Северногермански Сојуз (германски: Norddeutscher Bundⓘ) — државна заедница основана во август 1866 г. како воен сојуз помеѓу 22 држави од северна Германија со Прусија на чело. Јули 1867 трансформирана е во федерална држава. Сите овие земји ги обединила на едно место и била камен темелник за идната држава таканаречена Германско Царство, која го земала знамето и сите членови на овој сојуз.
Формирање
По Наполеоновите војни, германските држави биле дел од Германскиот Сојуз, конфедерација основана во 1815 година под австриско водство. Оваа структура, меѓутоа, била слаба, со постојани тензии меѓу Австрија и Прусија, двете главни сили. Во 1860-тите, Прусија, предводена од Ото фон Бизмарк, почнала да ја засилува својата позиција. Бизмарк сакал да создаде обединета Германија под пруска контрола, исклучувајќи ја Австрија. Пресуден момент била Австро-пруската војна во 1866 година, каде Прусија триумфирала во битката кај Садова. Победата ја елиминирала Австрија од германските работи и ја отворила вратата за нова политичка организација. Во 1867 година, Северногерманската конфедерација била основана, обединувајќи ја Прусија со северногерманските држави. Ова било стратешки потег на Бизмарк, кој сакал да создаде силна основа за понатамошно обединување, но јужногерманските држави, како Баварија, останале надвор поради нивните политички и културни разлики.
Политичка еволуција и улогата на Бизмарк
Северногерманската конфедерација била замислена како привремена структура, но со јасна цел да го подготви теренот за целосно германско обединување. Бизмарк, како канцелар, имал централна улога во обликувањето на нејзината политика. Неговата дипломатија била насочена кон зајакнување на пруската хегемонија, истовремено привлекувајќи ги помалите држави со економски и воени придобивки. Конфедерацијата вовела иновативен устав, кој комбинирал елементи на федерализам и централизација. Прускиот крал бил претседател, а Бизмарк, како канцелар, ја контролирал надворешната политика и војската. Политичкиот систем дозволувал ограничена автономија на членките, но Прусија доминирала во клучните одлуки. Оваа структура била тестирана преку економски реформи и заедничка одбрана, што ја зајакнало кохезијата меѓу државите.
Патот кон германското обединување
Северногерманската конфедерација постоела само неколку години, но била клучна за обединувањето на Германија. Француско-пруската војна од 1870-1871 година била катализаторот што го забрзал процесот. Победата над Франција, особено по битката кај Седан, го зголемила престижот на Прусија и ја убедила јужногерманските држави, како Баварија и Виртемберг, да се приклучат. Во јануари 1871 година, во Версај, била прогласена Германската империја, со прускиот крал Вилхелм I како прв император. Северногерманската конфедерација престанала да постои, но нејзиниот устав станал основа за уставот на новата империја. Бизмарковата визија за обединета Германија под пруска доминација се остварила, а Конфедерацијата одиграла незаменлива улога во тој историски процес.
Држави
Поврзано
|
|---|
| | Кралства | | |
|---|
| | Големи војводства | |
|---|
| | Војводства | |
|---|
| | Кнежевства | |
|---|
| | Градови-држави | |
|---|
|
.svg)
