, на Отвореното тениско првенство на Франција го освоил неговиот 700ти меч и 150ти меч на земја.^[53][54] На Федерер му недостигала само една недела за да се израмни со рекордот на Пит Сампрас кој 286 недели бил број еден во светот. Тоа е првпат по 2001 година Федерер да настапува на Вимблдон со само една освоена титула таа година. На големо изненадување, Федерер изгубил во четвртфиналето од Томас Бердих со 6-4, 3-6, 6-1, 6-4 и се спуштил на место број три на ранг-листата за првпат во речиси седум години, но го освоил својот 200ти Гренд слем меч во првата рунда.^[53][55][56] На Отвореното тениско првенство на САД во 2010 година, Федерер стигнал до полуфиналето одмаздувајќи му се на Содерлинг за поразот во четвртфиналето на Отвореното тениско првенство на Франција. Федерер изгубил меч во пет сета од третиот носител и шампионот на Отвореното тениско првенство на Австралија во 2008 година, Новак Ѓоковиќ со 7-5, 1-6, 7-5, 2-6, 5-7. Федерер стигнал до четири финалиња на Мастерс 1000. На три од нив изгубил, а на едно победил. На Отвореното тениско првенство на Мадрид изгубил од Надал со 6-4, 7-6.^[53] На Мастерсот во Канада, Федерер изгубил од Мареј.^[57] На Мастерсот во Синсинати, Федерер ја освоил својата прва титула за време од осум месеци и е првиот тенисер по Агаси кој ја задржал титулата, победувајќи го Фиш во финалето.^[58] Со Агаси се изедначил во бројот на победи на Мастерс турнирите, 17, а со Борг во вкупниот број на освоени титули и со само една титула бил позади Сампрас. Неговиот нареден настап бил во Шангај, каде изгубил од Енди Мареј по вторпат оваа година во финале на Мастерс серијата. Кон средината на јули, Федерер почнал да тренира со тренерот на Пит Сампрас, кој бил на пробна работа, а негова задача била да ги врати играта и кариерата на Федерер во вистинската насока. Федерер освоил две последувателни титули, на Отвореното тениско првенство на Стокхолм, дел од АТП 250 натпреварите и во Базел, еден од АТП 500 натпреварите со што постигнал резултат од освоени 65 титули во кариерата, израмнувајќи се и надминувајќи го Пит Сампрас со вкупно 64 титули во АТП турнејата. На крајот, Федерер го освоил првенството кој се одигрува на крајот на годината (сега познат како Мастерс куп), каде го победил неговиот соперник, Рафаел Надал, освојувајќи ја петтата титула од ова првенство. Полека се враќал на неговата стара форма, поразувајќи ги сите противници без изгубен сет, освен Надал. Откако Пол Анасон станал тренер на Федерер, тој настапувал на осум турнири. Победил на четири од нив, на два бил второпласиран и стигнал до полуфинале на другите два турнири. Од Вимблдон во 2010 година, односот на победите и поразите на Федерер бил 34:4 и пропуштил многу меч топки во двата изгубени натпревари, од Новак Ѓоковиќ во полуфиналето на Отвореното тениско првенство на САД и од Гаел Монфис во полуфиналето на Мастерсот во Париз. Федерер не играл на Дејвис купот во 2010 година.

На стартот на 2011 сезоната, Федерер го победил Николај Давиденко 6-3 6-4 при што победил на Отвореното тениско првенство во Катар 2011 со што ја добил неговата трета титула после победите во 2005 и 2006 година. Федерер бил победен во сетовите за време на полуфиналињата на Отвореното тениско првенство во Австралија 2011 од страна на Новак Ѓоковиќ, со што за првпат од јули 2003 не победил на четири последователни Грен Слеми. Продолжил понатаму во финалето во Дубаи, но повторно загубил од Ѓоковиќ со 3–6 3–6. Федерер потоа влегол на првиот Мастер 1000 настан на годината, Отвореното тениско првенство во Индијан Велс 2011 каде што се соочил со Игор Андреев од Русија во првото коло 7–5 7–6(4), го победил Хуан Игнасио Чела во третото коло 6–0 6–2, во четвртото коло се пресметал со Американецот Рајан Харисон 7–6(4) 6–3, во осминафиналето го победил неговиот сонародник Станислас Вавринка 6–3 6–4. Подоцна паднал од второто на третото место на АТП списокот на најдобри рекети, со што на второто место дошол Ѓоковиќ 6–3, 3–6, 6–2. Федерер исто така успеал да стигне до дубл финалето заедно со швајцарскиот соиграч Станислас Вавринка, победувајќи го соперникот Рафаел Надал. Федерер и Вавринка биле победени од страна на Александр Долгоплов и Ксавиер Мализе 6–4, 6–7, 10–7 во дубл финалето. Федерер продолжил во Отвореното тениско првенство на Сони Ериксон 2011 во Мајами. Го победил Радек Степанек во второто коло 6–3, 6–3. Го победил и Хуан Монако 7–6, 6–4 како и Оливер Рокус 6–3, 6–1. Потоа и го победил Гилс Сајмон 3–0, кој се пензионирал поради неговата повреда на вратот. Со тоа стигнал до 23-от меч со неговиот најголем соперник Рафаел Надал. Надал доминирал низ мечот и успеал да го победи Федерер 6–3, 6–2. Роџер Федерер продолжил на Монте-Карло Ролекс Мастерс 2011 во Монте Карло, Монако. Во второто коло во импресивен меч успеал да го победи светскиот бр. 34 Филип Кохлшреибер со 6–2, 6–1. Федерер продолжил понатаму и победил и во третото коло на натпреварувањето каде што се пресметал со светскиот бр. 22 Марин Цилиќ и успеал да го победи Хрватот со 6–4, 6–3. Во четвртфиналето се соочил со Мелцер светски рекет бр.9 и неочекувано изгубил со 4–6, 4–6, со што тоа била прва победа за Мелцер во четири средби кои дотогаш ги имал со Федерер. Неговото следно појавување било на Мадрид Мастерс. Со голема тешкотија во првиот меч успеал да го пбеди Фелисиано Лопес после три изедначувања со резултат 7–6(13), 6–7(1), 7–6(7). Во следните кола успеал да ги победи Ксавиер Мализе и Робин Судерлинг со резулатите од 6–4, 6–3 и 7–6(2), 6–4. Во полуфиналето повторно дошло до средба со Рафаел Надал со кого се „борел“ за влез во финалето. Иако во првиот сет успеал да го земе, следните сетови Надал доминирал и успеал да го победи Федерер со 5–7, 6–1, 6–3. Федерер продолжил на Рим Мастерс 2011, којшто го отворил со победа над Французинот Џо-Вилфред Цонга со 6–4, 6–2. Се соочил и со Французинот Ричард Гаскет во третото коло, но изгубил навистина тесен меч во третиот сет со 6–4, 6(2)-7, 6(4)-7. Последното моментално појавување беше на Отвореното тениско првенство на Франција 2011.^[59] Во првото коло го победил Фелисиано Лопес со резултат од 6–3, 6–4, 7–6(3). Се соочил со Максим Теиксиера во второто коло и успеал да ги земе сите три сета - 6–3, 6–0, 6–2. Го победил Србинот Јанко Типсаревиќ со резултат од 6–1, 6–4, 6–3. Успеал да стигне до полуфиналето на турнирот каде што го победил Новак Ѓоковиќ и го завршил неговиот рекорд - непобеденост од 43 недели и надеж за искачување на првото место на АТП листата со 7–6 (7–5), 6–3, 3–6, 7–6 (7–5). Во финалето изгубил од Надал со 7–5, 7–6, 5–7, 6–1.

