Севернофризиски јазик

Севернофризиски јазик
	Frasch / Fresk / Freesk / Friisk
	Двојазичен знак на германски и севернофризиски во Хузум, Германија
Застапен во	Германија
Подрачје	Шлезвиг-Холштајн
Говорници	(10.000 во 1976 г.)
Јазично семејство	индоевропско германско западногерманско англофризиско фризиско севернофризиски јазик; ; ; ; ;
Статус
Службен во	Северна Фризија; Хелголанд
Јазични кодови
ISO 639-2	frr
ISO 639-3	frr
Linguasphere	52-ACA-e (наречја: ; 52-ACA-eaa до -eak &; мртви -eba и -ebb)
	Дијалектите на севернофризискиот јазик

Севернофризиски јазик — малцински јазик во Германија, со околу 10.000 говорници во областа Северна Фризија.^[1] Јазикот е дел од групата на фризиски јазици во состав на западногерманското јазично семејство.

Класификација

Најсродни на севернофризискиот се другите два фризиски јазика - затерландскиот фризиски (источнофризиски) од северозападна Долна Саксонија во Германија и западнофризискиот јазик што се говори на северот на Холандија. Заедно, овие јазици ја сочинуваат групата на фризиски јазици.

Во блиско сродство со фризиските јазици е и англискиот, и припаѓаат на пошироката група на англофризиски јазици. Оваа група пак, заедно со долногерманскиот, ја сочинува поголемата целина од северноморските германски јазици, со тоа што долногерманскиот бележи самостоен развој веќе подолго време, па затоа покажува поголеми разлики од останатите.^[2]

Дијалекти

Преглед

Севернофризискиот има 10 дијалекти што се делат на две наречја: континентално и островско.;^[3] Исклучок од ова е дијалектот што се говори на островот Халиген, кој сепак припаѓа на континенталната група. Дијалектите се следниве:

Островско наречје

зилтски (зелриншки)
ферско-амрумски (фериншки/емраншки)
хелголандски (халундски)

Континентално наречје

видингхардски
бекингхардски (мориншки)
кархардски
северногесхардски
средногесхардски
јужногесхардски (мртов од 1981 година)
халингенски

Споредба

На табелава се прикажани сличностите и разликите помеѓу разни севернофризиски дијалекти.^[4]

Дијалект	татко	мајка	сестра	брат
зилтски	Faaðer	Mooter	Sester	Bröðer
фериншки	aatj	mam	saster	bruler
емраншки	aatj	mam	saster	bruder
халиншки	baabe	mäm	soster	bröör
хелголандски	Foor	Mem	Söster	Bruur
видингхардски	tääte	määm		broor
кархардски	tääte	mäm		brauder
бекингхардски	taatje	mam		brouder
северногесхардски	ate	mäm		broor
јужногесхардски	fåår, fååðer			brööðer
северногесхардски	fååje		soster	brår

Поврзано

Наводи

↑ „Фризите и нивниот фризиски“. Влада на Шлезвиг-Холштајн. Архивирано од изворникот на 2015-03-23. Посетено на 2012-07-27. (германски)
↑ Nielsen, Hans Frede (2001). „Frisian and the Grouping of the Older Germanic Languages“. Во Horst H. Munske (уред.). Handbuch des Friesischen – Handbook of Frisian Studies (германски и англиски). Tübingen: Niemeyer. ISBN 3-484-73048-X.
↑ Århammar, Nils (2007). Munske, Horst H. (уред.). „Das Nordfriesische, eine bedrohte Minderheitensprache in zehn Dialekten: eine Bestandsaufnahme“ (PDF). Sterben die Dialekte aus? Vorträge am Interdisziplinären Zentrum für Dialektforschung an der Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg (германски). University of Erlangen-Nuremberg. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-15. Посетено на 2012-07-27.
↑ After Walker and Wilts, стр. 286

Walker, Alastair G.H.; Ommo Wilts (2001). „Die nordfriesischen Mundarten“. Во Horst H. Munske (уред.). Handbuch des Friesischen – Handbook of Frisian Studies (германски и англиски). Tübingen: Niemeyer. ISBN 3-484-73048-X.