Централна банка на Бразил

Централната банка на Бразил (португалски: Banco Central do Brasil) е емисиона банка на Бразил, која е надлежна за формулирање и спроведување на монетарната политика и за супервизија на банкарскиот систем на Бразил.

Централната банка на Бразил, создадена според Законот бр. 4595 од 31 декември 1964 година, е автономна федерална установа и претставува дел од Националниот финансиски систем (SFN). Пред создавањето на централната банка, бразилските монетарни власти ги сочинувале: Девизната и кредитна организација (SUMOC), Банката на Бразил (ББ) и државниот трезор.

SUMOC, создадена во 1945 година, со цел остварување на монетарна контрола и подготовка на основата за централната банка, имала одговорност за одредување на стапката за задолжителната резерва на комерцијалните банки, дисконтните стапки (поврзано со фондовите за развој) и финансиска помош за ликвидност (што значи – дисконтна стапка како класичен инструмент на монетарната политика), како и за каматната стапка на банкарските депозити по видување. Во исто време, оваа организација ја надгледувала работата на комерцијалните банки; управувала со девизната политиката и ја претставувала земјата во меѓународните организации.

Централната банка на Бразил ги вршела следниве функции:

• контролирање на надворешно-трговското работење;
• извршување на девизното работење во име на јавниот сектор и државната благајна;
• извршување на правилата поставени од страна на SUMOC и Банката за развој на земјоделството и индустријата,
• извршување на задолжителната резерва и доброволните депозити од комерцијалните банки.

По формирањето, Централната банка на Бразил претставувала емисиона банка, но се однесувала според потребите на Банката на Бразил. Исто така, таа делувала како банка над банките, но не била единствениот носител на депозитите на финансиските институции, бидејќи тие ги положувале нивните доброволни депозити во Банката на Бразил. И покрај тоа, Централната банка делувала како владин финансиски агент, задолжена за управување со федералниот јавен долг, но трезорските работи на министерството на финансии ги извршувала Банката на Бразил.

Во 1985 година била донесена одлука за финансиска реорганизација на владата, со спојување на сметките и функциите на Централната банка, Банката на Бразил и државниот трезор. Во 1986 година, оваа одлука била укината и, оттогаш, исплатата на средствата од Централната банка на Банката на Бразил била јасно идентификувана во буџетите на секоја институција, со елиминирање на автоматскиот пренос, кој го кочел управувањето од страна на Централната банка.

Во процесот кој продолжил во текот на 1988 година, функциите на монетарната власт биле постепено префрлени од Банката на Бразил на Централната банка, додека атипичните активности на централната банка, како што се оние поврзани со економските стимулации и администрација на федералниот јавен долг, биле префрлени на државниот трезор. Истата година, во Уставот биле определени главните прашања од работата на централната банка, како што се: ексклузивно право за издавање на пари, назначување на претседател/директор на централната банка од страна на претседателот на Републиката, со претходно одобрение од страна на Сенатот, како и забрана на директно или индиректно доделување на кредити на државниот трезор. Врз основа на Уставот, исто така, бил донесен Дополнителен закон за националниот финансиски систем, за замена на Законот бр. 4595, кој се занимавал со различни и важни аспекти на структурата и активностите на Централната банка на Бразил.

Стратешкото планирање на Централната банка на Бразил има за цел да воспостави фокус на активностите на институцијата. Таа ги зема предвид идентификуваните предизвици и промени во надворешната и внатрешната средина на Банката, како и насоки издадени од страна на неговиот врвен менаџмент. Процесот на стратешко планирање е периодично разгледувано и тоа започнува со дефинирање на стратешките насоки, кои бараат колективен напор на директорите на оваа институција.

Стратешките насоки одобрени од страна на Одборот на Централна банка на Бразил, ја вклучуваат институционалната мисија на Банката, визија за иднината, организациските вредности и стратешки цели. Стратешките насоки насочуваат спроведување на макро процеси на институцијата, дефинирање на проекти со кои ќе се осигура можноста за планираната стратегија и приоритет на користење на расположливите ресурси. Покрај тоа, тие ги промовираат подобрувањата во практиките за управување и поттикнување на потребните промени во организациската култура.

Мисијата на Централната банка на Бразил гласи: „Да се осигура стабилноста на куповната моќ на валутата и солиден ефикасен финансиски систем.“

Централната банка на Бразил, поради неговата автономија, квалитетот на своите производи и услуги, обезбедени од страна на неговото управување со процесите, и надлежноста на своите вработени, сè повеќе и повеќе се потврди како институција од суштинско значење за финансиската и економската стабилност и неопходен за одржлив развој на Бразил.

• Етика - да дејствуваат со интегритет, чесност, и чесноста за да се зачуваат институционалните интереси и принципи кои ја водат јавната администрација;
• Совршенство - за постојано подобрување на стандардите на ефикасноста за да се исполнат очекувањата на внатрешните и надворешните клиенти, во согласност со најдобрите меѓународни практики;
• Посветеност кон институцијата - да се даде приоритет интересите на оваа институција, наместо интересите на поединци или групи, и да дејствуваат фокусирани на мисијата на институцијата, визијата и стратешките цели;
• Фокус кон резултати - да се делува проактивно и со иницијатива, идентификување на приоритетите и фокусирање кон активности на она што е важно за да се постигнат резултати од страна на институцијата;
• Транспарентност - да ги информира, внатрешно и надворешно, за одлуките за политиките и процедурите во еден отворен, јасен и навремено, набљудување правни или стратегиските ограничувања;
• Општествена одговорност - да има посветеност на етиката и став и почит кон вработените, соработниците, добавувачите, партнерите, корисниците, заедницата и владата.

• Да се обезбеди постигнувањето на инфлациските цели поставени од страна на Националниот монетарен совет
• Да се обезбеди стабилност и редовно функционирање на националниот финансиски систем
• Да се промовира на ефикасноста на националниот финансиски систем и финансиското вклучување на населението
• Да се обезбеди понуда на пари во согласност со потребите на општеството
• Да се подобри законската рамка со цел да се исполни институционалната мисија
• Да се подобри комуникацијата и односите со внатрешните и надворешните засегнати страни
• Да се подобри управувањето на институцијата, структурата и управувањето
• Да се зајакне меѓународното вклучување на институцијата.