ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ

ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੁਮਾਰ ਸ਼ਿਆਮਾਨਂਦ ਸਿੰਘ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, (27 ਜੁਲਾਈ 1916-9 ਅਪ੍ਰੈਲ 1994) ਇੱਕ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਕਲਾਸੀਕਲ ਗਾਇਕ ਸੀ। ਉਹ ਬਨੈਲੀ ਅਸਟੇਟ ਦੇ ਰਾਜਾ ਬਹਾਦੁਰ ਕੀਰਤਿਆਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ।

ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ, ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਹਾਰਮੋਨੀਅਮ ਅਤੇ ਕਲੈਰੀਨੇਟ ਸਿੱਖਿਆ।  1935 ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸਤਾਦ ਵਿਸ਼ਮਾਦੇਵ ਚਟੋਪਾਧਿਆਏ ਦੇ 78 RPM ਤੇ ਇੱਕ ਨਾਟ ਰੂਪ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿੱਚ ਰਾਗ ਰਾਗੇਸ਼੍ਰੀ ਬਹਾਰ ਅਤੇ "ਪਿਆ ਪਰਦੇਸ" ਵਿੱਚ "ਰੂਤ ਬਸੰਤ" ਦੀਆਂ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਤਾਦ ਵਿਸ਼ਮਾਦੇਵ ਚਟੋਪਾਧਿਆਏ ਦੁਆਰਾ ਚੰਪਾਨਗਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੇ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਨੂੰ ਉਸਤਾਦ ਤੋਂ ਰਸਮੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰ ਲਿਆ।  ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਵਿਸ਼ਮਾਦੇਵ ਚਟੋਪਾਧਿਆਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ, 1936 ਤੋਂ 1939 ਤੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਰਹੇ।  

ਉਸਤਾਦ ਵਿਸ਼ਮਾਦੇਵ ਚਟੋਪਾਧਿਆਏ ਦੇ ਪਾਂਡੀਚੇਰੀ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀ ਅਰਬਿੰਦੋ ਆਸ਼ਰਮ ਲਈ ਰਵਾਨਗੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ, ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ। ਉਸਨੇ 1940 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 1962 ਜਾਂ 1963 ਤੱਕ ਆਗਰਾ ਦੇ ਉਸਤਾਦ ਬੱਚੂ ਖਾਨ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਤਾਲੀਮ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤੀ। [ ਉਸਨੇ ਉਸਤਾਦ ਮੁਜ਼ੱਫਰ ਖਾਨ, ਉਸਤਾਦ ਮੁਬਾਰਕ ਅਲੀ ਖਾਨ, ਪੰਡਿਤ ਭੋਲਾਨਾਥ ਭੱਟ, ਕੇਦਾਰਜੀ, ਉਸਤਾਦ ਅਲਤਾਵੇਰ ਖਾਨ, ਜਾਦੂਵੇਰ ਖ਼ਾਨ, ਮਹਾਰਵੇਰ ਖ਼ਾਨ, ਉਸਤਾਦ ਮੁਜ਼ੱਫ਼ਰ ਖ਼ਾਨ,ਜਾਦੂਵੀਰ ਮਲਿਕ ਸਮੇਤ ਕਈ ਹੋਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਸਿਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।

ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਅਤੇ ਸਹਿਜਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਆਗਰਾ ਘਰਾਣੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਗਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਕਾਸ਼ਵਾਣੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, "ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ, ਬਿਲਾਸ਼ਖਾਨੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਲ੍ਹਾਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਤਾਨਾਂ ਗਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਰਾਗੰਗਾ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"

ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਗਾਇਨ ਭਗਤੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਰੂਪ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ "ਕੋਈ ਵੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਗਾ ਸਕਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਮੰਨਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ", ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੇਵਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਹੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।^{[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]}

ਜਦੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਜ਼ਾਕਿਰ ਹੁਸੈਨ ਬਿਹਾਰ ਦੇ ਰਾਜਪਾਲ ਸਨ, ਉਹ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਸੁਣਨ ਲਈ ਉਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਹ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਗਲੇ ਲਗਾ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਗਾਉਣਾ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਨ ਵਾਂਗ ਸੀ।^[1]

