NGC 5215B

NGC 5215B — леќеста галаксија во соѕвездието Кентаур, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 5215B се споменува и како ESO 383-29, MCG -5-32-41, VV 693, PGC 47888.

Објектот е откриен на 3 јуни 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 5215B е од видот S0.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,9 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,9 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,2 m/лм².^[2] NGC 5215B има привидни димензии од 1,2' х 0,5'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 13 ч 35 м 9,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -33° 29' 2"". Положбениот агол на објектот е во износ од 80°.^[2]

Проучување на NGC 5215B е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 47887. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 370; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7269. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 80.

• Список на NGC објекти (5001-5500);
• Нов општ каталог;
• Кентаур (соѕвездие).

• Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)", Tucson, Arizona: University of Arizona Press, 1973. (4016,0).

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 5215B^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 5215B
• NGC 5215B — VizieR.
• NGC 5215B — Вонгалактичка база на податоци на НАСА