, அல்லது தோராயமாக, 1 : 1.272 : 1.618.[1] பக்க நீளங்களின் வர்க்கங்கள் தங்க விகிதத்தைப் பொதுவிகிதமாகக் கொண்ட பெருக்குத் தொடராக அமைகின்றன.
ஜெர்மானியகணிதவியலாளர் மற்றும் வானவியலாளரான யோகான்னசு கெப்லர்தான் (1571–1630) முதன்முதலில் சில செங்கோண முக்கோணங்களின் சிறிய பக்கத்திற்கும் செம்பக்கத்திற்குமான விகிதம் தங்க விகிதத்திற்குச் சமமாக உள்ளதைக் கண்டறிந்தார்.[2] எனவே இத்தகைய செங்கோண முக்கோணங்கள் கெப்லர் முக்கோணங்கள் என அழைக்கப்படுகின்றன. கெப்லர் முக்கோணத்தில் பித்தாகரசு தேற்றம் மற்றும் தங்க விகிதம் ஆகிய இரண்டு முக்கிய கணிதவியல் கருத்துருக்களும் இணைந்து காணப்படுகின்றன. இந்த உண்மையால் ஈர்க்கப்பட்ட கெப்லர், இதனைப் பின்வருமாறு கூறுகிறார்:
வடிவவியலில் இரண்டு மாபெரும் பொக்கிஷங்கள் உள்ளன: ஒன்று பித்தாகரசின் தேற்றம்; மற்றொன்று ஒரு கோட்டினை இடை மற்றும் இறுதி விகிதமாகப் பிரித்தல். முதலாவதை ஒரு தங்க நிறையாகக் கொண்டால் பின்னது ஒரு விலைமதிப்பற்ற ஆபரணமாகும்.[3]
தங்க செவ்வகத்தின் நீளமான பக்கத்தைக் கொண்டு வரையப்படும் வில் செவ்வகத்தின் எதிர்ப்பக்கத்தை வெட்டுமிடம் கெப்லர் முக்கோணத்தின் செம்பக்கத்தைத் தீர்மானிக்கிறது.
ஒரு கணிதவியல் ஒன்றுதல்
கிட்டத்தட்ட சம சுற்றளவு கொண்ட வட்டமும் சதுரமும்
பக்கங்கள் கொண்ட ஒரு கெப்லரின் முக்கோணத்தை எடுத்துக் கொள்க.
முக்கோணத்தின் மூன்று பக்கங்களில் இடைப்பட்ட அளவுடைய பக்க அளவை பக்கமாகக் கொண்டு வரையப்பட்ட சதுரம்.
சதுரத்தின் சுற்றளவு () மற்றும் வட்டத்தின் சுற்றளவு () இரண்டும் 0.1% -க்கும் குறைவான பிழையளவில் ஒன்றுபடும்.
இதுவே கணிதவியல் ஒன்றுபடல், ஆகும். ஆனால் சதுரம் மற்றும் வட்டத்தின் சுற்றளவுகள் மிகச்சரியாக சமமாக இருக்க முடியாது. அதாவது ஒரு விஞ்சிய எண் என்பதால்
சில ஆதாரங்களின்படி[5][7], எகிப்தியபிரமிடுகளில் கெப்லர் முக்கோண வடிவங்கள் காணப்படுவதாகக் கருதப்படுகிறது. ஆனால் பண்டைய எகிப்தியர்கள், மற்றும் தங்க விகிதம் இவற்றினைக் கொண்ட கணிதவியல் ஒன்றுபடுதலைப் பற்றி அறிந்திருக்காமல் இருந்திருக்கலாம்.