ਪਦਮਸ਼੍ਰੀ ਗਜੇਂਦਰ ਨਾਰਾਇਣ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਸਵਰ ਗਾਂਧੀ ਵਿੱਚ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਸ਼ਬਦ ਲਿਖੇ ਹਨਃ "ਬਨੈਲੀ ਅਸਟੇਟ ਦੇ ਕੁਮਾਰ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਮੁਹਾਰਤ ਸੀ ਕਿ ਕੇਸਰਬਾਈ ਸਮੇਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਗਾਇਕ ਉਸਦੀ ਗਾਉਣ ਦੀ ਮੁਹਾਰਤ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਪੰਡਿਤ ਜਸਰਾਜ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ। ਕੁਮਾਰ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਬੰਦਿਸ਼ਾਂ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਸਰਾਜ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਅਫ਼ਸੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਉਸ ਕੋਲ ਖੁਦ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਯੋਗਤਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ"।

ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦੇ ਨਿਯਮਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀ ਸੀਤਾਰਾਮ ਝਾਅ, ਕੁਮਾਰ ਜਯਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ, ਸ਼ਕਤੀਨਾਥ ਝਾਅ, ਸ਼ੰਕਰਾਨੰਦ ਸਿੰਘ, ਸੂਰੀਆਨਾਨੰਦਨ ਝਾਅ, ਗਿਰੀਜਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਅਤੇ ਉਦਯਾਨੰਦ ਸਿੱਘ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।^[2][1]

ਇੱਕ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਕੇਸਰਬਾਈ ਕੇਰਕਰ ਨੇ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਸਨ ਅਤੇ ਕੇਸਰਬਾਈ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਤਿਕਾਰਤ ਗਾਇਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਸ ਦੀ "ਦਵਾਰਿਕਾਨਾਥ ਸ਼ਰਨ ਮੇਂ ਤੇਰੀ" ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਤੋਂ ਇੰਨੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।^[1] ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੇਸਰਬਾਈ ਨੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਇਹ ਰਚਨਾ ਗਾਈ, ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਗੀਤ ਲਈ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਨੂੰ ਆਪਣਾ "ਗੁਰੂ" ਮੰਨਿਆ।

ਹਰ ਸਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਨਮ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਪੂਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਨਹੀਂ ਸਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀਆਂ ਚੰਪਾਨਗਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਉੱਤੇ ਵਾਪਰਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਗਾਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਉਸ ਨੂੰ "ਸੰਗੀਤ ਭਾਸਕਰ" ਅਤੇ "ਸੰਗੀਤਕ ਸੁਧਾਕਰ" ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਕਲਾਸੀਕਲ ਗਾਇਕੀ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਸੀ।

ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਵੀ ਸਨ। ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਸੰਗੀਤਾਂਗੋਂ ਕੇ ਸੰਸਮਰਣ ਵਿੱਚ, ਉਸਤਾਦ ਵਿਲਾਇਤ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆਃ "ਬਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਕੁਮਾਰ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੋਈ ਪਾਰਖੀ ਅਤੇ ਗਿਆਨਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਨ ਅਤੇ 19 ਦਸੰਬਰ 1948 ਨੂੰ ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਯਾਗ ਸੰਗੀਤ ਸਮਿਤੀ ਦੀ 11ਵੀਂ ਆਲ ਇੰਡੀਅਨ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਕਾਨਫਰੱਸ ਵਿੱਚ ਕਨਵੋਕੇਸ਼ਨ ਭਾਸ਼ਣ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।