Во август 2014 година, во второто коло на турнирот во Синсинати, Федерер го победил Васек Поспишил со 2-1 (7-6, 5-7 и 6-2) и со тоа ја забележал 300. победа на турнирите од мастерс-серијата, како прв тенисер во историјата со таков учинок.^[60] Подоцна, во октомври 2014 година, Федерер победил на турнирот во Шангај, со што, за првпат по подолго време се вратил на второто место на списокот на АТП, со 9 280 бодови, притоа прескокнувајќи го Рафаел Надал.^[61][62]

На тенискиот турнир во Дубаи од серијата „АТП 500“, Федерер се пласирал во финалето, каде го победил Новак Ѓоковиќ во два сета (6-3, 7-5). Тоа било дваесеттата победа на Федерер против Ѓоковиќ во меѓусебните двобои. Така, Федерер го освоил својот 84. пехар на турнирите во поединечна конкуренција. Инаку, тоа била седма победа на Федерер на турнирот во Дубаи.^[63]

На 22 март 2015 година, Федерер и Ѓоковиќ повторно се сретнале во финалето на турнирот во Индиан велс (Indian Wells). Притоа, во натпреварот што траел 2 часа и 17 минути, Ѓоковиќ остварил победа во три сета (6-3, 6-7, 6-2).^[64] Претходно, во полуфиналето одиграно на 21 март, Федерер го победил Милош Раониќ во два сета (7-5, 6-4).

Роџер Федерер и Рафаел Надал играат заедно од 2004 година и нивното соперништво е значаен дел во нивните кариери.^{[65][66][67][68][69]}

Тие ги држеле првите две места на ранг-списокот на АТП турнејата до јули 2005 година до 14 септември 2009 година, кога Надал се спуштил на место број три во светот (Енди Мареј се искачил на второто место).^[70] Тие се единствениот пар мажи кои успеале четири последувателни календарски години да бидат на врвот. Федерер бил рангиран број еден рекордни 237 недели, почнувајќи од февруари 2004 година. Надал кој е пет години помлад, во јули 2005 година се искачил на место број два и ја задржал таа позиција рекордни 160 последувателни недели, пред да го надмине Федерер во август 2008 година.^[71] Надал води на нивните директни средби со 17-8. Со оглед на тоа што носителите на групите на турнирите се одредуваат според рангирањето, 19 од нивните натпревари биле финалиња на турнири, вклучувајќи го и рекордот на сите времиња од осум Гренд Слем финалиња. Од 2006 година до 2008 година тие играле на секое финале на Отвореното тениско првенство на Франција и на Вимблдон, а во 2009 година се сретнале во финалето на Отвореното тениско првенство на Австралија. Од тие седум средби, Надал победил на пет, губејќи на првите две на Вимблдон. Три од овие натпревари се одиграле во пет сета (Вимблдон во 2007 година и во 2008 година и Отвореното тениско првенство на Австралија во 2009 година), а финалето на Вимблдон во 2008 година било прогласено од страна на повеќе тениски аналитичари за најдобриот натпревар кој некогаш се одиграл.^{[72][73][74][75]} Тие исто така играле и во рекордни девет финалиња од Мастерс серијата, вклучувајќи го и нивниот натпревар од пет часа во 2006 година на Мастерсот во Рим каде Надал победил на тајбрејкот во петтиот сет. Ниеден тенисер ги немал победено и Федерер и Надал на истиот Гренд Слем сѐ до 14 септември 2009 година кога Хуан Мартин дел Потро го поразил Надал во полуфиналето на Отвореното тениско првенство на САД, отворајќи го патот до финалето каде го поразил Федерер. Надал немал изгубено ниту едно финале на Отвореното тениско првенство на Франција (5), а Федерер бил непобедлив на Отвореното тениско првенство на САД сѐ додека не изгубил од дел Потро (5). Двајцата освоиле последувателни Гренд Слем турнири на три различни подлоги (Надал ги освоил Отвореното тениско првенство на Франција во 2008 година, Вимблдон во 2008 година и Отвореното тениско првенство на Австралија во 2009 година, а Федерер ги освоил Отвореното тениско првенство на САД во 2008 година, Отвореното тениско првенство на Франција во 2009 година и Вимблдон во 2009 година).

Давид Налбандиан бил најголемиот соперник на Федерер во почетоците на неговата кариера. Двајцата тенисери имале извонредна јуниорска кариера. Федерер ја освоил титулата на Вимблдон во јуниорска конкуренција, а Налбандиан ја освоил титулата на Отвореното тениско првенство на САД во јуниорска конкуренција (поразувајќи го Федерер). Иако Федерер има мала предност во над Налбандиан, водејќи во резултатот од нивните средби со 10-8, откако станале професионалци, Налбандиан го победил Федерер во првите пет средби. Нивниот највпечатлив натпревар бил во 2005 година на Мастерс купот во Шангај каде Налбандиан по два изгубени сета од Федерер на крајот победил во тајбрејкот на петтиот сет. Налбандиан, Лејтон Хјуит и Енди Мареј го имаат победено Федерер осум пати. Само Рафаел Надал има повеќе победи над Федерер.

Федерер и Родик имаат долго, но непропорционално соперништво. Тие се имаат сретнато 22 пати и Федерер води во резултатот од нивните средби со 20-2. Родик ги има изгубено сите четири Гренд Слем финалиња од Федерер: Вимблдон во 2004 година, во 2005 година и во 2009 година и Отвореното тениско првенство на САД во 2006 година. На 2 февруари 2004 година, Федерер го потиснува Родик од местото број еден за да го започне неговото рекордно владеење на врвот од последувателни 237 недели. Од 2002 година до 2010 година, Федерер и Родик се единствените тенисери кои ја завршуваат секоја година рангирани меѓу првите десет.

Федерер и Лејтон Хјуит имаат играно заедно на 25 натпревари. Во почетокот на нивните кариери, Хјуит доминирал над Федерер победувајќи на седум од нивните први девет натпревари, вклучувајќи ја и победата во два сета во полуфиналето на Дејвис купот во 2003 година, која ѝ овозможила на Австралија да ја победи Швајцарија. Сепак, од 2004 година наваму, Федерер доминира во соперништвото со победа на 15 од последните 16 средби, поставувајќи рекорден резултат од 17-8 за нивните средби.^[76] Ова е најдолгото соперништво на Федерер затоа што двајцата играле заедно како јуниори во 1996 година. Се имаат сретнато Гренд Слем финале, во 2004 година во финалето на Отвореното тениско првенство на САД каде Федерер победил со 6-0, 7-6, 6-0 и ја освоил неговата прва титула на Отвореното тениско првенство на САД. Федерер го води Хјуит со 8-0 на Грен Слем турнирите и има шест од нив поразувајќи го Хјуит.

Федерер и Новак Ѓоковиќ се имаат сретнато 37 пати на турнирите при што Федерер е во водство од 20–17.^[63] Ѓоковиќ е единствениот играч покрај Надал, кој успеал да го победи Федерер повеќе од еднаш на Гренд Слем турнирите почнувајќи од 2004 и единствениот играч покрај Надал да го победи во последователен гренд слем турнир (Отвореното тениско првенство на САД 2010 и Отвореното тениско првенство на Австралија 2011). Поради постојаното исправање во играта и негово напредување на Ѓоковиќ во последните 3 години, многу експерти го вклучуваат Ѓоковиќ како втор најголем соперник на Федерер веднаш после Рафаел Надал. Експерти како Џон Мкејенро велат дека се случуваат големи промени во тенисот и ситуацијата меѓу Федерер, Ѓоковиќ и Надал ја опишува како „Тсоперништво“. Во 2011 Федерер ја прекина серијата на победи на Ѓоковиќ на Отвореното тениско првенство на Франција со победа во полуфиналето.

Федерер и Мареј се имаат сретнато 14 пати, секогаш на тврда подлога и Мареј води со 8-6.^[77] Федерер има победено на сите нивни Гренд Слем натпревари (Отвореното тениско првенство на САД во 2008 година^[78] и Отвореното тениско првенство на Австралија во 2010 година^[79]), но Мареј води со 3-1 во АТП 1000 турнирите. Трипати се имаат сретнато на АТП Мастерс купот. Мареј победил во 2008 година, а Федерер во 2009 година и во 2010 година. Покрај Надал, Мареј е единствениот тенисер рангиран во првите десет кој има позитивен резултат од средбите со Федерер.

Џими Конорс за успехот на Федерер изјавил:^[80]

Во ера на професионалци, вие сте професионалец на земја, професионалец на трева или професионалец на тврда подлога... или сте Роџер Федерер.

Надворешни слики

Федерер на насловната страна на „Sports Illustrated“ после победата во Франција 2009.

