Тарантула (маглина)

Тарантула (маглина)
	;
Соѕвездие	Златна Рипка
Епоха	Ј2000.0
Положба
Ректасцензија	5 ч 38 м 42,5 с
Деклинација	- 69° 6' 3"
Податоци од набљудување
Вид на тело	оддавна маглина
Морфолошки вид	EN
Привиден сјај ; (во честот. појас.)	5
Физички податоци
Привидни димензии	30' x 20'
Историја
Откривач	Никола Луј де Лакај
Откриена	1751
Други ознаки	ESO 57-EN6

Тарантула, наречена и 30 Златна Рипка (30 Doradus) или NGC 2070 — оддавна маглина во соѕвездието Златна Рипка, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2070 се споменува и како ESO 57-EN6.

Откривање

Телото е откриено во 1751 година од страна на Никола Луј де Лакај, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 0,5 см.

Податоци

Податоци од набљудување

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2070 е од видот EN.^[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 5 m.^[2] NGC 2070 има привидни димензии од 30' х 20'.^[2]

Астрономски податоци

Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 38 м 42,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 69° 6' 3".

Други поделби

Проучување на NGC 2070 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 445; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9163.