VІІ македонски конгрес
Седмиот македонски конгрес на македонските друштва во Бугарија со својата работа започнал на 30 јули и заседавал до 5 август 1900 година. Делегати и работаНа овој когрес присуствувале 91 делегат, а меѓу нив биле и Гоце Делчев и Ѓорче Петров. Седмиот конгрес констатирал дека причините за недоразбирање помеѓу ТМОРО и Врховниот Македонски Комитет (Врховен македонско-одрински комитет) лежат во:
Од една страна бил ВМК, кои се залагал првенстевено за дипломатија, и неговата програма повеќе наликувала како да произлегува од:
РешенијаНа седмиот конгрес била покрената расправа со цел за да се дојде до согласие во програмите на двете организации и биле донесени следните начела: 1. Македонското движење по својата природа е масовно. 2. Тоа не е и не може да биде дело на политиканти дипломати. 3. Автономијата на Македонија не треба да се поврзува со таа на кнежевството поради некакви идни комбинации.[2] Врз овие начела кои биле прифатени од конгресот дошло до промена на уставо - статутарните акти на ВМК. Со новиот устав организацијата го менува своето име во Врховен Македонско - Одрински Комитет.
Наводи |
Portal di Ensiklopedia Dunia