Федерер е тенисер кој е успешен на сите подлоги и е познат по неговиот елегантен стил на играње и лесните удари. Федерер најчесто игра на основната линија, но е добар и на мрежа. Денес е еден од најдобрите волеј играчи. Тој има многу делотворен смеч и многу делотворно изведува карактеристични удари во денешниот тенис, како што се бекхенд смеч, полуволеј и скок-смеч (забивање). Дејвид Фостер Валас ја опишал извонредната брзина, елеганција и огромната сила неговите форхенд удари како „голем течен камшик‟,^[81] додека пак Џон Мекенро смета дека форхендот на Федерер е „најдобриот удар во нивниот спорт‟.^[82] Федерер игра форхенд со едната рака и тоа внесува поголема разновидност во неговата игра. Федерер повремено користи слајс удари за да го намами противникот на мрежа и да освои бод. Федерер исто така освојува победоносни бодови преку топспин удари. Силниот бекхенд кој го поседува му помага да го контролира темпопто и да освојува бодови на мрежа.^[81] Неговиот сервис е тежок да се опише затоа што секогаш сервира на сличен начин, независно од видот на сервисот или местото каде има намера да сервира и секогаш е свртен со грб кон својот противник за време на движењето. Најчесто клучните бодови за време на натпреварот ги освојува со добар сервис. Неговиот прв сервис вообичаено е околу 200 км/ч (125 mph)^[83][84][85], но може да сервира и со брзина од 220 км/ч (137 mph).^[83][84] Федерер е вешт во сервирање и волеј удари и овие тактики ги користел многу често во почетоците на неговата кариера.^[86][87] Негова специјалност е полуволеј ударот од основната линија кој му овозможува да игра многу блиску до основната линија и да ги фаќа топчињата (дури и оние посилните) веднаш по нивното отскокнување со што на противникот му остава помалку време за да возврати на ударот. Во последниот период, Федерер го додал дроп шотот во неговата игра. Тој исто така може да го користи ударот меѓу нозе, со кој ја освоил меч топката на полуфиналето на Отвореното тениско првенство на САД во 2009 година против Новак Ѓоковиќ.^[88]

Федерер моментално игра со Wilson Six. One Tour BLX тениски рекет^[89] кој се одликува со помала ударна површина од 90 инчи квадратни, тежина на жиците од 12,5 унци и дебелина од 17 mm. Големината на рачката е 4 3/8 инчи.^[90] Затегнатоста на жиците на рекетот од Федерер е од 24 до 28 кг (од 52,9 до 61,7 фунти). Главните жици на рекетот се жици од природно потекло (Wilson Natural Gut 16 gauge), а вкрстените жици се од полиестер (Luxilon Big Banger ALU Power Rough 16L gauge). На прашањето за затегнатоста за жиците, Федерер одговара: „Тоа зависи од дневната температура, од топчињата со кои играм и од противникот. Значи може да забележите дека зависи од повеќе фактори, а не само од подлогата. Најважное како јас се чувствувам‟.^[91]

Федерер е еден од спортистите со највисока заработувачка на светот. Има потпишано договор со Nike, компанијата за производство на обувки и облека.^[92] За првенството Вимблдон во 2006 година, Nike дизајнирал палто со знак од три тениски рекети, кој ги симболизирал трите претходни победи на Вимблдон, а наредната година по победата на Првенството во 2006 година, бил додаден и четвртиот рекет.^[93] На Вимблдон во 2008 година и повторно во 2009 година, Nike продолжил со овој тренд правејќи му сопствен волнен џемпер.^[94] Роџер исто така има свое лого, буквите Р и Ф сбодови заедно.^[95] Федерер ги рекламира Жилет,^[96] Јура, швајцарска компанија за машини за кафе,^[97] како и Мерцедес Бенз и Нет Џетс. Федерер исто така ги рекламира Ролекс часовниците,^[98] иако претходно бил заштитно лица на Морис Лакруа. Во 2009 година, Федерер станал заштитно лице на швајцарската компанија за производство на чоколади, Линд.^[99] Неговото рекламирање на Мерцедес Бенз во Кина се проширило со договорот кој го потпишал во 2010 година и станал партнер со сите претставништва на Мерцедес Бенз низ целиот свет.^[100]

Роџер држи многу рекорди во тениската историја од кои највпечатлив е можеби тоа дека успеал да го освои Отвореното првенство на Австралија, Вимблдон и Отвореното првенство на САД во иста година и тоа трипати во 2004, 2006 и 2007. Со 62 освоени турнири, Федерер е шести на листата тенисери со најмногу титули.

Успеал да сруши или да се изедначи со многу стари рекорди вклучувајќи ги:

• Изедначување со рекордот на Бјерн Борг од 5 последователни титули на Вимблдон 2007.
• Го срушил рекордот на „Опен“ ерата за најмногу последователни трофеи на Отвореното првенство на САД (пет) 2008.
• Остана на првата позиција на АТП листата рекордни 237 последователни недели, со што го срушил рекордот на Џими Конорс од 160 последователни недели и рекордот на Штефи Граф од 186 последователни недели како број 1 тенисерка во светот. Исто така Федерер е втор по вкупниот број проведени недели на број 1 на АТП.
• Роџер е единствен играч во историјата кој успеал да освои 5 последователни титули на Вимблдон и на Отвореното тениско првенство на САД.
• Го удвоил рекордот на последователни освоени финалиња кои претходно го држеле Бјерн Борг и Џон Мекинро кога во септември 2005 година, победи во неговото 24 последователно финале.
• Држи рекорди по бројот на последователни победи на трева (65) и бетон (56). Неговиот низ на треба е започнат на Вимблдон 2003, а прекинат на Вимблдон 2008, додека тој на бетон, започнат е на турнирот во Ротердам (2005), а прекинат на турнирот во Дубаи (2006).
• Три години по ред освојувал најмалку 10 турнира, што е рекорд.
• Тој е првиот тенисер во историјата кој успеал да освои повеќе од 10 милиони долари во една сезона. Исто така тој е тенисерот со најголема заработка во историјата.
• Тој е првиот тенисер во историјата кој забележал 300 победи на турнирите од мастерс-серијата.^[60]

Година	Турнир	Противник во финалето	Резултат
2003	Вимблдон	Марк Филипусис	7:6(5), 6:2, 7:6(3)
2004	Отворено првенство на Австралија	Марат Сафин	7:6(3), 6:4, 6:2
2004	Вимблдон (2)	Енди Родик	4:6, 7:5, 7:6(3), 6:4
2004	Отворено првенство на САД	Лејтон Хјуит	6:0, 7:6(3), 6:0
2005	Вимблдон (3)	Енди Родик	6:2, 7:6(2), 6:4
2005	Отворено првенство на САД (2)	Андре Агаси	6:3, 2:6, 7:6(1), 6:1
2006	Отворено првенство на Австралија (2)	Маркос Багдатис	5:7, 7:5, 6:0, 6:2
2006	Вимблдон (4)	Рафаел Надал	6:0, 7:6(5), 6:7(2), 6:3
2006	Отворено првенство на САД (3)	Енди Родик	6:2, 4:6, 7:5, 6:1
2007	Отворено првенство на Австралија (3)	Фернандо Гонсалес	7:6(2), 6:4, 6:4
2007	Вимблдон (5)	Рафаел Надал	7:6(7), 4:6, 7:6(3), 2:6, 6:2
2007	Отворено првенство на САД (4)	Новак Ѓоковиќ	7:6(4), 7:6(2), 6:4
2008	Отворено првенство на САД (5)	Енди Марej	6:2, 7:5, 6:2
2009	Ролан Гарос	Робин Содерлинг	6:1, 7:6(1), 6:4
2009	Вимблдон (6)	Енди Родик	5:7, 7:6(6), 7:6(5), 3:6, 16:14
2010	Отворено првенство на Австралија (4)	Енди Марej	6:3, 6:4, 7:6(11)
2012	Вимблдон (7)	Енди Мареј	4:6, 7:5, 6:3, 6:4
2017	Отворено првенство на Австралија (5)	Рафаел Надал	6:4, 3:6, 6:1, 3:6, 6:3

