NGC 425
NGC 425 — спирална галаксија во соѕвездието Андромеда, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 425 се споменува и како UGC 758, MCG 6-3-23, CGCG 520-26, IRAS 01102+3830 . ОткривањеТелото е откриено на 11 октомври 1879 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см. ПодатоциПодатоци од набљудувањеСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 425 е од видот S?.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,7 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,3 m/лм2.[2] NGC 425 има привидни димензии од 1' х 0,8'.[2] Астрономски податоциТелото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 13 м 2,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 38° 46' 9". Положбениот агол на објектот е во износ од 54°.[2] Други поделбиПроучување на NGC 425 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 4379. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 91; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2800. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 406. ПоврзаноНаводиКористена литература
Надворешни врски |
Portal di Ensiklopedia Dunia