ਮਰਵ
 ਮਰਵ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Merv, ਫ਼ਾਰਸੀ: ur, ਰੂਸੀ: Мерв) ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸਕ ਰੇਸ਼ਮ ਰਸਤਾ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਖ਼ਲਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ। ਇਹ ਤੁਰਕਮੇਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕ ਮਰੀ ਨਗਰ ਦੇ ਕੋਲ ਸੀ। ਭੂਗੋਲਿਕ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਇਹ ਕਾਰਾਕੁਮ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮੁਰਗਾਬ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਸਰੋਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹੇ-ਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮਰਵ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਰਵ ਦੇ ਥਾਂ ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਇੱਕ ਸੰਸਾਰ ਅਮਾਨਤ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸਮਰਵ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੁਢਲੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਲੋਕ ਬਸੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਥੇ 2000-3000 ਈਸਾਪੂਰਵ ਕਾਲ ਦੇ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਪਾਰਸੀ ਧਰਮ-ਗਰੰਥ ਜੰਦ ਅਵੇਸਤਾ ਵਿੱਚ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦਾ ਜਿਕਰ ਬਖਦੀ (ਬਲਖ) ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੁੱਝ 19ਵੀਂ ਅਤੇ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਵਿੱਚ ਮਰਵ ਉਹੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਥਾਨ ਹੈ ਜੋ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਮੇਰ ਜਾਂ ਮੇਰੁ ਪਹਾੜ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਾਣਾ ਗਿਆ। ਬ੍ਰਿਟੈਨਿਕਾ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਦੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਹਿੰਦੂ (ਪੁਰਾਣ), ਪਾਰਸੀ ਅਤੇ ਅਰਬ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਮਰਵ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਵਰਗ ਹੈ, ਜੋ ਆਰੀਆ ਜਾਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਜਨਮਸਥਲ ਹੈ।[1] ਹਖਾਮਨੀ ਅਤੇ ਯਵਨ ਕਾਲਈਰਾਨ ਦੇ ਹਖਾਮਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਲੱਗਪੱਗ 515 ਈਪੂ ਵਿੱਚ ਤਰਾਸ਼ੇ ਗਏ ਬੀਸਤੂਨ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰਵ ਦਾ ਨਾਮ ਮਰਗੂਸ਼ (ur) ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਸਾਤਰਾਪੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅੰਕਿਤ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਲਈ ਮਰਗੂ ਅਤੇ ਮਾਰਗਿਆਨਾ ਨਾਮ ਵੀ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਸਨ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਮਰਵ ਵਲੋਂ ਗੁਜਰਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨਗਰ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲਕੇ ਕੁੱਝ ਅਰਸੇ ਲਈ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੀਆ (Αλεξάνδρεια, Alexandria) ਹੋ ਗਿਆ। ਸਿਕੰਦਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤੇ ਗਏ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਉਪਮਹਾਦੀਪ ਦੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਸੇਲਿਊਕਿਆਈ ਰਾਜਵੰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਆਂਤੀਓਕੋਸ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਨਗਰ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲਕੇ ਆਂਤੀਓਕਿਆ ਮਾਰਗਿਆਨਾ (Antiochia Margiana) ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਬੈਕਟਰਿਆ, ਪਾਰਥੀਆ ਅਤੇ ਕੁਸ਼ਾਣਾਂ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਰਿਹਾ।[2] Gallery
ਹਵਾਲੇ
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.png)
Portal di Ensiklopedia Dunia