Година	Турнир	Противник во финалето	Резултат
2006	Ролан Гарос	Рафаел Надал	6:1, 1:6, 4:6, 6:7(4)
2007	Ролан Гарос (2)	Рафаел Надал	3:6, 6:4, 3:6, 4:6
2008	Ролан Гарос (3)	Рафаел Надал	1:6, 3:6, 0:6
2008	Вимблдон	Рафаел Надал	4:6, 4:6, 7:6(5), 7:6(8), 7:9
2009	Отворено првенство на Австралија	Рафаел Надал	5:7, 6:3, 6:7(3), 6:3, 2:6
2009	Отворено првенство на САД	Хуан Мартин дел Потро	6:3, 6:7 (5), 6:4(3), 6:7 (4), 2:6
2011	Ролан Гарос (4)	Рафаел Надал	5:7, 6:7(3), 7:5, 1:6
2014	Вимблдон (2)	Новак Ѓоковиќ	7:6(9), 4:6, 6:7(4), 7:5, 4:6
2015	Вимблдон (3)	Новак Ѓоковиќ	6:7(1), 7:6(12), 4:6, 3:6
2015	Отворено првенство на САД (2)	Новак Ѓоковиќ	4:6, 7:5, 4:6, 4:6

Година	Град на одржување на турнирот	Противник во финалето	Резултат
2003	Хјустон	Андре Агаси	6:3, 6:0, 6:4
2004	Хјустон	Лејтон Хјуит	6:3, 6:2
2006	Шангај	Џејмс Блејк	6:0, 6:3, 6:4
2007	Шангај	Давид Ферер	6:2, 6:3, 6:2

Година	Град на одржување на турнирот	Противник во финалето	Резултат
2005	Шангај	Давид Налбандијан	6:7(4), 6:7(11), 6:2, 6:1, 7:6(3)

Година	Шампион	Подлога	Противник во финалето	Резултат
2002	Хамбург	Земја	Марат Сафин	6:1, 6:3, 6:4
2004	Индијан Велс	Тврда	Тим Хенман	6:3, 6:3
2004	Хамбург (2)	Земја	Гуљелмо Корија	4:6, 6:4, 6:2, 6:3
2004	Торонто	Тврда	Енди Родик	7:5, 6:3
2005	Индијан Велс (2)	Тврда	Лејтон Хјуит	6:2, 6:4, 6:4
2005	Мајами	Тврда	Рафаел Надал	2:6, 6:7(4), 7:6(5), 6:3, 6:1
2005	Хамбург (3)	Земја	Ришар Гаске	6:3, 7:5, 7:6(4)
2005	Синсинати	Тврда	Енди Родик	6:3, 7:5
2006	Индијан Велс (3)	Тврда	Џејмс Блејк	7:5, 6:3, 6:0
2006	Мајами (2)	Тврда	Иван Љубичић	7:6(5), 7:6(4), 7:6(6)
2006	Торонто (2)	Тврда	Ришард Гаске	2:6, 6:3, 6:2
2006	Мадрид	Тврда (во затворено)	Фернандо Гонсалес	7:5, 6:1, 6:0
2007	Хамбург (4)	Замја	Рафаел Надал	2:6, 6:2, 6:0
2007	Синсинати (2)	Тврда	Џејмс Блејк	6:1, 6:4
2010	Мадрид	Земја	Рафаел Надал	6:4, 6:4
2010	Синсинати (3)	Тврда	Марди Фиш	6–7(5–7), 7–6(7–1), 6–4

Година	Турнир	Подлога	Противник во финалето	Резултат
2002	Мајами	Тврда	Андре Агаси	6:3, 6:3, 3:6, 6:4
2003	Рим	Земја	Феликс Мантиља	7:5, 6:2, 7:6(8)
2006	Монте Карло	Земја	Рафаел Надал	6:2, 6:7(2), 6:3, 7:6(5)
2006	Рим (2)	Земја	Рафаел Надал	6:7(0), 7:6(5), 6:4, 2:6, 7:6(5)
2007	Монте Карло (2)	Земја	Рафаел Надал	6:4, 6:4
2007	Монтреал	Тврда	Новак Ѓоковиќ	7:6(2), 2:6, 7:6(2)
2007	Мадрид	Тврда	Давид Налбандијан	1:6, 6:3, 6:3
2008	Монте Карло (3)	Земја	Рафаел Надал	7:5, 7:5
2008	Хамбург	Земја	Рафаел Надал	7:5, 6:7(3), 6:3
2010	Мадрид (2)	Земја	Рафаел Надал	4:6, 6:7(5)