ਉਹ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਕਈ ਮਾਸਟਰਾਂ ਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਚੰਪਾਨਗਰ ਵਿਖੇ ਆਪਣੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੱਗੀਤ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ। ਉਸਤਾਦ ਸਲਾਮਤ ਅਲੀ ਖਾਨ, ਖੁਰਜਾ ਦੇ ਉਸਤਾਦ ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ, ਉਸਤਾਦ ਬਾਚੂ ਖਾਨ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਚੰਪਾਨਗਰ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।^[3][4]

ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਨੇ ਕਈ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ "ਆਫ਼ਤਾਬ-ਏ-ਮੌਸ਼ਿਕੀ" ਉਸਤਾਦ ਫ਼ਈਆਜ਼ ਖਾਨ, ਉਸਤਾਦ ਬਡ਼ੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਅਲੀ ਖਾਨ, ਉਸਤਾਦ ਮੁਬਾਰਕ ਅਲੀ ਖਾਨ, ਇਸਤਾਦ ਨਿਸਾਰ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ, ਪੰਡਿਤ ਡੀ. ਵੀ. ਪਲੁਸਕਰ, ਸੂਰਸ਼੍ਰੀ ਕੇਸਰਬਾਈ ਕੇਰਕਰ, ਸਵਾਈ ਗੰਧਰਵ, ਉਸਤਾਦ ਵਿਲਾਇਤ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ, ਉਸਦਾਦ ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ਅਲੀ ਖਾਨ, ਖੁਰਜਾ ਦੇ ਉਸਤਾਦ ਅਲਤਾਫ਼ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ, ਸੰਦੀਪ ਜਸਰਾਜ, ਦਿਲੀਪ ਚੰਦ ਵੇਦੀ, ਉਸਤਾਦ ਮੁਸਤਾਕ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ, ਬੰਡਿਤ ਨਾਰਾਇਣ ਰਾਓ ਵਿਆਸ, ਪੰਡਤ ਬਾਸਵਰਾਜ ਰਾਜਗੁਰੂ ਅਤੇ ਉਸਤਾਦ ਸਲਾਮਤ ਅਲੀ ਖਾਨ ਅਤੇ ਨਾਜ਼ਕਤ ਅਲੀ ਖਾਨ, ਮਲੰਗ ਖਾਨ (ਪਖਵਾਜ ਅੱਲ੍ਹਾਉਦੀਨ ਖਾਨ (ਸਰਦਾਰਨਾਥ ਭੱਟ), ਪੰ0 ਮਲਿਕਵੀਰ ਅਲੀ, ਮਲਿਕ ਮੁਲਿਕ, [2,] ਪੰਡਿਤ ਮਲਿਕ ਮੁਲਿਕ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।^[1] ਉਸਤਾਦ ਯੂਨਸ ਹੁਸੈਨ ਖਾਨ ਨੇ "ਚਮਪਾਨਗਰ ਦੇ ਰਾਜਾ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿੰਘ" ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਗਾਉਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।^[5]

1944 ਵਿੱਚ, ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਨੇ ਉਸਤਾਦ ਸਲਾਮਤ ਅਲੀ ਖਾਨ ਅਤੇ ਨਾਜ਼ਾਕਤ ਅਲੀ ਖਾਨ ਨੂੰ ਦਸ਼ਹਿਰਾ ਦੌਰਾਨ ਚੰਪਾਨਗਰ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ।^[3] ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ "ਰਾਗ ਮਲਕੌਸ" ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮੁੰਡੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਲਗਭਗ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਰਹੇ। ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਭੇਜਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵਿਆਪਕ ਮਾਨਤਾ ਮਿਲੀ।^[4]

ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੰਡਿਤ ਚੰਨੂਲਾਲ ਮਿਸ਼ਰਾ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਲਈ ਚੰਪਾਨਗਰ ਵਿੱਚ ਸੀ।

ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸ਼ਿਆਮਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਦੀ ਨਿੱਜੀ ਰਾਏ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਅੱਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗਾਂ ਗੁੰਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਦੇ ਗਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸ਼ੁਕੀਨ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਮਾਰ ਗਿਰੀਜਾਨੰਦ ਸਿਨਹਾ ਅਤੇ ਸੰਤੋਸ਼ ਝਾਅ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।