Бр.	Датум	Турнир	Подлога	Противник во финалето	Резултат
1.	4 февруари 2001	Милано, Италија	Тепих (во затворено)	Жилиен Буте	6:4, 6:7(7), 6:4
2.	13 јануари 2002	Сиднеј, Австралија	Тврда	Хуан Игнасио Чела	6:3, 6:3
3.	19 мај 2002	Хамбург, Германија	Земја	Марат Сафин	6:1, 6:3, 6:4
4.	13 октомври 2002	Виена, Австрија	Тврда (во затворено)	Јиржи Новак	6:4, 6:1, 3:6, 6:4
5.	16 февруари 2003	Марсеј, Франција	Бетон (унутра)	Јонас Бјоркман	6:2, 7:6(6)
6.	2 март 2003	Дубаи, Обединети Арапски Емирати	Тврда	Јиржи Новак	6:1, 7:6(2)
7.	4 мај 2003	Минхен, Германија	Земја	Јарко Ниеминен	6:1, 6:4
8.	15 јуни 2003	Хале, Германија	Трева	Николас Кифер	6:1, 6:3
9.	6 јули 2003	Вимблдон, Лондон, Обединето Кралство	Трева	Марк Филипусис	7:6(5), 6:2, 7:6(3)
10.	12 октомври 2003	Виена, Австрија (2)	Тврда (во затворено)	Карлос Моја	6:3, 6:3, 6:3
11.	16 ноември 2003	Мастерс Куп, Хјустон, САД	Тврда	Андре Агаси	6:3, 6:0, 6:4
12.	1 февруари 2004	Отворено првенство на Австралкија, Мелбурн	Тврда	Марат Сафин	7:6(3), 6:4, 6:2
13.	7 март 2004	Дубаи, Обединети Арапски Емирати (2)	Тврда	Фелисијано Лопес	4:6, 6:1, 6:2
14.	21 март 2004	Индијан Велс, САД	Тврда	Тим Хенман	6:3, 6:3
15.	16 мај 2004	Хамбург, Германија (2)	Земја	Гуљелмо Корија	4:6, 6:4, 6:2, 6:3
16.	13 јуни 2004	Хале, Германија (2)	трева	Марди Фиш	6:0, 6:3
17.	4 јули 2004	Вимблдон, Лондон, Обединето кралство (2)	Трева	Енди Родик	4:6, 7:5, 7:6(3), 6:4
18.	11 јули 2004	Гаштад, Швајцарија	Земја	Игор Андреев	6:2, 6:3, 5:7, 6:3
19.	1 август 2004	Торонто, Канада	Тврда	Енди Родик	7:5, 6:3
20.	12 септември 2004	Отворено првенство на САД, Њујорк, САД	Тврд	Лејтон Хјуит	6:0, 7:6(3), 6:0
21.	3 октомври 2004	Бангкок, Тајланд	Тврда (во затворено)	Енди Родик	6:4, 6:0
22.	21 ноември 2004	Мастерс Куп, Хјустон, САД (2)	Тврда	Лејтон Хјуит	6:3, 6:2
23.	9 јануари 2005	Доха, Катар	Тврда	Иван Љубичиќ	6:3, 6:1
24.	20 февруари 2005	Ротердам, Холандија	Тврда (во затворено)	Иван Љубичиќ	5:7, 7:5, 7:6(5)
25.	27 февруари 2005	Дубаи, Обединети Арапски Емирати (3)	Тврда	Иван Љубичиќ	6:1, 6:7(6), 6:3
26.	20 март 2005	Индијан Велс, Калифорнија, САД (2)	Тврда	Лејтон Хјуит	6:2, 6:4, 6:4
27.	3 април 2005	Мајами, САД	Тврда	Рафаел Надал	2:6, 6:7(4), 7:6(5), 6:3, 6:1
28.	15 мај 2005	Хамбург, Германија (3)	Земја	Ришар Гаске	6:3, 7:5, 7:6(4)
29.	13 јуни 2005	Хале, Германија (3)	Трева	Марат Сафин	6:4, 6:7(6), 6:4
30.	3 јули 2005	Вимблдон, Лондон, Обединето Кралство (3)	Трева	Енди Родик	6:2, 7:6(2), 6:4
31.	21 август 2005	Синсинати, САД	Бетон	Енди Родик	6:3, 7:5
32.	11 септември 2005	Отворено првенство на САД, Њујорк, САД (2)	Бетон	Андре Агаси	6:3, 2:6, 7:6(1), 6:1
33.	2 октомври 2005	Бангкок, Тајланд (2)	Тврда (во затворено)	Енди Мареј	6:3, 7:5
34.	8 јануари 2006	Доха, Катар (2)	Тврда	Гаел Монфис	6:3, 7:6(5)
35.	29 јануари 2006	Отворено првенство на Австралија, Мелбурн (2)	Тврда	Маркос Багдатис	5:7, 7:5, 6:0, 6:2
36.	19 март 2006	Индијан Велс, Калифорнија, САД (3)	Тврда	Џејмс Блејк	7:5, 6:3, 6:0
37.	2 април 2006	Мајами, САД (2)	Тврда	Иван Љубичиќ	7:6(5), 7:6(4), 7:6(6)
38.	18 јуни 2006	Хале, Германија (4)	Трева	Томаш Бердих	6:0, 6:7(4), 6:2
39.	9 јули 2006	Вимблдон, Лондон, Обединето Кралство (4)	Трева	Рафаел Надал	6:0, 7:6(5), 6:7(2), 6:3
40.	13 август 2006	Торонто, Канада (2)	Тврда	Ришар Гаске	2:6, 6:3, 6:2
41.	10 септември 2006	Отворено првенство на САД, Њујорк, САД (3)	Тврда	Енди Родик	6:2, 4:6, 7:5, 6:1
42.	8 октомври 2006	Токио, Јапонија	Бетон	Тим Хенман	6:3, 6:3
43.	22 октомври 2006	Мадрид, Шпанија	Тврда (во затворено)	Фернандо Гонсалес	7:5, 6:1, 6:0
44.	29 октомври 2006	Базел, Швајцарија	Тепих (во затворено)	Фернандо Гонсалес	6:3, 6:2, 7:6(3)
45.	19 ноември 2006	Мастерс Куп, Шангај, Кина (3)	Тврда (во затворено)	Џејмс Блејк	6:0, 6:3, 6:4
46.	28 јануари 2007	Отворено првенство на Австралија, Мелбурн (3)	Тврда	Фернандо Гонсалес	7:6(2), 6:4, 6:4
47.	3 март 2007	Дубаи, Обединети Арапски Емирати (4)	Тврда	Михаил Јужни	6:4, 6:3
48.	20 мај 2007	Хамбург, Германија (4)	Земја	Рафаел Надал	2:6, 6:2, 6:0
49.	8 јули 2007	Вимблдон, Лондон, Обедунето Кралство (5)	Трева	Рафаел Надал	7:6(7), 4:6, 7:6(3), 2:6, 6:2
50.	19 август 2007	Синсинати, САД (2)	Тврда	Џејмс Блејк	6:1, 6:4
51.	9 септември 2007	Отворено првенство на САД, Њујорк, САД (4)	Тврда	Новак Ѓоковиќ	7:6(4), 7:6(2), 6:4
52.	28 октомври 2007	Базел, Швајцарија (2)	Тврда (во затворено)	Јарко Ниеминен	6:3, 6:4
53.	18 новември 2007	Мастерс Куп, Шангај, Кина (4)	Тврда (во затворено)	Давид Ферер	6:2, 6:3, 6:2
54.	20 април 2008	Есторил Португалија	Земја	Николај Давиденко	7:6(5), при 1:2 се предал
55.	15 јуни 2008	Хале, Германија (5)	Трева	Филип Колшрајбер	6:3, 6:4
56.	8 септември 2008	Отворено првенство на САД, Њујорк, САД (5)	Тврда	Енди Мареј	6:2, 7:5, 6:2
57.	26 октомври 2008	Базел, Швајцарија (3)	Тврда (во затворено)	Давид Налбандијан	6:3, 6:4
58.	17 мај 2009	Мадрид, Шпанија (2)	Земја	Рафаел Надал	6:4, 6:4
59.	7 јуни 2009	Ролан Гарос, Париз	Земја	Робин Содерлинг	6:1, 7:6(1), 6:4
60.	5 јули 2009	Вимблдон, Лондон, Обединето Кралство (6)	Трева	Енди Родик	5:7, 7:6(6), 7:6(5), 3:6, 16:14
61.	23 август 2009	Синсинати, САД (3)	Бетон	Новак Ѓоковиќ	6:1, 7:5
62.	31 јануари 2010	Отворено првенство на Австралија, Мелбурн (4)	Бетон	Енди Мареј	6:3, 6:4, 7:6(11)

Бр.	Датум	Турнир	Подлога	Противник во финалето	Резултат
1.	13 февруари 2000	Марсеј, Франција	Тепих (во затворено)	Марк Розет	2:6, 6:3, 7:6(5)
2.	29 октомври 2000	Базел, Швајцарија	Тепих (во затворено)	Томас Енквист	6:2, 4:6, 7:6(4), 1:6, 6:1
3.	25 февруари 2001	Ротердам, Холандија	Тврда (во затворено)	Николас Ескуде	7:5, 3:6, 7:6(5)
4.	28 октомври 2001	Базел, Швајцарија (2)	Тепих (во затворено)	Тим Хенман	6:3, 6:4, 6:2
5.	3 февруари 2002	Милано, Италија	Тепих (во затворено)	Давид Сангвинети	7:6(2), 4:6, 6:1
6.	31 март 2002	Мајами, САД	Тврда	Андре Агаси	6:3, 6:3, 3:6, 6:4
7.	11 мај 2003	Рим, Италија	Земја	Феликс Мантиља	7:5, 6:2, 7:6(8)
8.	13 јули 2003	Гаштад, Швајцарија	Земја	Јиржи Новак	5:7, 6:3, 6:3, 1:6, 6:3
9.	20 ноември 2005	Мастерс Куп, Шангај, Кина	Тепих (во затворено)	Давид Налбандијан	6:7(4), 6:7(11), 6:2, 6:1, 7:6(3)
10.	5 март 2006	Дубаи, Обединети Арапски Емирати	Тврда	Рафаел Надал	2:6, 6:4, 6:4
11.	23 април 2006	Монте Карло, Монако	Земја	Рафаел Надал	6:2, 6:7(2), 6:3, 7:6(5)
12.	14 мај 2006	Рим, Италија (2)	Земја	Рафаел Надал	6:7(0), 7:6(5), 6:4, 2:6, 7:6(5)
13.	11 јуни 2006	Ролан Гарос, Париз	Земја	Рафаел Надал	1:6, 6:1, 6:4, 7:6(4)
14.	22 април 2007	Монте Карло, Монако (2)	Земја	Рафаел Надал	6:4, 6:4
15.	10 јуни 2007	Ролан Гарос, Париз (2)	Земја	Рафаел Надал	6:3, 4:6, 6:3, 6:4
16.	12 август 2007	Монтреал Канада	Тврда	Новак Ѓоковиќ	7:6(2), 2:6, 7:6(2)
17.	21 октомври 2007	Мадрид, Шпанија	Тврда (во затворено)	Давид Налбандијан	1:6, 6:3, 6:3
18.	27 април 2008	Монте Карло, Монако (3)	Земја	Рафаел Надал	7:5, 7:5
19.	8 мај 2008	Хамбург, Германија	Земја	Рафаел Надал	7:5, 6:7(3), 6:3
20.	8 јун 2008	Ролан Гарос, Париз (3)	Земја	Рафаел Надал	6:1, 6:3, 6:0
21.	6 јули 2008	Вимблдон, Лондон	Трева	Рафаел Надал	6:4, 6:4, 6:7(5), 6:7(8), 9:7
22.	1 февруари 2009	Отворено првенство на Австралија, Мелбурн, Австралија	Тврда	Рафаел Надал	7:5, 3:6, 7:6(3), 3:6, 6:2
23.	13 септември 2009	Отворено првенство на САД, Њујорк, САД	Тврда	Хуан Мартин дел Потро	6:3, 6:7 (5), 6:4, 6:7(4), 2:6
24.	8 ноември 2009	Базел, Швајцарија	Бетон (затворено)	Новак Ѓоковиќ	4:6, 6:4, 2:6
25.	16 мај 2010	Мадрид (2), Шпанија	Земја	Рафаел Надал	4:6, 6:7(5)
26.	13 juni 2010	Хале, Германија	Трева	Лејтон Хјуит	6:3, 6:7(4), 4:6

Легенда Олимписки игри (1) ATP Мастерс серија (1) АТП тур (6) Бр. Датум Турнир Подлога Партнер Противници во финалето Резултат 1. 25 февруари 2001 Ротердам, Холандија Тврда (во затворено) Јонас Бјоркман Петр Пала Павел Визнер 6:3, 6:0 2. 15 јули 2001. Гаштад, Швајцарија Земја Марат Сафин Мајкл Хил Џеф Таранго при 0:1 се предале 3. 24 февруари 2002. Ротердам, Холандија (2) Тврда (во затворено) Макс Мирни Марк Ноулс Даниел Нестор 4:6, 6:3, 10:4 4. 6 октомври 2002 Москва, Русија Тепих (во затворено) Макс Мирни Џошуа Игл Сендон Стол 6:4, 7:6(0) 5. 30 март 2003 Мајами, САД Тврда Макс Мирни Леандер Паес Давид Рикл 7:5, 6:3 6. 12 октомври 2003 Виена, Австрија Тврда (во затворено) Ив Алегро Махеш Бупати Макс Мирни 7:6(7), 7:5 7. 12 јуни 2005 Хале, Германија Трева Ив Алегро Јоаким Јохансон Марат Сафин 7:5, 6:7(6), 6:3 8. 16 август 2008 Олимписки игри, Пекинг, Кина Тврда Станислас Вавринка Симон Аспелин Томас Јохансон 6:3, 6:4, 6:7(4), 6:3 Второ место (4) Бр. Датум Турнир Подлога Партнер Противници во финалето Резултат 1. 29 октомври 2000 Базел, Швајцарија Тепих (во затворено) Доминик Хрбати Доналд Џонсон Пиет Норвал 7:6(11), 4:6, 7:6(4) 2. 17 март 2002 Индиjан Велс, САД Бетон Макс Мирни Марк Ноулс Даниел Нестор 6:4, 6:4 3. 23 февруари 2003 Ротердам, Холандија Тврда (во затворено) Макс Мирни Вејн Атрурс Пол Хенли 7:6(4), 6:2 4. 3 октомври 2004 Бангкок, Тајланд Тврда (во затворено) Ив Алегро Џастин Гимелстоб Грејдон Оливер 5:7, 6:4, 6:4 Успеси на големите турнири Турнир 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 СР кариера Победи-Порази Гренд слем турнири Австралија A ИК 3Р 3Р 4Р 4Р П ПФ П П ПФ Ф П ПФ 4 / 12 59–8 Ролан Гарос A 1Р 4Р ЧФ 1Р 1Р 3Р ПФ Ф Ф Ф П ЧФ Ф 1 / 12 43–11 Вимблдон A 1Р 1Р ЧФ 1Р П П П П П Ф П ЧФ 6 / 12 55–6 САД A ИК 3Р 4Р 4Р 4Р П П П П П Ф ПФ 5 / 11 56–6 Победи 0 / 0 0 / 2 0 / 4 0 / 4 0 / 4 1 / 4 3 / 4 2 / 4 3 / 4 3 / 4 1 / 4 2 / 4 1 / 4 0 / 1 16 / 47 — Победи-Порази 0–0 0–2 7–4 13–4 6–4 13–3 22–1 24–2 27–1 26–1 24–3 26–2 20–3 5–1 — 213–31 Завршен турнир во сезоната Тенис мастерс куп A A A A ПФ П П Ф П П ГФ ПФ П 5 / 9 34–7 Олимписки игри Летни олимписки игри не се одржани ПФ не се одржани 2Р не се одржани ЧФ не се одржани 0 / 3 8–4 Турнири од АТП Мастерс серијата Индијан Велс A A ИК 1Р 3Р 2Р П П П 2Р ПФ ПФ 3К 3 / 9 28–6 Мајами A 1Р 2Р ЧФ Ф ПФ 3Р П П 4Р ЧФ ПФ 4К 2 / 11 34–9 Mонте Карло A 1Р 1Р ЧФ 2Р A A ЧФ Ф Ф Ф 3Р Н 0 / 9 21–9 Рим A A 1Р 3Р 1Р Ф 2Р A Ф 3Р ЧФ ПФ 2К 0 / 10 19–10 Хамбург A A 1Р 1Р П 3Р П П A П Ф НМС 4 / 8 29–4 Maдрид A A 2Р 2Р ЧФ ПФ A A П Ф ПФ П Ф 2 / 9 27–7 Канада Мастерс A A 1Р A 1Р ПФ П A П Ф 2Р ЧФ Ф 2 / 9 26–7 Синсинати A A 1Р A 1Р 2Р 1Р П 2Р П 3Р П П 4 / 10 23–6 Шангај НМС 0 / 0 0–0 Париз A A 1Р 2Р ЧФ ЧФ A A A 3Р ЧФ 2Р ПФ 0 / 8 10–7 Победе 0 / 0 0 / 2 0 / 8 0 / 7 1 / 9 0 / 8 3 / 7 4 / 5 4 / 7 2 / 9 0 / 9 2 / 8 1 / 8 0 / 0 17 / 86 — Статистика Година 1998. 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Кариера Победи % Одиграни турнити 3 14 28 22 25 23 17 15 17 16 19 15 18 3 234 Н/А Титули 0 0 0 1 3 7 11 11 12 8 4 4 5 1 67 28.76 Втори места 0 0 2 2 2 2 0 1 4 4 4 3 4 1 27 Н/А Победи-порази на тврда подлога 2–2 7–7 24–15 21–9 30–11 46–11 46–4 50–1 59–2 44–6 34–10 36–10 47–7 14–4 460-97 83% Победи-порази на трева 0–0 0–2 2–3 9–3 5–3 12–0 12–0 12–0 12–0 6–0 11–1 7–0 8–2 0–0 96–14 87% Победи-порази на тепих 0–0 6-4 7–4 10–4 11–4 5–2 0–0 4–1 5–0 2-0 0–0 0–0 0–0 0–0 50-19 72% Победи-порази на земја 0–1 0–4 3–7 9–5 12–5 15–4 16–2 15–2 16–3 16–3 21–4 18-2 10–4 0–0 151–46 77,05% Победи-порази 2–3 13–17 36–39 49–21 58–23 78–17 74–6 81–4 92–5 68–9 66–15 61–12 65–13 14–2 757–176 81% Победи во проценти (%) 40% 43% 55% 70% 73% 82% 93% 95% 95% 88% 81% 84% 83% 88% — 81% Место на АТП списокот на крајот на годината 301 64 29 13 6 2 1 1 1 1 2 1 2 — - A = не учествувал на турнирот ИК = испаѓање во квалификациско коло ГФ = натпреварување во групна фаза СР = однос на турнирите кои ги освоил со турнриите на кои учествувал Р = рунда/коло ЧФ = четвртфинале ПФ = полуфинале Ф = финале П = победа НМС = не е турнир од мастерс серијата Заработувачка на АТП турот Година Освоени Гренд слем турнири Освоени турнири Вкупно победи Заработувачка ($) Позиција на АТП листата 1998 0 0 0 27,955[101] - 1999 0 0 0 225,139[102] 97[102] 2000 0 0 0 623,782[103] 27[103] 2001 0 1 1 865,425[104] 14[104] 2002 0 3 3 1,995,027[105] 4[105] 2003 1 6 7 4,000,680[106] 1[106] 2004 3 8 11 6,357,547[107] 1[107] 2005 2 9 11 6,137,018[108] 1[108] 2006 3 9 12 8,343,885[109] 1[109] 2007 3 5 8 10,130,620[110] 1[110] 2008 1 3 4 5,886,879[111] 2 [111] 2009* 1 1 2 5,234,041[112] 2 [112] 2010. 1 4 5 7.698.289[113] 2 [113] 2011.* 0 1 1 1.436.951[114] 5 [114] Кариера* 16 51 67 62.456.232[115] 1 [115] *Од 23 мај 2011 Наводи ↑ „Federer Express Cruises To 16th Grand Slam Title, Tops Murray In Australia“. All Headline News. 31 January 2010. Архивирано од изворникот на 2011-11-05. Посетено на 3 February 2010. ↑ Walsh, Courtney (26 January 2010). „Roger Federer express rolls Lleyton Hewitt“. The Australian. Посетено на 3 February 2010. ↑ Cohen, Brandon (25 January 2010). „Fed Express steamrolls Lleyton“. Sportal.com.au. Архивирано од изворникот на 2012-08-29. Посетено на 3 February 2010. ↑ „Fed Express powers through“. ESPN.co.uk. 23 January 2010. Архивирано од изворникот на 2011-07-21. Посетено на 3 February 2010. ↑ „Profile“. rogerfederer.com. Посетено на 2007-07-19. ↑ „Profile: Roger Federer – The greatest ever“. CNN. 6 July 2009. Архивирано од изворникот на 2011-04-30. Посетено на 3 October 2009. ↑ „'Rocket' believes Federer has the whole world in his hands“. Telegraph. 2004-09-12. Посетено на 2007-03-02. ↑ „Roddick: Federer might be greatest ever yup“. The Associated Press. 2005-07-03. Посетено на 2007-03-02. ↑ „Federer inspires comparisons to all-time greats“. The Associated Press. 2004-09-12. Архивирано од изворникот на 2004-09-15. Посетено на 2007-03-02. ↑ Sarkar, Pritha (2005-07-04). „Greatness beckons Federer“. Reuters. Посетено на 2007-03-02. ↑ Collins, Bud (2005-07-03). „Federer Simply In a League of His Own“. MSNBC Website. MSNBC.COM. Посетено на 2007-04-09. ↑ „Jack Kramer: Federer is the best I have ever seen“. The Observer. 2007-06-24. Посетено на 2007-07-15. Не се допушта закосување или задебелување во: |publisher= (help) ↑ „Federer Comes Alive with Fifth US Open Title“. Архивирано од изворникот на 2009-03-10. Посетено на 2009-07-07. ↑ „Federer the greatest ever - Lloyd“. BBC SPORT. 2009-06-06. Посетено на 2007-03-02. ↑ „Pete Sampras calls Roger Federer 'greatest ever'“. The Associated Press. 2009-06-06. Архивирано од изворникот 2009-06-14. Посетено на 2007-03-02. ↑ Barnes, Simon (2009-06-06). „"Roger Federer, greatest of all time, ensures statistics back up unrivalled artistry"“. The Times. Архивирано од изворникот на 2020-06-15. Посетено на 2007-03-02. ↑ Tandon, Kamakshi (2009-06-06). „Federer's numbers speak volumes“. ESPN. Посетено на 2007-03-02. ↑ „Winners Archive Roger Federer“. Архивирано од изворникот на 2018-07-13. Посетено на 2008-07-10. ↑ Decade Reviwe - Players ↑ Roger Federer - Forbes, Forbes.com. Retrieved June 6, 2011. ↑ 21,0 21,1 René Stauffer (2007). The Roger Federer Story: Quest for Perfection. New Chapter Press. стр. 4. ISBN 0942257391. ↑ Für wen schlägt Federers Fussball-Herz? Архивирано на 14 септември 2009 г., Blick.ch, 11 September 2009 ↑ „Ask Roger — Official website“. Roger Federer Official Website. Архивирано од изворникот на 2007-02-25. Посетено на 2 March 2007. ↑ Roger Federer. „Ask Roger“. Roger Federer Official Website. Архивирано од изворникот на 2007-02-25. Посетено на 30 June 2009. ↑ „Roger Meets With Pope“. Roger Federer Official Website. Архивирано од изворникот на 2008-01-20. Посетено на 19 November 2007. ↑ Fabian Muhieddine (13 July 2009). „Roger Federer: le voici exempté de PC...“ (француски). Le Matin. Архивирано од изворникот на 2009-10-18. Посетено на 14 October 2009. ↑ Brian Viner (2 July 2005). „Roger Federer: A Smashing Guy“. The Independent. London. Архивирано од изворникот 2009-02-04. Посетено на 12 March 2009. ↑ „Off Court — Mr. and Mrs. Federer“. Roger Federer Official Website. 11 April 2009. Архивирано од изворникот на 2010-05-20. Посетено на 7 June 2009. ↑ „Roger Federer and wife are proud parents of twins“. OneIndia. 24 July 2009. Архивирано од изворникот на 2014-10-06. Посетено на 3 October 2009.. ↑ „Roger Federer Foundation To Support Children And Young People In South Africa“. Roger Federer Official Website. 28 May 2004. Архивирано од изворникот на 2007-09-27. Посетено на 15 October 2009. ↑ „Mission statement“. Roger Federer Foundation. Архивирано од изворникот на 2008-08-20. Посетено на 15 October 2009. ↑ „Off Court – Racquets Net $40,000 For Victims Of Hurricane“. Roger Federer Official Website. 20 September 2005. Архивирано од изворникот на 2006-10-24. Посетено на 15 October 2009. ↑ „UNICEF's newest Goodwill Ambassador, tennis star Roger Federer, hits an ace for children“. UNICEF. 3 April 2006. Архивирано од изворникот на 2016-04-02. Посетено на 15 October 2009. ↑ „Federer visits tsunami victims in India“. SwissInfo. 23 December 2006. Архивирано од изворникот на 2020-05-26. Посетено на 15 October 2009. ↑ „Stars rally for a common cause“. Tennis Australia. 16 January 2010. Архивирано од изворникот на 2010-02-01. Посетено на 16 January 2010. ↑ AELTC. „Boys' Singles honour roll“. Посетено на 16 February 2010. ↑ AELTC. „Boys' Doubles honour roll“. Посетено на 16 February 2010. ↑ ITF Junior. „Federer Junior Activity“. Архивирано од изворникот на 2004-11-10. Посетено на 16 February 2010. ↑ 39,0 39,1 ATP. „Roger Federer Playing Activity 1998“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 40,0 40,1 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2000“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 41,0 41,1 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2002“. Посетено на 16 February 2010. ↑ ATP. „Roger Federer Playing Activity 1999“. Посетено на 16 February 2010. ↑ ATP. „Roger Federer Playing Activity 2001“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 44,0 44,1 44,2 44,3 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2003“. Посетено на 16 February 2010. ↑ ATP. „Roger Federer 2003 Doubles“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 46,0 46,1 46,2 46,3 46,4 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2004“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 47,0 47,1 47,2 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2005“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 48,0 48,1 48,2 48,3 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2006“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 49,0 49,1 49,2 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2007“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 50,0 50,1 50,2 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2008“. Посетено на 16 February 2010. ↑ ATP. „Roger Federer 2008 Doubles“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 52,0 52,1 52,2 52,3 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2009“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3 53,4 53,5 ATP. „Roger Federer Playing Activity 2010“. Посетено на 16 February 2010. ↑ Tennis – ATP World Tour – Roland Garros Friday – Federer Joins 700 Match Wins Club ↑ Tennis – ATP World Tour – The Championships – Berdych Sends Federer Spinning Out ↑ Federer joins an elite club – Rediff Sports ↑ „Murray beats rain and Federer to defend title“. ATP. 15 August 2010. Посетено на 16 August 2010. ↑ „Federer back to winning ways with fourth Cincinnati crown“. ATP. 22 August 2010. Посетено на 22 August 2010. ↑ rolandgarros.com. Retrieved 2011-05-30. ↑ 60,0 60,1 „Федерер ја извојува 300. победа на мастерс-турнирите“, Дневник, година XVIII, број 5542, петок, 15 август 2014, стр. 20. ↑ „Федерер го скокна Надал, Вавринка обезбеди настап на завршниот турнир во Лондон“, Дневник, година XVIII, број 5591 вторник, 14 октомври 2014, стр. 22. ↑ „Федерер му се доближува на Ѓоковиќ“, Дневник, година XVIII, број 5602, вторник, 28 октомври 2014, стр. 24. ↑ 63,0 63,1 „Федерер го надигра Ѓоковиќ во Дубаи“, Утрински весник, година XVI, број 4723, понеделник, 2 март 2015, стр. 20. ↑ BBC, „Novak Djokovic beats Roger Federer in Indian Wells final“ (пристапено на 24.3.2015) ↑ „Federer-Nadal rivalry as good as it gets“. International Herald Tribune (Associated Press). 7 July 2008. Архивирано од изворникот 2008-08-23. Посетено на 14 February 2009. ↑ Weaver, Paul (7 July 2008). „Move over McEnroe and Borg, this one will run and run in the memory“. The Guardian. UK. Посетено на 14 February 2009. ↑ Flanagan, Martin (12 July 2008). „Federer v Nadal as good as sport gets“. The Age. Melbourne. Посетено на 14 February 2009. ↑ Bodo, Peter (30 January 2009). „Rivalry!“. Peter Bodo's Tennisworld. Tennis.com. Посетено на 14 February 2009. ↑ MacGregor, Jeff (3 February 2009). „Greatest rivalry of the 21st century?“. ESPN. Посетено на 14 February 2009. ↑ Jago, Richard (15 August 2009). „Murray reaches world #2“. Observer. London. Посетено на 16 August 2010. ↑ „It's official: Nadal will pass Federer for No. 1“. NBC Sports (Associated Press). 1 August 2008. Архивирано од изворникот на 2008-10-19. Посетено на 14 February 2009. ↑ Jenkins, Bruce (7 July 2008). „The Greatest Match Ever“. San Francisco Chronicle. Посетено на 14 February 2009. ↑ Alleyne, Richard (7 July 2008). „Wimbledon 2008: John McEnroe hails Rafael Nadal victory as greatest final ever“. London: The Telegraph. Посетено на 14 February 2009. ↑ Wertheim, Jon (9 July 2008). „Without a doubt, it's the greatest“. Tennis Mailbag. SI.com. Архивирано од изворникот на 2013-08-13. Посетено на 14 February 2009. ↑ Tignor, Steve (8 July 2008). „W: Report Cards“. Concrete Elbow. Tennis.com. Посетено на 14 February 2009. ↑ Federer versus Hewitt Head-to-Head ↑ „Federer v Murray Head to Head“. atpworldtour.com. Посетено на 9 January 2011. ↑ „Superb Federer ends Murray dream“. BBC Sport. 8 September 2008. Посетено на 27 April 2010. ↑ "One more equals four" australianopen.com. Retrieved 31 January 2010. ↑ www.sportsfeelgoodstories.com (20 February 2009). „Roger Federer, a class act on and off the court, leads tennis revival“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 81,0 81,1 David Foster Wallace (20 August 2006). „Federer as Religious Experience“. New York Times. Посетено на 21 June 2007. ↑ Kevin Hench (7 May 2007). „Who's the best athlete in the world right now?“. Fox Sports. Архивирано од изворникот на 2007-10-20. Посетено на 31 March 2009. ↑ 83,0 83,1 Australianopen.com. „Match Statistics: Federer vs. Murray“. Посетено на 16 February 2010. ↑ 84,0 84,1 Wimbledon.org. „Match Statistics:Federer vs. Roddick“. Архивирано од изворникот на 2010-06-12. Посетено на 16 February 2010. ↑ Ubha, Ravi (2 July 2008). „Federer's serve allowing him to manufacture easy points“. ESPN. Посетено на 16 February 2010. ↑ Stephen Bierley (8 July 2003). „Serve-volley dead? No one told Federer“. The Guardian. London: Guardian News and Media Limited 2010. Посетено на 19 November 2010. ↑ Charles Lin (11 July 2010). „Best Serve and Volleyer in the World“. Архивирано од изворникот на 2011-05-23. Посетено на 19 November 2010. ↑ Nima Naderi (30 September 2009). „The Tale of Two Tweeners: Federer vs. Llodra“. bleacherreport.com. Архивирано од изворникот на 2011-12-07. Посетено на 2011-06-06. ↑ „Wilson Sports“. Wilson Sporting Goods. Архивирано од изворникот на 2010-01-22. Посетено на 29 January 2010. ↑ „Ask Roger — Equipment“. Roger Federer Official Website. Архивирано од изворникот на 2009-07-25. Посетено на 29 January 2010. ↑ „Ask Roger; Official website“. Roger Federer Official Website. Архивирано од изворникот на 2007-09-27. Посетено на 2 March 2007. ↑ „Roger Federer Sponsors“. Roger Federer Official Website. Архивирано од изворникот на 2008-12-17. Посетено на 18 January 2008. ↑ Hodgkinson, Mark (27 June 2006). „More than a jacket for Federer“. The Telegraph. London. Посетено на 14 June 2009. ↑ Mark Hodgkinson (27 June 2006). „More jacket than racket for Federer“. London: The Telegraph. Посетено на 5 September 2007. ↑ Bruback, Holly (29 August 2009). „The Main Characters of Tennis, and Style“. The New York Times. Посетено на 6 February 2011. ↑ „Federer beats Nadal and Sharapova — in endorsement deals“. Business Insider. 25 August 2008. Посетено на 14 June 2009. ↑ „Gillette Winners“. Gillette Winners. Архивирано од изворникот на 2007-10-11. Посетено на 28 September 2007. ↑ „Federer's on-court dominance still not attracting sponsors“. CNNMoney.com. 1 July 2007. Посетено на 14 June 2009. ↑ Company > Lindt & Sprüngli, Maître chocolatier suisse depuis 1845 ↑ „Mercedes-Benz Announces Global Partnership with Roger Federer“. PRNewsWire.com. 27 May 2010. Посетено на 6 January 2011. ↑ „Federer Prize Money 1998“ (TXT). Посетено на 2008-09-13.[мртва врска] ↑ 102,0 102,1 „ATP Prize Money for 12/13/99“. Архивирано од изворникот (TXT) на 2009-01-24. Посетено на 2007-03-02. ↑ 103,0 103,1 „ATP Prize Money for 12/18/00“. Архивирано од изворникот (TXT) на 2012-11-08. Посетено на 2007-03-02. ↑ 104,0 104,1 „Prize money leaders 11/19/01“. Архивирано од изворникот (TXT) на 2009-07-01. Посетено на 2007-03-02. ↑ 105,0 105,1 „ATP Prize Money for 12/09/02“. Архивирано од изворникот (TXT) на 2008-12-04. Посетено на 2007-03-02. ↑ 106,0 106,1 „ATP Prize Money for 12/15/03“ (TXT). Посетено на 2007-03-02. ↑ 107,0 107,1 „ATP Prize Money for 12/13/04“ (TXT). Посетено на 2007-03-02. ↑ 108,0 108,1 „ATP Prize Money for 12/19/05“ (TXT). Посетено на 2007-03-02. ↑ 109,0 109,1 „ATP Prize Money for 12/18/06“ (TXT). Посетено на 2007-03-02. ↑ 110,0 110,1 „ATP Prize Money for 12/24/07“ (TXT). Посетено на 2008-01-28. ↑ 111,0 111,1 „Current ATP Prize Money Leaders“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2003-07-04. Посетено на 2008-01-29. ↑ 112,0 112,1 „ATP Prize Money Leaders“ (PDF). Посетено на 2009-02-07. ↑ 113,0 113,1 „ATP Prize Money for 12/27/10“ (PDF). Посетено на 4 јуни 2011. ↑ 114,0 114,1 „ATP Prize Money Leaders“. Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-03-28. Посетено на 23 мај 2011. ↑ 115,0 115,1 „Career ATP Prize Money Leaders“. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-10-21. Посетено на 23 мај 2011. Надворешни врски „Роџер Федерер“ на Ризницата ? Официјална презентација Профил на Роџер Федерер[мртва врска] на мрежно место на АТП. Профилот на Роџер Федерер Архивирано на 26 јануари 2021 г. на мрежното место на ИТФ. Профил на Роџер Федерер на мрежното место на Дејвис купот. Фондација Роџер Федерер Архивирано на 27 јануари 2013 г. Роџер Федерер на Семрежната филмска база на податоци (англиски) Роџер Федерер на swissinfo.com[мртва врска] Факти за Роџер Федерер RF Cosmetics - Роџер Федерер - Козметичка линија Роџер Федерер на Internet Movie Database Нормативна контрола WorldCat VIAF: 78783058 LCCN: n2006023994 ISNI: 0000 0000 7844 9693 GND: 129256560 SUDOC: 085185086 BNF: cb14611813r (податоци) BIBSYS: 1615360583340 MusicBrainz: 91892ad6-e645-441b-bab0-12f17f447161 NDL: 001243056 NKC: xx0049126 BNE: XX5008471